Het was me niet zo opgevallen, maar Wouter Besters, de spits van tweedeklasser Hellevoetsluis, schijnt aardig wat kilootjes kwijtgeraakt te zijn de laatste tijd. In het krantenverslag dat Rik Bakker voor het AD maakte van de wedstrijd Hellevoetsluis-Zuidland van afgelopen zaterdag had de verslaggever het in ieder geval over een verbazingwekkend fit ogende Wouter Besters die door een dieet vele kilo’s is afgevallen. Nou heb ik vorig jaar en in het begin van dit seizoen menig wedstrijdje van Hellevoetsluis bijgewoond, maar toen is me niet opgevallen dat er bij die ploeg een soort Michelinmannetje in de spits stond. Toen al was Besters een voetballer die trekkend en sleurend over het kunstgras aan de Rijksstraatweg zwoegde en dat was zaterdag nog steeds zo. Toch schijnt Rik het verhaal over het dieet van Wouter Besters niet uit zijn duim gezogen te hebben, want zaterdag leek Wouter sneller dan ooit, onvermoeibaar ook en dat moet welhaast zeker komen door het feit dat hij minder kilo’s mee hoeft te sjouwen. Herbalife heet het dieet dat Wouter volgt en daar ga je kennelijk ook beter van voetballen. Vorig jaar deed hij vaak anoniem mee. Hij pikte weliswaar regelmatig zijn doelpuntje mee, maar Wouter Besters was een voetballer van dertien in een dozijn.
Zaterdag was het totaal anders. Wouter scoorde de 1-1, de 2-2 en de winnende 3-2 tegen koploper Zuidland, dat met een spectaculaire inzinking te kampen heeft. Maar die instorting van Zuidland doet niets af aan de puike prestatie van Wouter Besters. De gewezen Nieuwenhoorn-voetballer speelde geweldig. Hij was de man van de wedstrijd. Toen Robin van Buuren namens de Zuidlanders na een kwartiertje de 0-1 maakte, leek er voor de bezoekers nog geen vuiltje aan de lucht. Het spel was niet al te best, de ploeg was slordig in de opbouw, maar Hellevoetsluis voetbalde nog minder goed.
Die 0-1 leek Zuidland vleugels te geven, want daarna creëerden ze kans op kans. Het is dat het vizier van Ramon van der Bie niet op scherp stond en de piepjonge doelman Deshney Hoornweg alert was, anders was de wedstrijd na een dikke twintig minuten al beslist. Wouter Besters was al die tijd nauwelijks aan de bal geweest. Hij kopte een paar verdwaalde ballen door, of probeerde het leer bij zich te houden zodat Stony van den Berg en Joey Saleij aan konden sluiten; veel meer was het niet. Maar dat veranderde plots. Van den Berg en Saleij gingen op last van trainer Edwin de Koning dichter bij hem in de buurt spelen en nu kwam er wel lijn in het spel van de thuisploeg. Na een half uur pikte Besters aan de rand van het strafschopgebied de bal op, kapte zich langs twee verdedigers en schoot de bal onbedaarlijk hard via de onderkant van de lat achter keeper Robin van Leeuwen. Het was een fantastische goal en dat gaf Besters zoveel vertrouwen dat hij daarna niks meer fout deed. Hij leed geen enkele keer balverlies meer, zette zijn kornuiten in de voorhoede veelvuldig aan het werk en liep de blaren op zijn voeten om de opbouw van de Zuidlanders te ontregelen. De bezoekers kwamen via een rake kopbal van Marcel van den Berg nog wel op 1-2, maar nog voor rust was Besters er als de kippen bij toen Van Leeuwen een schot van Stony van den Berg niet klemvast kreeg. Attent tekende hij alweer voor een gelijkmaker.
In de tweede helft ging hij onverdroten verder. Hij legde vele meters af, was betrokken bij elke aanval en dook na 65 minuten op het juiste moment de vrije ruimte in toen Stony van de Berg met de bal aan de voet op links opstoomde. Besters werd perfect aangespeeld en knalde de bal voor de derde keer die middag tegen de touwen. Ik heb Wouter Besters nog nooit zo goed gezien als zaterdagmiddag. Dat Herbalife schijnt wonderen te doen. Toen ik rond half zes thuis kwam, heb ik online meteen een grote voorraad Herbalife-artikelen besteld. Misschien ga je er ook wel betere verhalen van schrijven.
{loadposition ads}
