Normaal gesproken zou hier een verhaal volgen over wat voor mooie wedstrijden er voor onze lagere senioren en jeugdteams deze zaterdag op het programma zouden staan. En wat ze vorige week gepresteerd hebben. Maar door de trieste gebeurtenissen van afgelopen zondag 2 december, op een bijveld van de SC Buitenboys uit Almere, is voetbal dit weekend even niet zo belangrijk meer…
De KNVB onderstreepte dit gevoel door middel van een algehele afgelasting van alle amateurwedstrijden. Vandaar deze week een bijzondere terugkijken en vooruitkijken, die in het teken staat van de deze week overleden grensrechter, Richard Nieuwenhuizen.
Terugkijken
Er is deze week genoeg in de media gezegd over wat er afgelopen zondagmorgen gebeurd is. Ik wil dan ook niet terugkijken op wat er daar in Almere plaatsvond, maar op hoe het nieuws mij heeft beziggehouden deze week. Toen op maandag het bericht van het excessieve geweld en het daaropvolgende overlijden van Richard Nieuwenhuizen mij via de nationale radio bereikte, spookte bij mij direct de gedachte “Dit had mij misschien ook wel kunnen overkomen” door het hoofd. Zelf fluit ik iedere week, met veel plezier, een jeugdwedstrijd voor de KNVB. En praktisch iedere week heb ik daar te maken met voetbalvaders zoals Richard Nieuwenhuizen. En hoewel ik het niet altijd met ze eens ben, of andersom zij niet met mij, is er wel altijd respect. Omdat we weten dat we elkaar nodig hebben om de spelers een plezierige pot voetbal te kunnen bezorgen. Het bericht van het overlijden van de clubgrensrechter greep me dan ook erg aan. En hoewel ik ook direct zeker wist dat ik hierdoor niet zou gaan stoppen met fluiten, bekroop bij mij wel een gevoel dat ik er voor deze zaterdag gewoon even geen zin in had. Via contacten met andere scheidsrechters kwam ik erachter dat ik niet de enige was met dit gevoel. Sommigen riepen op tot massaal afzeggen, als een soort staking. Anderen verlangden naar acties vanuit de KNVB. Duidelijk was dat dit sterfgeval enorm ‘leefde’ in de scheidsrechterswereld. Want hoe gemeen sommige clubassistenten (zoals ze officieel heten) ook kunnen zijn, je blijft als speler, trainer, supporter of wie dan ook met je poten van ze af! Maar ja, wat voor verschil maakt het als ik zelf (of met mij enkele anderen) mijn wedstrijd af zou zeggen?
Gelukkig schoot de KNVB op dinsdag te hulp. Een algehele afgelasting van al het amateurvoetbal. Naar mijn mening een goed besluit van de voetbalbond. Ten eerste omdat het een groot statement is waardoor iedereen, al is het maar voor even, aan het denken wordt gezet. Wat mij betreft was er dit weekeinde ook een streep door het profvoetbal gegaan. Dan was de impact nog groter geweest, met nog meer internationale aandacht en had het tegelijk de verbondenheid tussen profs en amateurs benadrukt. Want zonder profs geen amateurs én andersom. Daarnaast had het wellicht ook een hoop voetbalpapa’s en mama’s uit de brand geholpen. Want leg een F-pupil maar eens uit waarom hij níet en Jordi Clasie wél mag voetballen dit weekend. Naast een statement is het ook gewoon een mooi gebaar richting de nabestaanden van Richard Nieuwenhuizen. Uiteraard krijgen zij hem hiermee niet terug, maar het zal ongetwijfeld een hart onder de riem zijn voor ze. En daar wil ik graag een weekje mijn hobby voor opofferen.
