Vooraf waren de belangen helder: wilde Spartaan’20 nog een rol van betekenis spelen in de strijd om de nacompetitietickets, dan zou een overwinning op het als derde geklasseerde PSV Poortugaal noodzakelijk zijn. Helaas bleek de Oldegaarde-ploeg vanaf het begin van de wedstrijd nauwelijks bij de les. Een slappe openingsfase én een volkomen falen direct na de rust zorgden er voor dat een kansloze 5-2 nederlaag werd geleden. Realiteit na afloop: alle hens aan dek om de komende weken verwijderd te blijven van de onderste regionen!
Zoals gezegd was de openingsfase al niet best. Een gevaarlijk schot van Jermane Camron juist voorlangs verbloemde de zaak nog enigszins, maar het was feitelijk Poortugaal dat de zaak dicteerde en in álle duels steeds een stapje eerder was. Toch kwam Poortugaal goedkoop aan de voorsprong. Na 17 minuten liet rechtsachter Saïd Bourdime te veel ruimte aan de linkerspits van Poortugaal, Niels Versteege. Diens strakke voorzet leek een makkelijke prooi voor doelman Erik de Graaf, maar die liet de bal onder zich doorglippen waarna het voor spits/goudhaantje Dave van Driel heel simpel was om de 1-0 binnen te tikken. Nog geen twee minuten later lag de 2-0 achter Erik de Graaf, die ditmaal kansloos was toen een schot van Steven Schreuder van richting veranderde. Spartaan’20 leek vervolgens eindelijk wakker en kwam even wat beter in de wedstrijd. Ronnie Pfeffer schoot fraai in, maar net over, maar op slag van het half uur viel toch de aansluitingstreffer. Een vrije schop werd goed doorgekopt door Rodney van Loon waardoor Quenten Albertus simpel kon afronden. Even later had het zo maar 2-2 kunnen worden, als de matig leidende arbiter Oskam de situatie juist had beoordeeld: Jermane Camron leek geklungel in de Poortugaal-defensie te gaan afstraffen, maar de tik tegen zijn voeten door Poortugaal doelman Kevin Rijsdijk werd ten onrechte niet bestraft. Goede schietkansen voor Ismaïl Azar en Quenten Albertus bleven daarna ook onbenut en omdat ook Poortugaal op slag van rust nog een dot miste, bleef de 2-1 tot de thee op het bord.
Wie in de kantine vervolgens lang over de thee deed, miste de belangrijkste fase van de tweede helft! De Spartanen leken als totaal versuft uit de kleedkamer gekomen, want binnen zes minuten stond het 5-1 ! Eerst was het opnieuw Erik de Graaf die in de fout ging waardoor Dave van Driel binnen de minuut 3-1 kon aantekenen, even later reageerde de totale Spartaan-defensie tot tweemaal toe onvoldoende op vermeende buitenspelsituaties waardoor eerst Niels Versteege en vervolgens Dave van Driel konden scoren.
De wedstrijd was natuurlijk gespeeld met die stand, maar vreemd genoeg kregen de Spartanen daarna nog alle gelegenheid en ook de mogelijkheden om een beter resultaat te bereiken. Trainer Patrick Kok liet de drie opgeroepen A-junioren wissels niet nodeloos op de bank zitten en gunde hen een kans zich te laten zien in de plaats van drie niet functionerende vaste krachten van zijn basisteam. De slagvaardigheid in de vijandelijke ‘zestien’ schoot echter tekort met deze onervaren krachten, men deed steeds te lang over een afrondingspoging in kansrijke situaties. Zelfs een strafschop een kwartier voor tijd, nadat Lewitson dos Reis Leite was gevloerd, werd door diezelfde speler gemist. Leuk voor hem was dat hij even later toch de 5-2 op zijn naam bracht, na een goede voorzet van de verder onder zijn niveau spelende Jamail Piqué. Meer zat er niet in, waardoor Spartaan’20 een aanspraak op een hoge klassering voorlopig kan vergeten en nu naar onderen moet kijken.
{loadposition ads}
