VVOR is en club die valt te vergelijken met Zestienhoven. Qua grootte, qua uitstraling,qQua mentaliteit maar dit seizoen ook qua prestaties. Een dat laatste is misschien een verrassing omdat VVOR nu eenmaal sinds jaar en dag op een hoger plan acteert dan onze club. Dit seizoen echter is 16hoven prima bezig en werkt zich op tot misschien wel op tot de revelatie van de zo vermaarde Poule 3B.
Zestienhoven – VVOR werd gewonnen door de thuisclub en dat was naar buiten toe weliswaar verrassende ook al gold dit niet voor de vele insiders. De Leidse arbiter, die deze middag de wedstrijd prima aanvoelde, blies af voor het begin van de wedstrijd en van meet af aan was zichtbaar dat 16hoven de bovenliggende ploeg was. Ondanks een pal op de lat in die beginfase was VVOR eigenlijk deze middag onzichtbaar en was de thuisclub deze middag optima forma aanwezig. Er kwamen kansen voor de thuisclub waarbij telkens op het laatste moment steeds, net niet, het laatste zetje werd gegeven. Even leek een fout van de 19-jarige VVOR doelman de 1-0 in te leiden maar der arbiter, die op 1 lijn stond, werkte hier niet aan mee. Kort daarna was het echter wel prijs. Na een rommelige situatie voor de vijandige goal was het Romano Pepermans die het laatste zetje gaf….van dichtbij schoot hij de 1-0 binnen, op dat moment absoluut verdiend. Hierna was het Carlo Leenhouts die van dichtbij de 2-0 op de schoen had maar in het zijnet schoot.
Maar het was overduidelijk dat de thuisclub bloed rook en de wurggreep hanteerde op de arme VVOR-ers die het deze middag erg moeilijk hadden. De rust werd bereikt met de 1-0 voorsprong maar het had reeds in die 1e helft beslist kunnen zijn als 16hoven de trekker meerdere keren had over gehaald. Dus kwam de 2e helft op een goed moment voor de blauw-zwarte Ouwens formatie.
De thee werd geserveerd in de rust, door 40-jarig jubilaris Ernst Cooiman zoals gewoonlijk, en beide ploegen / trainers probeerde in de rust even orde op zaken te stellen/krijgen. Na de rust ging het spektakelstuk verder en liet VVOR zien dat men wel degelijk deze middag een resultaat te willen halen, men drong aan zo kort na rust maar wist niet te scoren. De 16hoven defensie stond als een huis en wist van geen wijken.
De thuisclub knokte zich onder de kortstondige druk uit en herpakte het veldoverwicht in die 2e helft. Het wachten was op de beslissende treffer die toch nog wel even op zich liet wachten. Toen die eindelijk viel kon niet anders dan worden opgemerkt dat deze van zeldzame schoonheid was…. Claudia Santos Silva kapte, draaide, soleerde en schoot de bal zodanig in de kruising dat zelfs de niet neutrale toeschouwers zachtjes klapte. Mitch Hoeneveld en Bram Martin vielen in en lieten zien ook weer aan te haken. Eerstgenoemde trok de bal voor Romano Pepermans schitterde maar werd onderuit gehaald door de VVOR doelman die hiervoor geel kreeg en een strafschop tegen. Volkan Unlu miste jammerlijk maar kort hierna was Claudio Santos Silva met een kopbal weer trefzeker. 3-0 wat een prima wedstrijd van de thuisclub.
De koek was hierna op en de armen ging omhoog aan 16hoven zijde. 16hoven dat de doelstelling in het 1e jaar 3e klasse lager had gesteld , vind zichzelf met de winterstop terug op een gedeelde 3e plaats. Een prestatie van formaat van de Richard Verhoeven formatie die vele mensen heeft verbaasd en die vele 16hovenaren met trots vervuld. Deze middag moest dus ook VVOR er aan geloven en uiteraard smaakt dit naar meer. Enkele spelers baalde er zelfs van dat het nu winterstop is, omdat de goede reeks (13 uit de laatste 5 wedstrijden) laat zien dat men goed bezig is.
16hoven gaat dus als 3e de winterstop in en dat is absoluut beter dan verwacht.