Vooruitkijken
Toen de KNVB de algehele afgelasting bekend maakte riepen zij alle leden op om dit weekend toch bij elkaar te komen en erover te praten, hoe we in de toekomst kunnen proberen dit soort zaken te voorkomen. Uiteraard is dit een algemeen maatschappelijk probleem en acties van individuele gekken zijn misschien wel onmogelijk te voorkomen. Maar we kunnen er met zijn allen wel voor zorgen dat de kans erop zo klein mogelijk is. Tijdens de scheidsrechtercursus is mij geleerd dat een scheidsrechter zich niet hoort te bemoeien met tuchtzaken. Wij zijn er om de wedstrijd te leiden en eventuele misstanden te rapporteren. Voor het bestraffen van deze misstanden is er de afdeling tuchtzaken. Maar tuchtzaken kan onmogelijk straffen uitdelen zonder de rapportages van de scheidsrechters én die van de clubs. Wij zijn hun ogen en als wij niets rapporteren weten ze daar ook niet wat er op de velden gebeurt. Hoe vaak komt het niet voor dat gele kaarten, rode kaarten of zelfs (massale) vechtpartijen niet op het wedstrijdformulier worden vermeld? Vaak gebeurt dit om boetes voor de verenigingen, die het financieel toch al lastig genoeg hebben, te voorkomen. En die schorsing van de speler die over de schreef is gegaan zitten we ook niet op te wachten, want volgende week hebben we hem weer hard nodig om aan 11 man te komen. Die rode kaart van de tegenstander schrappen we ook maar, want we moeten ook nog een keer naar die gasten toe….Maar in dit gedogen schuilt dus misschien ook juist wel een gevaar. Iemand die geweld gebruikt tegen wie dan ook op een voetbalveld, hoort niet op een voetbalveld thuis. Het rapporteren hiervan is dus de eerste stap, ook als clubscheidsrechter dus. Aan de KNVB de taak om hier dan ook adequaat op te reageren.
Als het aan mij ligt is er voor spelers die zich schuldig maken aan excessief geweld geen plaats meer op wat voor sportveld dan ook…nooit meer! Teams die zich meerdere malen schuldig maken aan collectief wangedrag direct uit de competitie nemen. Wat dat betreft hulde aan het bestuur van VV Smitshoek, dat deze week hun eigen 7e elftal om die reden uit de competitie nam. Laat ik vooropstellen dat ik niet weet wat daar allemaal gebeurd is en het zal ook zeker niet zo ernstig geweest zijn als wat er in Almere gebeurd is. Maar niemand kan met zekerheid zeggen dat het op termijn niet tot zoiets had kunnen leiden. Als alle clubs zo zouden handelen verdwijnen de rotte appels langzamerhand uit het voetbal en zuivert de sport zichzelf. Voorkomen is altijd beter dan genezen. Momenteel ben ik, i.s.m onze buurtverenigingen, bezig om een pupillen scheidsrechterscursus op te starten voor de oudere jeugdspelers. Naast het feit dat dit een praktisch probleem oplost, het vinden van scheidsrechters voor F en E wedstrijden, ben ik ervan overtuigd dat voetballers meer respect voor (assistent)scheidsrechters krijgen als ze zelf een keer in hun schoenen hebben gestaan.
Als ik naar mezelf kijk kan ik dat alleen maar beamen, ik zie nu pas in hoe irritant ik als speler soms voor een scheidsrechter moet zijn geweest. Ik wist het altijd beter en had ook vaak een weerwoord, iets wat ik nu als scheidrechter juist vervelend vind. Voor de aankomende pupillencursus zal deelname vrijwillig zijn, maar misschien is het een idee om (landelijk) af te spreken dat een ieder die de sport voetbal wil beoefenen, ook minimaal één keer verplicht zelf een wedstrijd zou moeten leiden. Misschien dat dit het respect en begrip voor de wedstrijdleiding wat zou kunnen vergroten, want zonder (assistent)scheidsrechter ook geen voetbal!
Rust zacht Richard Nieuwenhuizen, ik hoop dat we als maatschappij over 5 jaar tegen elkaar zullen zeggen dat jouw dood ‘niet voor niets’ is geweest.
John Kraak
Bron: www.svpiershil.nl
{loadposition ads}
{loadposition gads}
