Afgelopen zaterdag stond de streekderby Simonshaven – Zwartewaal op het voetbalmenu. Het werd een knotsgekke wedstrijd waar werkelijk alles inzat. Zwartewaal haalde uiteindelijk verdiend het potje uit door met 1 – 2 te winnen.
Ingetogen Zwartewaal
Het begon allemaal voorspelbaar. Een ingetogen Zwartewaal met daar tegenover Simomonshaven dat enthousiast uit de startblokken kwam. Zwartewaal was vorige week zaterdag tegen een behoorlijke zeperd opgelopen. Bovendien kon Rene Eland afgelopen week lang niet over een volledige selectie beschikken. Niet zo gek dus dat de gasten weifelend begonnen en het initiatief daar aan de Schuddebeursedijk, aan de gastheren liet. Een enkele kans voor Simonshaven volgde, maar ook Zwartewaal liet zich in het tweede deel van de eerste helft niet onbetuigd. Een afstandsschot ging maar net naast. Maar toen de heer van Drunen floot voor het einde van de eerste helft, mocht Zwartewaal het meest gelukkig zijn met de 0 – 0 die halverwege op het bord stond. Maar de tweede helft zou helemaal anders worden.
Brutaler Zwartewaal
Pascal Quack verdedigde voor de eerste maal dit seizoen het Zwartewaalse doel. Hij stond deze wedstrijd tussen de palen omdat Bas Hogervorst geblesseerd was. Met name in de tweede helft, toen Zwartewaal de levensgrote kans op 0-1 liet liggen door een strafschop te missen, was hij even later met een sublieme reactie en even mooie snoekduik, de redder voor Zwartewaal. Maar de meeste besproken man van de wedstrijd werd Willem van Vliet, de verloren zoon die weer is teruggekeerd op het Zwartewaalse nest. Zwartewaal trok de lijn van de tweede deel van de eerste helft na de thee door en werd brutaler. De elf van Rene Eland kreeg in de gaten dat er iets te halen viel. Er was nog geen kwartier in de tweede helft verstreken of Zwartewaal mocht een penalty nemen die door Willem van Vliet, te slap werd ingeschoten. Maar even later was het toch raak, toen Willem na goed doorzetten alsnog de 0 – 1 liet aantekenen.
Willem van Vliet
Dat scheidsrechters het tegenwoordig druk hebben met hun administratie en alle spelers op het veld moeten controleren op de aanwezigheid van de juiste spelerskaarten, maakt het allemaal lastiger voor de man in het zwart. Want ook bij wissels – en dat waren er deze wedstrijd zes – moet de leidsman zijn administratieve taken verrichten. Of dat allemaal meespeelde is niet bekend, maar de heer van Drunen vond het handhaven van zijn autoriteit minstens net zo belangrijk als het handhaven van de voetbalregels. Hoe dan ook: even na de 0 – 1 kreeg Willem van Vliet zijn tweede gele kaart van die middag. De eerste was i.v.m. een onnodige handsbal en de tweede toverde de scheidsrechter Willem van Vliet voor, toen hij de bal alsnog in het doel schoot terwijl er al afgefloten was. De man van de 0 -1 kon vertrekken! Zwartwaal moest met nog ruim een half uur te gaan tien man verder.
Knotsgek
Dennis Wijbenga verving overigens bij het begin van de knotsgekke tweede helft Kevin Scheffers. Dennis stond nog geen tien minuten in het veld toen hij zich al weer moest laten vervangen. Het zat Rene Eland bepaald niet mee rond zijn toch al dunne selectie. Maar toch was het Zwartewaal dat, ondanks dat ze met tien man waren komen te staan, het initiatief weer namen. Maar ondanks dat initiatief maakte Simonshaven de gelijkmaker en moest Zwartewaal vrezen voor de laatste twintig minuten. De gasten roken hun kans. Maar het bleef slechts bij die Zwartwaalse vrees. Het was nota bene eerst Michel van Gurp die als linksback (!) zo ver mee was opgerukt, dat hij een hoekschop forceerde aan de andere kant van het veld. De Zwartewaalse corner werd afgeslagen maar dat gebeurde maar halfslachtig.
Jesse Fok bezorgde de bal bij Corné van der Kooij. Hij was in de loop van de tweede helft op het middenveld terecht gekomen, terwijl Eric Majenburg als voorstopper verder ging. Bijna bij de doellijn misleidde Corné eerst de doelman. Hij dreigde met een voorzet, maar in plaats daarvan schoof hij de bal heel subtiel bij de eerste paal binnen. Zo zette Corné van der Kooij met nog tien minuten te gaan Zwartewaal onverwacht maar wel verdiend op een 1 – 2 voorsprong.
Simonshaven voetbalde op dat moment al lang niet meer als een hecht team. Maar ze deden er toch nog een schepje bovenop. Verliezen tegen tien man wilden ze niet laten gebeuren. Maar toen de heer van Drunen, met nog een paar minuten te gaan, ook Simonshaven op een rode kaart trakteerde, was er geen vuiltje meer voor Zwartewaal aan de lucht. Met de toen al goed ingevallen Jos Broertjes en de snelle Rafi Patadin in de gelederen werd een krappe, maar verdiende 1-2 Zwartewaalse overwinning in deze knotsgekke wedstrijd over de streep getrokken.
