Een weerzien met een oude bekende, Bergambacht. Het eerste waar men dan aan denkt binnen onze club is: Niels de Jong, de prachtige nacompetitiewedstrijden in seizoen 2000-2001 waar de blauwzwarte formatie aan het langst eind en als laatste ( in de juiste volgorde) de herkenbare watertoren. Na vele seizoenen zijn beide teams weer eens in competitieverband aan elkaar gekoppeld.
De thuisclub stond voor dit duel met 3 punten onderin de ranglijst( 5-1 winst op SVS), daar waar de gasten op de 2e plaats bivakkeerden. Met de sensationele 5-1 winst op VOC nog in het achterhoofd was het vandaag zaak om weer met beide benen op de grond te geraken, en zodoende tot een overwinning te komen. Onderschatting ligt misschien wel op de loer bij de Verhoeven- formatie maar ondanks de jonge leeftijd wordt er tot nu toe zeer volwassen mee omgesprongen. De oudste speler ook vandaag weer 22 jaar terwijl een aantal!! Spelers slechts 18 jaar is. Het gemiddelde vandaag was maar liefst 20,2 jaar.
Alle statistieken tellen verder niet, dus op naar de wedstrijd: Na een noodzakelijke herkeuring kon er wel degelijk gespeeld worden op het, verder prima, hoofdveld. Het was weliswaar een zwaar en glad veld na de vele regen maar daar hadden beide teams last van. Arbiter Klomp, die deze middag prima floot ( hij was tevens een van de assistent-scheidsrechters vorig seizoen bij SNS) zorgde ervoor dat het een mannelijk duel werd deze middag met veel strijd en passie. De eerste minuten gingen over en weer, het zou deze middag gaan tussen het voetballende 16hoven en het meer strijdende Bergambacht, dat was al snel duidelijk. De allereerste maal dat er iemand voor beide doelen kwam was het echter al raak, Romano Pepermans trok goed door richting het doel en rondde in die beginfase met een harde schuiver in de uiterste hoek af, 0-1, het leek een makkelijke middag te worden voor de Rotterdammers.
Niets was echter minder waar. De thuisclub trok ten strijde en probeerde constant op te stromen naar het vijandige doel, zonder echt gevaarlijk te worden overigens, maar wel met veel dreiging. Zo ontstond er een boeiend duel dat niet echt hoogstaand was maar geen seconde verveelde. Naargelang de wedstrijd richting het rustsignaal toe vorderde werd Bergambacht toch steeds gevaarlijker, was er eerst nog een scrimmage voor het doel waarbij de bal vanaf de lijn moest worden geruimd door 16hoven, daar was het later wel (bijna) prijs. Een steekpass recht voor het doel gaf een Bergambacht speler doorgang naar doelman Neijman, althans zo leek het. De defensie greep in en raakte in een ultieme poging deze speler, met als gevolg een strafschop. Een ultieme mogelijkheid in de 31e minuut voor de thuisclub om langszij te komen. Zestienhoven dat deze competitie vaak wakker wordt geschud door een tegentreffer leek uit bed te moeten komen, maar kon zich toch nog even omdraaien.
De strafschop werd gestopt door doelman Mickey Neijman die dus hiermee duidelijk een heldenrol vertolkte. Zestienhoven kwam verder niet goed in het spel, wat zeker ook als verdienste van de thuisclub mag worden gezien. Kort voor rust werd men nog enkele malen wat gevaarlijker maar dat de 0-1 ruststand geflatteerd was mocht duidelijk zijn. Er zou in die 2e helft toch echt uit een ander vaatje getapt moeten worden anders dreigde hier (onverwacht) puntverlies. Het bleef in die 2e helft een boeiend duel. Bergambacht probeerde een gelijkmaker te forceren en 16hoven wilde snel de wedstrijd via een 2e treffer op slot gooien. Er was strijd, er waren 3 gele kaarten –van Wageningen en Unlu aan 16hoven zijde- kortom het duel was nog niet gespeeld. Alex Semedo kwam in het veld en bijna was het jongensboek compleet.
Zijn allereerste actie was prima en hij leek te scoren maar de onderkant van de lat zorgde ervoor dat dit feest niet doorging. Wel liet hij zien dat er aanvallend meer impulsen kwamen bij de gasten die in deze fase meer kansen kregen, Claudio Santos Silva leek te scoren maar zijn inzet was te slap, Alex Semedo zag de doelman fraai redden op zijn harde inzet, Claudio kreeg nog een uitgelezen mogelijkheid maar wederom stond het vizier niet op scherp en Gijs Woldring zijn schot verdween via de verkeerde kant van de paal naast.
De thuisclub probeerde het wel maar kon gedurende de gehele wedstrijd eigenlijk geen vuist maken, terwijl 16hoven in die 2e helft gewoon vergat te scoren ondanks de vele mogelijkheden. Het eindsignaal werd dan ook met gemixte emoties door beide teams verwerkt. 16hoven was niet blij met het slechte spel deze middag hetgeen belangrijker leek dan de overwinning en de thuisclub vond dat men recht op meer had. In elk geval was Romano Pepermans de matchwinnaar, hij wordt wekelijks sterker lijkt het wel en het scoren gaat hem steeds beter af.
En net toen alle wedstrijdanalyses nog eens uitvoerig tegen het licht werden gehouden en woorden als terecht, onterecht, verdiend en onverdiend veelvuldig werden gebruikt was daar DE analyse van deze middag. Doelman Mickey Neijman zei het in onvervalst Rotterdams als volgt: “buiten die strafschop heb ik geen bal gehad vandaag, terwijl hun doelman hun beste speler was !” Tja, soms is het allemaal niet zo moeilijk. Bergambacht gaat zeker klimmen op de ranglijst, de laatste plaats doet geen recht aan hen en we voorspellen bij dezen een sterke fase van Bergambacht in de 2e helft van het seizoen, let maar op mijn woorden!!
Opstelling: Neijman, van Oers, Martin, van Wageningen, Verbaan, Hunte, Woldring, Pisas, Pepermans, Leenhouts, Santos Silva.
{loapdosition ads}
{loadposition gads}
