Column Jan Schoonen: Hans Brinkman (Abbenbroek)

Zenuwachtig was hij wel een beetje, zo gaf hij desgevraagd toe. Dat was te merken. En goed ook. Geen minuut had hij rust. Stilzitten kon hij niet, hoewel het zeker nog een uur duurde eer er afgetrapt zou gaan worden. Slepen met dozen. Dat nog klaarzetten. Dit nog regelen. Hans Brinkman, de voorzitter van Abbenbroek, was niet in staat even te gaan zitten om op zijn gemak een bak koffie te drinken. Hij was een paar dagen met zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen naar Kijkduin geweest, maar speciaal voor de laatste competitiewedstrijd van zijn club tegen Flakkee was hij teruggekomen, hoewel het verblijf daar tot maandag was besproken. Maar wegblijven bij zo’n belangrijke wedstrijd; nee, dat kon niet, vond hij. Zijn schoonzoon Sjoerd Tuink, die de laatste paar wedstrijden bij Abbenbroek als keeper was teruggekeerd dacht er anders over. Die bleef in Kijkduin. Hans niet. Hans moest zien wat er zondagmiddag op het hoofdveld van ‘Abbenello’ ging gebeuren.

Abbenbroek moest namelijk winnen, want anders zou het veroordeeld worden tot de nacompetitie om het verblijf in de derde klasse D veilig te stellen. Ook voor tegenstander Flakkee was de ontmoeting van belang, want als die ploeg zou verliezen, dan zouden zij de klos zijn en die nacompetitie gaan spelen. Dus Hans was er bij en om de tijd te doden, deed hij maar alsof hij het razend druk had. Of misschien had hij het wel razend druk, want Hans Brinkman is de man bij Abbenbroek waar alles om draait. Insiders zeggen dat als Hans er niet zou zijn, Abbenbroek allang was opgedoekt. Het was wel een grappig gezicht Hans zo druk in de weer te zien. Leuk is het dan om hem aan zijn kop te zeuren voor een wedstrijdformulier, terwijl je weet dat de printer in de bestuurskamer al weken niet werkt. Hans gaat daar dan serieus op in en hij zou in staat zijn onder de tafel te kruipen om een paar snoeren en stekkers aan te sluiten. Zover heb ik het maar niet laten komen. Hans had wel andere zorgen aan zijn kop. Zijn ploeg had de punten hard nodig en als voorzitter was dat nou het enige dat hij niet zelf in de hand zou hebben, die dag. En daar zat hij toch wel over in. Heel erg zelfs, want als Abbenbroek zou terugkeren naar de vierde klasse, dan zou dat een ramp zijn. ‘Dan krijgen we weer slechte scheidsrechters’, was zijn belangrijkste argument om het verblijf in de derde klasse te verlengen. Toen de wedstrijd dan eindelijk begonnen was, zag je Hans staan. Helemaal in zijn eentje achter het doel van Flakkee, half verscholen achter een van de wilgen die daar groeien. ‘Hier sta je lekker uit de wind en heb je van de regen ook weinig last’, zei hij toen ik even bij hem ging staan. Ja, ja. Hans stond daar in zijn uppie omdat hij alleen wilde zijn. Normaal gesproken staat hij aan de zijlijn en zijn er altijd wel mensen in de buurt, waarmee hij kan kletsen. Maar zondag was het geen normaal potje. Er werd gestreden om een langer verblijf in de derde klasse en Hans was anders dan normaal, die dag. Toen Jordy Spee namens de bezoekers de 0-1 aantekende, zag hij de bui al hangen. ‘Dat gaat niet meer lukken, vandaag’, bromde hij en ging op weg naar de bestuurskamer, waar in de rust wat gedronken zou worden.

In de tweede helft had hij het niet meer. Eerst ijsbeerde hij een hele tijd langs de zijlijn, het laatste kwartier stond hij weer achter het doel van Flakkee. Invaller Frank Herrewijnen had toen al de 1-1 gemaakt, maar Abbenbroek had nog een doelpunt nodig. Zover kwam het niet, hoewel er in de laatste minuten nog een enorme mogelijkheid was om die broodnodige goal wel te maken. ‘Tja, als je die niet maakt…’ verzuchtte hij. Hans Brinkman is al decennia in de weer bij Abbenbroek. Van zijn 15^e tot zijn 40^e was hij keeper van het eerste elftal. Als 42-jarige maakte hij onder de toenmalige trainer Wim Schwillens nog een eenmalige rentree omdat keeper Edwin de Koning zo nodig de marathon van Rotterdam moest lopen. Sinds 1993 is hij voorzitter en daarvoor had hij in het bestuur al andere functies vervuld. Je zou dus zeggen dat Hans alles al heeft meegemaakt, maar zo onrustig als zondag heb ik hem nog nooit gezien. En nou is het seizoen nog niet over! Er wacht in ieder geval nog een tweekamp met TransvaliaZW en wie weet, daarna nog een paar potjes. Tot overmaat van ramp vindt de eerste wedstrijd tegen TransvaliaZW plaats op Tweede Pinksterdag, als het in het naburige Heenvliet Paardenmarkt is, een evenement waar Hans en vele Abbenbroekers niet weg te slaan zijn. Sneu? Het is maar hoe je het bekijkt. ‘Maandag voetballen tegen TransvaliaZW is in ieder geval goedkoper’, kon Hans na afloop al weer een beetje lachen.