Zonder tot op de bodem te gaan heeft KMD uit Wateringen Rhoon zaterdag uit de nacompetitie geknikkerd. Met slecht voetbal dat deed denken aan het optreden in het Albrandswaardtoernooi van vorig jaar,maakte Rhoon geen moment de indruk voor promotie te willen strijden. De einduitslag (4-2) was voor Rhoon nog een geflatteerde afspiegeling van de krachtsverhouding. De teleurgestelde aanvoerder Willem Heijboer was na afloop daarover kort : ”Die gasten waren gewoon op alle fronten beter”.
KMD liet Rhoon aanvankelijk komen, maar elke structuur ontbrak bij de Albrandswaardse ploeg. De thuisclub werd dan ook, zonder zich in te spannen, al snel gevaarlijk. Remy Brugts kon aanvankelijk nog met kunst en vliegwerk redding brengen, maar in de 13e minuut was het dan toch raak uit een hoekschop. Daarna ontsnapte Rhoon nog twee keer aan een doelpunt toen de KMD voorwaartsen schijnbaar zonder moeite tot voor Brugts konden combineren. Na ruim een half uur gloorde er echter hoop bij het team van Dennis Zaal, toen Bernd Oranje Maurice Heijboer wegstuurde, die zijn bewakers te snel af was en Marvin van Elswijk klopte: 1-1. Vier minuten later stond Rhoon alweer achter, nadat Remy Brugts eerst nog in extremis had kunnen redden: 2-1. De gelijkmaker voor Rhoon had echter ook snel kunnen vallen. Een uitbraak van Maurice Heijboer, die zijn aanvalsmaat Bart Driesse node miste, had een beter lot verdiend, maar de knal eindigde hoog in het zijnet. Vlak voor rust moest Rhoon de 3-1 incasseren toen KMD optimaal profiteerde van chaos in de Rhoon verdediging.
Na de thee bracht Dennis Zaal Tim Verbaas voor Martijn Hoek en Rutger Ophoff voor Niels van Pelt. Daarmee kwam Rhoon meer in balbezit en ook meer voor het doel van de thuisclub. Eerst soleerde Maurice Heijboer tot diep in het strafschopgebied en even later zag de spits zijn prima doelpoging door keeper Van Elswijk met de voet verijdeld. KMD was in de tegenstoot effectiever, maar had daarvoor wel de hulp van Gat Feshaye nodig: 4-1. Tevoren hadden de lat en Remy Brugts al erger voorkomen. Ferry de Heer kwam nog binnen de lijnen voor de volledig leeg gespeelde Freek Zuidgeest, die opnieuw met Kevin Stolk veel arbeid had geleverd en Rhoon snakte naar het slot, dat niettemin met een positief voetbalstaaltje werd gehaald. Nadat Tim Verbaas zijn solo zag gestuit werd Maurice Heijboer met de opgepikte bal op de rand van de zestien neergelegd. Bernd Oranje plaatste de vrije trap loepzuiver in de kruising en gaf de stand daarmee voor de neutrale krantenlezer een normaal aanzicht: 4-2.
Daarmee sloot Rhoon een sterk wisselend seizoen af, waarin dieptepunten (o.a de historische thuisnederlaag tegen SNS) en hoogtepunten (NBSVV, Botlek en ‘s Gravendeel uit) elkaar afwisselden. Met de goede serie in de derde periode (10 wedstrijden ongeslagen) leek er meer voetbalstructuur te ontstaan. De uitwedstrijd tegen NBSVV blijft staan als de best gevoetbalde ontmoeting, hoewel de uitwedstrijd tegen kampioen Botlek er ook mocht zijn. Het is niet toevallig dat het hier om uitwedstrijden gaat. Rhoon haalde 30 punten uit 13 uitwedstrijden met een doelsaldo van +20 en eindigde daarmee bovenaan op de uit-ranglijst. Rhoon thuis was minder succesvol met de cijfers 19 punten uit 13 wedstrijden en een doelsaldo van 0 ! Voer voor psychologen, want zelfs Rhoon kenners als de donderdagse Trappers moeten hier een verklaring schuldig blijven. Volgend seizoen zal de derde klasse opnieuw het strijdtoneel zijn. De Rhoon aanhangers troostten zich afgelopen zaterdag met de gedachte dat hun team op geen moment aanspraak op een tweede klasse plaats had gemaakt en had verloren van een betere tegenstander.
