Het duurde lang eer de wedstrijd SC Botlek – VV Brielle een aanvang kon nemen. Heel lang. De bezoekers hadden hun uitshirt in Brielle laten liggen en daarom waren het de Botlekspelers die zich in een andere outfit moesten hijsen. Later dan gepland verschenen de 22 acteurs en het arbitrale trio samen met de pupil van de week op het gras, maar wie dacht dat de wedstrijd met slechts enkele minuten vertraging kon beginnen, kwam bedrogen uit. Nadat F2-spelertje Kimmy Hol in het vijandelijke doel gescoord had, trapte Brian Smits de bal in de richting van de middencirkel. Daar stuitte het leer tegen de strakgespannen kuit van scheidsrechter Van Eersel, die meteen krimpend van de pijn op het kunstgras ging zitten. Hoezeer de verzorgers van beide ploegen ook hun best deden, Van Eersel kon niet meer opgekalefaterd worden. Zo was men genoodzaakt de KNVB te bellen met de vraag of er een andere scheidsrechter voorhanden was, liefst eentje die binnen een mum van tijd op sportpark De Brug kon zijn. Die was er. De heer Van Katwijk uit Heenvliet bleek beschikbaar, maar deed over de toch vrij korte afstand tussen Heenvliet en Spijkenisse tamelijk lang. Op dat gedeelte van de Groene Kruisweg is de maximumsnelheid 80 kilometer per uur en ik denk niet dat Van Katwijk daar 1 kilometer boven heeft gezeten. De KNVB moet maar eens overwegen in zulke gevallen eventuele bekeuringen wegens snelheidsovertredingen te vergoeden, want nu moest zaterdag iedereen wel erg lang wachten. Pas om 10 voor half 4 kon er eindelijk afgetrapt worden….
In de wachttijd hadden de spelers de kleedkamers opgezocht en waren om 10 over 3 aan hun tweede warming up begonnen. Die bestond voornamelijk uit het naar elkaar trappen van een bal, maar dat ging vooral bij Brielle niet erg vloeiend. Het ontlokte Marvin Godschalk de verzuchting dat er al 45 minuten voorbij waren en dat Brian Smits nog geen bal goed gegeven had. Gijs van den Ende trapte geen balletje tijdens die tweede warming up. Hij hobbelde wat op en neer over het veld en strekte zijn schijnbaar stramme benen. Hij deed dat minutieus. Elk spiertje kwam aan bod. Gijs heeft op het eerste zicht geen voetballichaam. Hij ziet er meer uit als wielrenner Joop Zoetmelk toen die in een ver verleden deelnam aan Sterrenslag, een programma op televisie waar topsporters in andere disciplines dan hun eigen sport in de weer waren. Joop bakte er destijds niet veel van, maar die vlieger gaat niet op voor Van den Ende. Gijs mag er dan als een stijve wielrenner uitzien, als voetballer komt hij wel degelijk uit de verf. Ik heb hem in de laatste jaren veelvuldig aan het werk gezien en kan niet anders zeggen dan dat hij voor het elftal van Brielle een zeer bruikbare en bijzonder waardevolle kracht is. Dat vindt trainer Steef Buijs kennelijk ook, want Gijs heeft altijd een basisplaats. Tegen SC Botlek stond hij zaterdag opgesteld op het middenveld, samen met Brian Smits en Ailton Lima Silva. Dat is een ijzersterk trio. Ze hebben alle drie een verschillende rol. De niet van de bal te krijgen Ailton is de man voor het korte werk, de meer teruggetrokken spelende Brian zet met zijn machtige linkerbeen de lijnen uit en Gijs is de speler die daartussen pendelt. Gijs is een voetballer die een wedstrijd kan lezen. Hij is immer in beweging, altijd op zoek naar openingen en duikt veelvuldig die gaten in. Zaterdag tegen SC Botlek liep dat niet altijd even lekker. Dat kan aan de toestanden vooraf hebben gelegen, maar het had ook te maken met het gegroepeerd spelende Botlek. Ruimtes waren er niet veel op het veld en als die er wel waren en Gijs al wijzend op weg was, dan kwam de bal bijna nooit. Brielle moet deze competitie wel eens betere partijen op de mat hebben gelegd, getuige de 31 punten die ze uit de 11 voorgaande wedstrijden bij elkaar hadden gevoetbald. Zaterdag tegen SC Botlek zat een overwinning er niet in. De bezoekers hadden weliswaar het beste van het spel en waren combinerend de betere ploeg, maar Botlek had in tegenstelling tot een week eerder tegen Hellevoetsluis zijn zaakjes verdedigend nu wel op orde. Bovendien stak keeper Leroy van Oosten in een bloedvorm.
Gijs deed zijn best. Hij was overal op het veld te vinden en was na 90 minuten de Briellespeler die de meeste meters had afgelegd. Maar ook hij kon bij de spaarzame kansjes de Botlekdoelman niet verschalken. Gescoord werd er in de wedstrijd niet, maar toch heb ik wel genoten van Gijs. Die jongen snapt het spelletje. Hij is ijverig, niet te beroerd om te werken en kan nog goed voetballen ook. Elke trainer zou graag zo’n speler in de ploeg willen hebben. Steef Buijs is al vele seizoenen lang de gelukkige.
Jan dat lange wachten was goed voor de baromzet!! haha