Pernis heeft het Strijen niet makkelijker gemaakt in deze periode van de competitie. Ze gingen huiswaarts met een overwinning op zak die totaal niet hun verdienste was. Daarin tegen mag Strijen het zichzelf aanrekenen dat ook nu weer een onnodige nederlaag werd geleden. Pernis, wat niet echt de gelijke was van Strijen, met in hun gelederen de spelende Ramon Barendrecht en de spelmaker Dennis Knuppe op de bank, die samen vorig seizoen nog voor Strijen speelde, hadden eigenlijk de terug reis moeten aanvaarden met een klinkende nederlaag.
Het aantal kansen wat Strijen creëerden waren talrijk, voor rust zeker drie 100% kansen en na rust een veelvoud hiervan. Maar als je die kansen niet benut of je denkt dat je ze altijd maar zelf moet maken, terwijl als je even niet te gehaast handelt maar oog zou hebben voor je teammaat die de bal er zomaar had in kunnen lopen, dan had de uitslag weleens met 5 doelpuntenverschil kunnen zijn in het voordeel van Strijen.
Natuurlijk, je speelt als Strijen een hele goede wedstrijd anders creëer je nooit zoveel kansen, maar de manier waarop de kansen werden verprutst geeft te denken. Vrije kansen voor open doel werden niet benut, een keeper die na de openingstreffer ( onverwachts schot op de goal van Aron Peres 1-0 in de 30e minuut) die deels zijn schuld was, uitgroeide tot de held van Pernis. Al dat samen dan weet je ook dat je uiteindelijk de deksel op je neus krijgt. Een schamele 1-0 ruststand gaf de toeschouwers toch nog hoop voor de overwinning voor Strijen gezien de overmacht wat het had voor rust. Maar na rust bracht trainer Hans de Rover twee wissels waarvan beide van doorslaggevende aard waren. Dennis Knuppe liet Dominique van Duijn naar de bovenhoek vertrekken waar hij de bal naar toe krulde uit een vrije trap randje zestien, maar de sluitpost van Strijen redde op zeer knappe wijze. Even daarvoor hadden de voorwaartsen van Strijen weer twee kansen gemist om de voorsprong uit te breidden.
De eveneens ingebrachte Ingemar Olofsson dolde de op rechts iedereen die hij tegen kwam, en de assist kwam dan ook van hem, voor de gelijkmaker die Soares alleen maar hoefde binnen te tikken. 1-1. Onder aanvoering van de zeer goed spelende Aron op rechts begon Strijen aan een overwicht waaruit de voorgenoemde vele kansen voort kwamen, maar wie de kansen ook kreeg er werd collectief gefaald. Uiteindelijk kon je op je klompen aan voelen dat de al oude voetbalwet in werking treed, als je ze zelf niet maakt dan doe je tegenstander het wel. In de 87e minuut was het dan ook extra zuur voor de Strijenaren dat Rody van Hemert zijn oordeel moest vellen over de onfortuinlijke gastheren. Met een hard schot liet hij de 1-2 aantekenen wat echt niet verdiend was.
Strijen zakt door dit resultaat naar de onderste plekken van de ranglijst maar hoeft gezien het vertoonde spel niet te wanhopen, want als het echt als een team gaat spelen zullen de komende wedstrijden zeker weer de punten gaan opleveren.
