De 31-jarige Niels Bezemer stopt met voetbal. De oud-speler EDS, SVV, Feyenoord BVO, Feyenoord AV en DOTO sloot het seizoen af bij zijn Feyenoord. ‘’Na jarenlang minimaal drie keer in de week te moeten trainen, plus een wedstrijd in het weekend, merkte ik vooral het laatste jaar dat ik er minder plezier in had en het moeilijker vond om me elke week weer op te laden. Ook kreeg ik steeds meer kleine blessures met uiteindelijk een grote blessure, een afgescheurde hamstring. Vandaar dat ik de laatste anderhalve maand moest missen. Daarnaast heb ik ook een drukke baan waardoor ik vaak moest haasten en ook te weinig tijd kreeg voor andere leuke dingen.’’
Dit seizoen heb je toch veel minuten gemaakt in het eerste elftal. Heb je niet getwijfeld om er toch nog een jaar aan vast te plakken?
Ik heb inderdaad nog een tijd getwijfeld, vooral omdat we een gezellige groep hadden en ik het niveau nog goed aan kon. De stap van Feyenoord om naar de vierde klasse zaterdag te gaan vond ik voor mij persoonlijk een reden om toch nog een jaar door te gaan. Nadat duidelijk werd dat er een andere technische staf kwam en ze gewoon drie keer wilden blijven trainen ( belachelijk ), heb ik de knoop doorgehakt.
Hoe kijk je terug op je laatste seizoen als selectievoetballer?
Als het minste jaar als selectievoetballer. Er werd al heel snel bekend dat dit het laatste jaar zou zijn in de hoofdklasse. Daardoor was er totaal geen competitiegevoel meer om te moeten presteren. Alleen in de beker hebben we nog wat goede wedstrijden gespeeld tegen betere teams. Daarnaast heb ik ook niet op een leuke gebruikelijke manier afscheid kunnen nemen vanwege mijn blessure, dus beetje een abrupt einde.
Wat ga je het meeste missen aan het spelen van selectievoetbal?
Het gevoel dat je hebt na de wedstrijd nadat je drie punten hebt gepakt in een goede zware wedstrijd. En ook natuurlijk de gezelligheid en voetbalhumor op donderdagavond na de laatste training.
Je hebt er een lange carrière opzitten. Naar welke tijd kijk je het liefste terug?
Het eerste jaar dat ik bij DOTO speelde. Zij waren het seizoen daarvoor kampioen geworden en wij waren dus nieuw in de hoofdklasse met een goed versterkt elftal tussen alle grote clubs uit de bollenstreek. We speelden het beste voetbal van iedereen en hebben tot kort voor het einde nog bovenaan gestaan. Vooral de angst die andere clubs voor ons hadden gaf ons een machtig gevoel. Vanwege randzaken zijn we uiteindelijk net geen kampioen geworden.
Als je mocht kiezen; Wat had je dan anders willen doen tijdens je voetbalcarrière?
Na twee jaar DOTO had ik moeten kiezen voor een andere club. De toenmalige trainer Jasper de Munck ging weg en er vertrokken een aantal spelers waar ik het goed mee kon vinden. Daarnaast lag ik in de clinch met de nieuwe trainer die voor mijn gevoel een aparte manier van werken had. Uiteindelijk zijn we vroegtijdig uit elkaar gegaan.
Wat ga je nu doen in het voetbalwereldje?
Ik heb voorlopig nog geen plannen om mijn trainers diploma te halen. Het komende seizoen ga ik de leuke wedstrijden uitkiezen. Ook ga ik natuurlijk regelmatig naar Feyenoord toe.
Beste medespeler?
Ik heb met een hoop goede voetballers gespeeld, maar Giovanni Franken was denk ik wel degene die vaak het verschil kon maken. Daarnaast was het team zo uitgebalanceerd waardoor hij ook de ruimte kreeg.
Beste tegenspeler?
Geen
Mooiste complex?
Complex van Rijnsburgse Boys.
Beste coach?
Rob Kiebert, helaas alweer een tijdje geleden overleden.