Jacko tuurt naar zijn beeldscherm. Opnieuw constateert de secretaris van de SportClub Excelsior dat het succes van de club ook een keerzijde kent. De lijst met namen voor beide veteranenteams slinkt ieder jaar omdat oudere jongeren langzamerhand jonge ouderen worden. Bij veteranen 2 ziet hij nog immer de naam van good old Gerard Weber staan. Hoe oud is deze ex-prof ook alweer? Moet toch 75 zijn geworden, want vijf jaar terug, tijdens de nieuwjaarsreceptie organiseerden de veteranen een speciaal duel voor hem en sindsdien is dit een traditie geworden. De oud-profs van de club tegen de amateurs, of beter gezegd veteranen. Met dit jaar de landelijke bekendheid vanwege een stuk in het AD en op AD.nl. Journalist Hans Groenendijk was gastspeler geweest en werd slachtoffer van de dadendrang van Hans Volwerk, ook wel mister Woudestein genoemd. Hansie zag immers na een dik half uur dat de spelers naar binnen kwamen en de kleedkamer opzochten om hun handen te warmen aan een lekker bakje thee. De terreinknecht die zijn leven lang op Woudestein rondloopt en al richting eind zeventig gaat, draaide de lichtknop uit en prompt kon het bijzondere duel niet worden afgemaakt. Grote hilariteit dus en veel landelijke aandacht.
Ja, Excelsior is in de ogen van Jacko een gezellige club, die eigenlijk uit twee afdelingen bestaat. De profafdeling en een nette amateurclub waar erg veel jeugd rondloopt en die enorm veel talenten heeft voortgebracht. De ledenstop en wachtlijst bij de jeugd is veelzeggend. Maar de lijst die Jacko nu voor zich ziet is korter dan andere jaren. Hoewel, het eerste zondagteam speelde in de derde klasse en gaat als zaterdag vierdeklasser verder. Het tweede en derde presteerde dit jaar prima en daar heeft de secretaris weinig omkijken naar. Zijn eigen veteranen 1 moest uiteindelijk een beslissingsduel spelen om de titel, verloor die kansloos met 5-0 van DCV maar promoveerde wel. En veteranen 2, ja, dat team speelt bijna G-voetbal. Eindigde als voorlaatste, slechts twee punten van de onderste plaats verwijderd. Stuk voor stuk allemaal aardige gasten, met Gerard Weber als routinier. Gert-Jan Terlouw als speler/aanvoer/teamleider. Nieuwe spelers kwamen dit jaar maar gingen ook weer, vaak geblesseerd omdat ze vele jaren niet hadden gesport. En de voorzitter, Albert de Jong? Ja, die is ook lid, maar heeft die eigenlijk wel mee gedaan dit jaar? Jacko graaft in zijn geheugen en denkt aan de woorden van de preses na zijn ene invalbeurt. ,,Het niveau is toch hoger dan verwacht.” Vervolgens was De Jong van het veld gestapt en had hij beloofd flink te gaan trainen voor zijn eerste basisplaats. Wellicht dat zijn buurman Jon Dahl Tomasson binnenkort ook te strikken valt, dan kunnen ze samen op de fiets naar Woudestein komen
Nog eenmaal bekijkt Jacko de lijst en legt die er van de zeven-tegen-zevencompetitie naast. Daar staan ongelooflijk veel namen, van teams en ook oud-spelers die tegenwoordig liever op de donderdagavond spelen. Maar liefst vier divisies telt deze eigen afdeling. En ook hier werken ze met een wachtlijst. Mannen die liever niet op zondagochtend op het kunstgras willen voetballen, of soms in het stadion. Maar toch, zitten daar geen nieuwe veteranen bij, die af en toe toch liever op het nepgras lopen dan uitslapen of in de kerk bijkomen van een drukke zaterdagavond. Maar deze avonden zijn zo succesvol dat de zondagtak er wellicht onder lijdt.
Uiteindelijk plaatst Jack een oproepje op de website van scexcelsior.nl en hoopt hij dat velen dit lezen.
SC Excelsior is naarstig op zoek naar vier of meer veteranen voor V1 (spelend in de eerste klasse, dus een hoog veteraneniveau) of V2, bijna G-afdeling, zo laag.
Aanmelden via excelsior7x7@hotmail.com.
