Normaal gesproken staat hij bij Vlotbrug in de as en moet hij vanaf de centrale positie op het middenveld de lijnen uitzetten en mee ten aanval trekken. Maar omdat Evan Gomes Soares ziek was, Bram Scheringa geschorst en Alex Vis van Heemst vanwege privéomstandigheden ook niet present was en omdat er tegen koploper SC Botlek gespeeld moest worden, had trainer Bert van der Lijn besloten zaterdag Simeon Seghers op een andere plek neer te zetten. Dat gebeurde 14 dagen eerder tegen ‘s-Gravendeel ook al. Toen werd Simeon na een dik uur op de linkerflank geposteerd. Helemaal zeker over hoe hij het nu vanaf het begin moest gaan invullen was de 19-jarige Simeon zaterdag nog niet en daarom liep hij halverwege de warming-up even bij assistent-trainer Piet van Holst langs die het nog maar eens uitlegde: ‘We spelen vandaag geen 4-3-3 maar 4-4-2 en jij moet vanaf de linkerkant druk zetten en zo nodig de ruimte induiken.’
Logisch gedacht, maar toen al kon je de vraag stellen wie anders dan Simeon Seghers bij Vlotbrug de lijnen zou gaan uitzetten.
Simeon is een talentvolle speler. Hij is behendig, heeft een goed overzicht en een beste pass in de voeten, hij is snel en kan gevaarlijk voor het doel van een tegenstander opduiken. Voor Vlotbrug is hij ondanks zijn jonge leeftijd al van grote waarde. Dat was zaterdag niet het geval. Tegen SC Botlek liep hij er min of meer voor spek en bonen bij. Het eerste kwartier moest hij zich bezighouden met het afstoppen van de frequent opkomende rechtsback Marvin Kremers en met het achtervolgen van middenvelder Jordy de Winter en dat kostte zo veel inspanning dat hij al na tien minuten hijgend en puffend over het veld liep. Zijn gezicht stond toen al op onweer. Aan de bal kwam hij zelden, want zijn medespelers konden hem maar moeilijk bereiken en als hij eens een keertje wel in balbezit was, zag hij zich meteen omringd door Botlekkers die al een heel seizoen hun verdedigende zaken goed op orde hebben. Niet voor niks heeft de Spijkenisser derdeklasser nog maar elf doelpunten tegen.
Dat het zaterdag niet helemaal liep zoals van te voren uitgedokterd was, lag niet eens zozeer aan de tactiek die Van der Lijn en Van Holst hadden verzonnen. Als je als ploeg namelijk compact speelt, druk op de bal zet, in balbezit ‘zuinig’ bent en gokt op de uitval en je hebt op de linkervleugel een vaardige speler als Simeon, dan kan dat tot succes leiden. Maar zaterdag dus niet. Hoezeer de bezoekers ook hun best deden, Simeon kon amper in het spel betrokken worden. En toch was het Vlotbrug dat een korte fase, vlak voor rust het beste van het spel had. Toen ontstonden er ook kansjes, voor Daniel Deurloo onder meer die echter te lang aarzelde en voor Robert van der Zanden die bij zijn schot te veel achterover leunde waardoor de bal over de lat verdween.
Plots was het aan de andere kant wel raak. Vlotbrugkeeper Pieter Fokker deed zijn vliegtuig-achternaam geen eer aan verloor een luchtduel met Nasser Abdalla en John Ackon knalde de afvallende bal tegen het net. Even later schoot Ralph van der Meer een directe vrije trap in de kruising. Simeon zag het allemaal gebeuren en aan zijn gezicht was af te lezen dat hij het steeds minder naar zijn zin kreeg op sportpark De Brug. Diep in de tweede helft, toen de wedstrijd allang gespeeld was, verloste trainer Bert van der Lijn hem uit zijn lijden. Hij wisselde Mark van Meurs voor Yoeri Rietdijk en Simeon kreeg alweer een andere rol toebedeeld. ‘Ga jij maar lekker zwerven,’ riep Bert hem toe. Veel effect sorteerde dat niet. Het kalf was al verdronken.
Toch moet Simeon niet wanhopen. Het is zoals Piet van Holst na de wedstrijd berustend sprak: ‘Vooraf bedenk je iets. Soms zit het mee, zoals tegen ’s-Gravendeel en soms zit het tegen, zoals vandaag.’ Simeon zal daar anders over denken. Twee weken geleden wonnen hij en zijn ploegmakkers weliswaar van ’s-Gravendeel na de tactische omzetting van zijn trainers, maar in dat duel stootte hij wel zijn hoofd, waardoor hij tegen Botlek nog altijd met een blauwe plek onder zijn linkeroog rondliep. En zaterdag kon hij niet zijn stempel op het spel drukken. Volgende week kan dat weer helemaal anders zijn. Dat is nou net het leuke aan voetbal. Het is nooit voorspelbaar.
{loadposition ads}
