Op de foto bovenaan zijn Facebookpagina ligt hij met een grote smile op zijn gezicht heerlijk languit van het zonnetje te genieten. Die foto moet in betere tijden gemaakt zijn, want de zon is al maanden zoek en genieten kan Wilco Verhagen, selectiespeler van tweedeklasser Zuidland de laatste tijd zeker niet. Hij is namelijk geveld door een hernia en van dat pijnlijk lichamelijk ongemak heeft hij al vele maanden last.
Laten we even teruggaan in de tijd. Vorig seizoen was Wilco basisspeler bij Zuidland, dat de nacompetitie om promotie naar de 1e klasse bereikte. Als verdediger stond hij een heel jaar zijn mannetje. Hij is weliswaar niet heel erg snel, maar betrouwbaar is hij wel. Je komt hem niet zomaar voorbij en als je hem dan toch voorbij bent, dan staat hij ineens weer voor je neus. Menige spits heeft 90 minuten lang in zijn broekzak gezeten. Wilco is een bruikbare kracht dus, eentje die je er goed bij kan hebben.
Met zijn ploegmaten voetbalde hij in de eerste ronde van de nacompetitie twee wedstrijden tegen Valken ’68 voor een plek in de finale, maar die ploeg uit Valkenburg bleek een maatje te groot. Zowel uit als thuis werd verloren. Hoewel de teleurstelling over de gemiste kans op promotie groot was, konden Wilco en zijn makkers terugzien op een geslaagd seizoen en dus ging Wilco goedgemutst de zomerstop in. Na een paar weken welverdiende rust zou hij de draad weer oppakken. In de volgende voetbaljaargang zou Zuidland er alles aan doen om wel promotie naar de eerste klasse af te dwingen en daar wilde hij deelgenoot van zijn. Zover is het nooit gekomen. Ja, Zuidland draait vooralsnog een prima seizoen en ofschoon het de laatste weken niet meer zo voortvarend gaat, moet het wel heel erg tegenzitten als die ploeg geen kampioen wordt. Voor Wilco Verhagen is het echter al een heel seizoen lang kommer en kwel. Hij speelde nog geen minuut.
Een paar dagen na de tweede wedstrijd tegen Valken ’68 genoot hij thuis in zijn tuin van het zonnetje, maar toen hij verkoeling wilde zoeken en opstond, schoot er ineens een stekende pijn in zijn onderrug. ‘Verkeerde beweging, even uitkijken,’ dacht Wilco nog, maar de pijn ging niet weg. Ook een paar dagen later niet. Verontrust ging hij bij zijn huisarts langs, die hem doorstuurde naar een neuroloog. Die constateerde hernia. Opereren zou te veel risico inhouden, fysiotherapie zou wel helpen, maar daarmee zou hij niet van zijn lichamelijk ongemak afkomen en daarom werd Wilco rust voorgeschreven. Volledige en langdurige rust. Als hij dat een hele tijd zou volhouden, zou hij er wel van afkomen, zo werd hem verteld.
We zijn nu dik acht maanden verder en de situatie begint stilaan hopeloos te worden. Er is absoluut sprake van verbetering, hij maakte onlangs zelfs zijn opwachting op het trainingsveld van Zuidland om er wat rondjes te lopen en een beetje met een bal te pielen, maar zich overmatig inspannen mag en kan hij nog steeds niet.
Zo moet Wilco Verhagen al een heel seizoen lang toekijken. Dat doet pijn, zeker als je ziet dat je ploegmakkers de ene overwinning na de andere boeken en inmiddels al een straatlengte voorsprong hebben op de nummer 2, de vv Brielle. Wilco mist week in week uit de euforische sfeer in de kleedkamer na alweer een zege. Hij mist de onderlinge lol, het trainen. Hij mist alles. Als langdurig geblesseerde verdwijn je steeds verder uit beeld. Dat is bij elke voetbalploeg zo en bij Zuidland is dat ook het geval. Niet dat ze hem negeren daar, maar als je niet op het veld staat, hoor je er niet meer bij. Dat doet pijn, veel pijn. Net zoveel pijn als die rotrug. Zaterdag kwam Brielle op bezoek in Zuidland en Wilco was present. Als toeschouwer. Achter het doel van keeper Robin van Leeuwen zag hij zijn ploegmaten worstelen. Aanvallend was Zuidland machteloos en verdedigend zat het ook niet helemaal snor. Toch werd de rust bereikt met een 1-0 voorsprong, maar in de tweede helft speelde Brielle, met aanvoerder Gijs van den Ende als absolute uitblinker, Zuidland helemaal aan gort. Wilco zag het allemaal gebeuren, maar kon er niks aan doen. O, wat zou hij graag op het veld staan en verdedigend de boel op slot gooien. O, wat zou hij graag weer voluit willen gaan. Het mag niet zo zijn. Zijn herstel zal nog maanden vergen. Als het al zover komt, want bij Zuidland vragen ze zich al af of hij ooit weer zijn oude niveau zal halen. Dat zal toch niet waar zijn?
{loadposition ads}
