Column Jan Schoonen: Tim van der Lijn (Nieuwenhoorn)

Zoals bekend heeft de traditionele zondagvereniging Nieuwenhoorn dit seizoen een zaterdagtak. Aan dit idee ligt de maatschappelijke ontwikkeling ten grondslag. Heel veel voetballers in deze regio spelen namelijk liever op zaterdag om ’s avonds uit te kunnen gaan en ‘s zondags vrij te zijn in het doen van andere dingen. Talloze verenigingen hebben daarop ingespeeld door de zondag als speeldag in te ruilen voor de zaterdag. Zover is het bij Nieuwenhoorn nog niet. Daar spelen ze op zaterdag én op zondag. ‘Maar wij hadden nog een tweede reden om op de zaterdag te gaan voetballen’, zo geeft voorzitter Michel de Man desgevraagd aan: ‘Wij willen op deze manier jonge, talentvolle voetballers voor de club behouden en hen ervaring op laten doen in wedstrijden die ze in de reserveklasse niet snel zullen spelen.’ 

Normaal gesproken zouden de spelers die nu deel uitmaken van de zaterdagselectie op zondag in het tweede spelen en dit seizoen in de reserveklasse uitkomen. Nu staan ze bovenaan in de zaterdag vierde klasse F. Afgelopen weekend stond een thuiswedstrijd op het programma tegen nummer 3 SCO’63, ook al zo’n club die een zaterdagafdeling in het leven heeft geroepen. Waar de bezoekers met Sherman Concetion en Camillo Costa Buskop twee spelers in de basisopstelling hadden van 26 en 27 jaar en de meeste anderen 23 jaar oud waren, telden de voetballers van Nieuwenhoorn aanzienlijk minder levensjaren. Dwight Preyll is 24, Wesley Abbo 21, alle andere spelers zijn nog jonger. En linksbuiten Tim van der Lijn is piepjong. De zoon van Vlotbrugtrainer Bert van der Lijn heeft pas onlangs zijn laatste melktandje gewisseld vermoed ik. Zeventien jaar oud is het ventje. Aan zijn lichaam is dat overigens niet te zien. Tim heeft lengte en body en tegen SCO kwam dat goed van pas. De bezoekers stonden op de ranglijst drie punten achter op koploper Nieuwenhoorn en haalden alles uit de kast om die achterstand weg te werken. SCO-trainer Ronald van der Zalm had zijn elftal optimaal geprepareerd. Zijn spelers gingen tot het gaatje. Ze streden voor elke centimeter en probeerden de jonge spelers van Nieuwenhoorn af te bluffen, te imponeren. Op het hele veld werd pressie gespeeld. Tegenstanders werden opgejaagd en klem gezet. SCO’63 voetbalde Italiaans, op een manier zoals AC Milan dat eind vorig jaar deed in de Champions League tegen Ajax. Alles was geoorloofd om een goed resultaat neer te zetten. Nadat Marcel Pieke na een schitterende passeeractie en een dito voorzet van Sherman Concetion na 75 minuten de 0-1 maakte, stortten ze bij elk lichaamscontact, hoe miniem ook, ter aarde en bleven liggen totdat verzorger Randell Perigault Monte langs was geweest. Hoewel ik liever een fris en fruitig voetballende ploeg zie spelen, kon ik zeker wel waardering opbrengen voor het spel van de Spijkenissers, die speelden alsof hun leven er van af hing en er in de tweede helft nog een schepje bovenop deden. De jonkies van Nieuwenhoorn wisten in die fase niet wat hem overkwam en hoezeer hun trainer Ben Mierop ook riep; veel hadden ze niet in de melk te brokken.

Het laatste kwartier werd er niet veel meer gevoetbald. Steeds lag het spel stil. Het leek alsof SCO met een zwaarbevochten overwinning huiswaarts kon keren, totdat een paar minuten voor tijd dan toch de 1-1 viel. Kort daarop besloot arbiter Heemskerk een afkoelingsperiode in te gelasten omdat de gemoederen op het veld inmiddels een beetje te veel opgelopen waren. Tim van der Lijn had hier part nog deel aan. Iedere keer als hij aangespeeld werd, probeerde hij zijn directe tegenstander Jasper Mulder te passeren of met links een voorzet af te leveren. Daar kwam niet veel van terecht. Tim onderging de strijd op het veld gelaten en beheerst en dat kan ik wel begrijpen. In een niet zo ver verleden heeft hij zich op het veld namelijk wel eens laten gaan en daarvoor werd hij toen langdurig geschorst. ‘Dat nooit meer’, zo moet hij gedacht hebben. Tegen ‘de Italianen’ van SCO’63 bleef hij ijzig kalm. Stoïcijns zelfs. Na de korte onderbreking zette Nieuwenhoorn nog eenmaal aan en diep in blessuretijd was daar die ene actie van Tim, die allesbepalend zou blijken te zijn. Voor één keertje legde hij een paar SCO-ers in de luren en zette meteen daarna Wesley Abbo vrij voor keeper Jerome van Oosten, die vakkundig gepasseerd werd. Zo haalde Nieuwenhoorn alsnog de volle buit binnen. Tim heeft zaterdag veel geleerd. Zijn ploeggenoten ook. Winnen van een onverzettelijke, tot de tanden gewapende tegenstander die alles uit de kast haalt, is een ervaring die later ongetwijfeld van pas zal komen en daar gaat het uiteindelijk om. Bier drinken met zijn ploegmaten na afloop in de kleedkamer mag hij nog niet, maar door zulke wedstrijden wordt Tim snel een grote kerel.