Na de spraakmakende eerste helft van vorige week in de seizoensouverture tegen RKAVV waarin een soevereine 0-3 voorsprong werd genomen was het voor velen bovenal de vraag of V.O.C. met dat vertoonde spelniveau de nieuwe standaard voor de hoofdklasse had neergezet. Maar na de wedstrijd tegen het Amsterdamse De Dijk mogen we gerust stellen dat zelfs de meest prachtige zwaluw nog geen rimpelloze voetbalzomer maakt.
Vanaf het beginsignaal had De Dijk het heft in handen, overigens zonder dat het tot serieuze kansen kwam. Na een kwartier spelen leek V.O.C. goed geadapteerd, kwam het er regelmatig goed uit en kreeg het zelfs de overhand waardoor de 1-0 van Thomas Verhaar uit een door de Amsterdamse keeper afgeslagen voorzet was dan ook zeker niet onverdiend te noemen. De eerste helft kabbelde daarna gelijkwaardig tot de ongewijzigde ruststand omdat ons keurkorps de kans op 2-0 niet verzilverde en de Amsterdammers niet echt meer een vuist konden maken.
Na de pauze was er een totaal ander spelbeeld. Nadat de Amsterdammers aanvankelijk met wanhoopsschoten probeerden de achterstand te nivelleren kwam langzaamaan bij hen het besef dat het vooral voetballend moest gebeuren. En dat is nou net het verschil met de voorgaande competities op lager niveau. In de hoofdklasse zijn er ongetwijfeld genoeg teams die het negentig minuten tegen ons keurkorps met overleg kunnen volhouden waar dat voorgaande jaren niet het geval was. De Dijk bleek niet alleen fitter maar vooral uitstekend in staat om gestructureerd en geconcentreerd te blijven voetballen, de gehele tweede helft lang. Het gevolg was dat na de terechte 1-1 in de 20e minuut het voor iedereen die V.O.C. een warm hart toedraagt vooral hopen was dat de schade daarmee beperkt bleef, maar objectief beschouwd was De Dijk met een overmaat aan balbezit en scherpte door fysiek meer inhoud heer en meester op het veld. De Rotterdamse pijp was duidelijk leeg en tegen fraai combinatiespel en dito individuele acties van de Amsterdamse spitsen bleek geen kruid meer gewassen. Dat Thomas in de slotfase nog de 2-4 mocht aantekenen was slechts goed voor de statistieken.
Al met al een nederlaag die de verhoudingen op het veld juist weergaf, maar die onze mannen vooral absoluut niet hoeft te ontmoedigen maar juist moet motiveren om in de hoofdklasse met ambities te blijven spelen. De lering uit de wijze les van De Dijk kan volgende week worden aanschouwd bij het eveneens ambitieuze Nieuwenhoorn, nabij Hellevoetsluis.
Denk dat De Dijk heel lang mee gaat doen om de titel echt een hele goede ploeg