Gerrit staart naar buiten. Van hem had dit trainingskamp niet gehoeven. Iedere winter weer nar het zonnige zuiden, vrouw, vriendin en kinderen achterlatend. En maar lollig doen, grappen ondergaan en lachen om anderen die zo’n weekje zien als een veredeld werkweekje op de middelbare school. Oude tijden herleven. Dollen , grappen en grollen. O ja, ook nog trainen en een toernooitje spelen, tegen drie andere clubs die het geld over de balk smijten en de zon opzoeken met een lading sponsors in hun kielzog. De overige leden van die clubs betalen wel gewoon hun contributie.
Trainer Jacko had dit keer al zijn bedenkingen gehad. Het hotel in Turkije was weliswaar ultra super all-inclusive maar in de avonduren waren alleen de buikdanseressen actief. Verder was er niets te beleven in dit ultramoderne hotel aan de Turkse kust. Veel Russen en bejaarden ploften van de ene lunchstoel naar de ligstoel en weer terug naar de dinerstoel. De voetballers lachen om al die ouwe bejaarden maar vergeten dat deze oudjes het beter voor elkaar hebben (gehad) dan zij. Deze goedbetaalde amateurs hadden veel (grijs) geld verdiend met tegen een bal trappen maar sommigen moesten deze week wel hun eigen snipperdagen betalen.
Leuk hoor, dat lekkere weer en dat geweldige trainingsveld. Het koude zwembad- en zeewater. De midgetgolf- en tennisbaan, het binnenbad vol ouwe voortkabbelende zeventigers. Volgende week, RUS uit, daar gaat t toch echt om. Het eerste duel na de verplichte lange winterstop is altijd het belangrijkst voor een voetballer. Dan liggen er weer kansen voor de reserves, bekijkt de trainer zijn selectie opnieuw en worden spelers uitgetest. Gerrit hoopt ook op een nieuwe kans. Als reservekeeper telt hij nu minder mee dan anders, voelt hij. Vaker dan ooit worden de ballen keihard op hem afgevuurd tijdens de warming up. Harder dan hij hebben kan zijn de grappen en grollen.
Gerrit staart naar buiten. Vandaag keert het gezelschap licht gebruind terug van een weekje zon. De trainer was blij geweest maar ook ontevreden. Sponsors hadden bij de voorzitter geklaagd over zijn performance en houding ten opzichte van de geldschieters. Zijn contract zou niet worden verlengd. Spelers waren gaan klagen, bijna muiten. Verspreid over diverse verdiepingen hadden ze in tweepersoonskamers de laatste dagen uitgekeken naar de terugreis, ’s nachts om drie uur.
Naar buiten kijkend ziet hij de schaatsers ver onder hem tussen het winterlandschap doorkruipen. Dit is wat hij in Turkije miste. IJs, de Hollandse landschappen en de toertochten. Op zijn tablet had hij dagelijks gezien dat Koning Winter Nederland in zijn greep hield. Via het digitale thuis had Gerrit ook al gezien dat het amateurvoetbal er uit lag voor het komend weekeinde en wellicht ook voor het laatste januariweekeinde.
Trainingskampen. Wat nou teambuilding? Dagen later verliest Feyenoord kansloos van de concurrent, wordt PSV vernederd door PEC en weet Twente niet te winnen van RKC. Meteen is er weer alle hens aan dek en is de roep om een teamgesprek groot. Van die gesprekken die tijdens de winterstop in een heus trainingskamp eenvoudig gevoerd hadden kunnen worden. Nee, van Gerrit hoeft een trainingskamp niet meer. De winter komt toch altijd na het trainingskamp.
{loadposition ads}
