Met een beetje fantasie zou je hem Grote Regelneef kunnen noemen. Zie hem voetballen en je weet meteen waarom. Startend op links in de defensie gaat hij gaandeweg de wedstrijd steeds meer in het centrum van de verdediging spelen en vaak is hij zelfs als laatste man aan te treffen. Vanaf die positie stuurt hij in woord en gebaar zijn ploegmakkers aan. Het regelen, het organiseren is Arno van Lieshout op het lijf geschreven. En dat gaat verder dan wat aanwijzingen op een voetbalveld. Veel verder.
Arno was het namelijk die zich samen met zijn maten Bobby Kloppenburg en Ricardo van Soest eind 2013 bij SCO’63-bestuurslid Paul Ideler meldde met de vraag of zij met een aantal andere vrienden op sportpark Oostbroek konden komen voetballen. Liefst prestatief en als het even kon op zaterdag. Die vraag kwam precies op het juiste moment, want in het bestuur was een mogelijke oprichting van een zaterdagtak al eens de revue gepasseerd. ‘Waarom niet?’ was de eerste reactie dan ook. ‘Als jullie dat serieus willen, dan gaan jullie de kar trekken’, zo werd Arno en diens makkers tijdens een vervolggesprek meegedeeld. ‘Jullie zorgen in de eerste plaats voor genoeg spelers.’
Zo gezegd, zo gedaan. Arno en zijn maten togen aan het werk en binnen luttele maanden konden ze een lijst overleggen van meer dan voldoende spelers die met hen op zaterdag bij SCO’63 wilden komen voetballen. Voor het bestuur van de Spijkenisser voetbalvereniging gaf dat definitief de doorslag. Als ze dat al niet waren, waren ze nu geheel overtuigd. Bij de KNVB werd voor het seizoen 2013-2014 een standaardelftal voor de zaterdagcompetitie ingeschreven en ook een tweede team. Dat had Arno maar eens goed geregeld.
Zo komt het dat hij en Bobby dit seizoen voetballen in het zaterdagelftal van SCO’63, dat uitkomt in de vierde klasse F. Ricardo niet, die besloot in verband met zijn werk toch op zondag te gaan voetballen en vond zijn heil bij Hekelingen. Arno en Bobby stonden zaterdag in de thuiswedstrijd tegen SNS op het veld. Bobby speelde op het middenveld en van achteruit gaf Arno, net als in de vele gesprekken die hij met de bestuursleden van SCO’63 gevoerd had, leiding aan het geheel. Dat ging overigens niet zo makkelijk, want in de eerste helft was SNS, afgezien van de eerste vijf minuten, veruit de gevaarlijkste ploeg. De spelers van trainer Özkan Dabak creëerden de beste kansen, maar hielpen die allemaal om zeep. Zo knalde Robbin Arensman met zijn chocoladebeen een goede mogelijkheid over en alleen voor keeper Jerome van Oosten kon Jordi Smit de bal net niet onder controle brengen. Volgens een ongeschreven voetbalwet viel vlak voor rust het doelpunt aan de andere kant. De treffer werd gemaakt door Mitchell Boonstoppel. Een kwartier na rust trok Jordi Smit met een kopbal na een vrije trap de stand weer gelijk en hoewel Arno aan dat doelpunt geen schuld had, had hij wel voor de aanleiding gezorgd. Na een verre trap vanuit de defensie van SNS ontving hij de bal met geen enkele SNS-er in zijn buurt. Hij had de bal terug kunnen spelen op zijn keeper, hij had hem aan kunnen nemen en verder transporteren, maar dat deed Arno allemaal niet. Hij trapte de bal over de zijlijn. In de tribune, zoals in het profvoetbal wel eens professioneel gedaan wordt. Bij SCO staat er geen tribune om het veld en de bal moest van veld 2 gehaald worden. Er volgde een ingooi, meteen gevolgd door een overtreding van een SCO-er . En vanuit die vrije trap werd dus de gelijkmaker gescoord. Had Arno die verre bal maar teruggespeeld op zijn keeper….. Het zou zijn enige foutje van de wedstrijd zijn.
Na de 1-1 ontspon zich een boeiende en zeer sportieve strijd met kansen over en weer. Arno kwam zelden of nooit over de middenlijn, maar hield het achterin met zijn medeverdedigers nu wel dicht. SNS kwam niet meer in de buurt van het doel van SCO’63 en in het laatste kwartier waren de beste kansen voor de thuisploeg. Gescoord werd er niet meer, tot grote teleurstelling van Arno, die na het eindsignaal van de goed leidende scheidsrechter Den Tuinder mopperde dat ze de kans op een zege hadden laten liggen. ‘We hadden met 6-1 moeten winnen’, sprak hij teleurgesteld. Als je afgaat op het einde van de wedstrijd zat een overwinning voor SCO’63 er inderdaad in, maar wie de hele wedstrijd had gezien, weet wel beter. Die 1-1 was een terechte uitslag. Maar voor de rest heeft Arno alles goed gezien: een zaterdagtak van SCO’63 is een aanwinst voor het voetbal.
Leuk artikel, zeer positief.