Column Jan Schoonen: Luc Lionahr (PFC)

Aan zijn warming up kan het niet gelegen hebben. De zweetdruppels liepen in straaltjes van zijn gelaat toen hij nog even naar de kleedkamer  terugkeerde. Zo te zien was Luc Lionahr helemaal opgewarmd voor de belangrijke thuiswedstrijd van zijn ploeg PFC tegen CVV Zwervers. Ik mag dat wel, voetballers die zich altijd geven, ook als er ‘slechts’ een warming up afgewerkt moet worden. Je hebt er genoeg hoor, spelers die voor een wedstrijd een paar ballen naar elkaar trappen en wat halfslachtige sprintjes trekken. Dat zijn van die gasten, die, als het er op aan komt, niet thuis geven. Zulke spelers hebben dan al lang op hun adem getrapt. Ooit zei Wim van Hanegem van dergelijke voetballers dat ze de conditie van een wijkagent hebben. Die constatering is misschien wel een beetje badinerend voor wijkagenten, maar wij snappen allemaal wat Willem daarmee bedoelde. Voor Luc geldt dat commentaar van Van Hanegem niet. De Ghanese spits van PFC zit zo niet in elkaar. Als zijn trainer Francis Janse hem zou opdragen om vijftien keer het veld op en neer te rennen, dan doet hij dat ook. De laatste tweehonderd meter net zo hard als de eerste, want Luc heeft een berenconditie.

Dat hielp trouwens allemaal niks, zondag tegen Zwervers, want PFC kwam er, zeker in de eerste 45 minuten, niet aan te pas. De thuisclub werd dolgetikt door een frivool combinerende ploeg, die op de ranglijst van de eerste klasse B slechts zeven punten meer had dan het team van Luc. De wedstrijd tegen Zwervers was dus van levensbelang voor PFC. Het was aanhaken of definitief afglijden naar de onderste regionen. Het werd dus het laatste, hoezeer Luc en diens ploegmaten zich ook fysiek inspanden. Gebrek aan inzet kan en mag je manschappen van Francis Janse niet verwijten. Ze knokken er allemaal voor, maar op kwaliteit werden ze zondag eens te meer afgetroefd. Waar vooral de spitsen van Zwervers elkaar makkelijk konden vinden, steevast goed ‘gevoed’ werden vanuit het middenveld en met een paar voortreffelijk uitgespeelde aanvallen drie keer scoorden, lukte bij PFC weinig. Slechts de fantastische uithaal waarmee Patrick Post net na rust de 1-3 scoorde, getuigde van grote klasse. Voor de rest was het allemaal niet veel. Ook Luc had zijn dag niet. Hij liep zich een slag in de rondte, maar ballen sprongen hem van de voeten en telkens was hij het leer weer zo kwijt. Er lukte maar weinig bij hem. Eén keer kon hij, nadat hij Jason Postema de bal had ontfutseld, vrij oprukken naar het vijandelijk doel, maar daar in de buurt aanbeland, vertrok er slechts een losse flodder van zijn schoen; iets dat het midden hield tussen een schot en een voorzet op meegelopen ploeggenoten. De bal verdween in niemandsland….

Het was de enige dreigende actie van Luc tegen Zwervers. Hij mag dan zondag een mindere wedstrijd hebben gespeeld, toch ben ik wel gecharmeerd van hem. Ik heb Luc eerder namelijk wel een paar keer zien schitteren. En fraaie doelpunten zien maken. Hij kan het dus wel. De tegenvallende wedstrijd van zondag moeten we dan maar ophangen aan zijn jeugdige leeftijd. Luc  is immers nog maar 19 jaar oud en voetbalde vorig seizoen nog in de A1 bij CWO. Jonge voetballers zijn de ene keer top en de andere keer een stuk minder. Ook op professioneel niveau zien we dat regelmatig. Ronald Koeman kan er over meepraten. Dat Luc nog maar 19 jaar oud is, zou je trouwens niet zeggen, want hij heeft het lichaam van een volgroeide NBA-basketballer. Hij is bijna 2 meter lang en tamelijk breed. Je zet hem niet zomaar van de bal. Snel is hij ook en opgeven, dat woord komt in zijn woordenboek niet voor.

Toch moeten hij en zijn ploegmakkers vrezen voor een moeilijk slot van de competitie. Door de uiteindelijke 2-5 nederlaag tegen CVV Zwervers is zijn ploeg afgezakt naar een penibele twaalfde plek. PFC heeft twee punten meer dan Nieuwkoop en één punt meer dan Poortugaal. Die laatste ploeg komt over 14 dagen naar de Toldijk in Geervliet. Dat moet dan maar weer eens de wedstrijd van Luc Lionahr worden.