Hij is een heel andere voetballer dan zijn vader Cor. Die was 30, 35 jaar geleden bij Spijkenisse een robuuste voorstopper met Nico Hokke of Aren Buvens als laatste man achter hem. Die club speelde toen nog in de wijk Schiekamp en Cor was daar als een soort Theo Laseroms jarenlang een onbetwiste basisspeler. Een voetballer dus die er altijd stond en er vanaf minuut 1 niets en niemand ontziend onvervaard in kletste. De bal veroveren was zijn doel en daar zat wel eens een been van een tegenstander tussen. Maar gemeen was Cor niet. Gele kaarten pakte hij dan ook zelden of nooit en al zeker niet voor praten in het veld. Goedbeschouwd was Cor van der Meer een stille werker. Een rustige vent, buiten het veld en ook er in. Maar hij stond er altijd.
Zijn zoon Ralf is 22 jaar oud en voetbalt bij SC Botlek. Daar heeft hij geen basisplaats. Dat is verschil één. Als voetballer Is hij totaal anders dan zijn pa. Ralf is namelijk een technisch balvaardige middenvelder, hoewel ik hem bij Botlek ook wel eens als verdediger heb zien acteren. Maar het liefst zie ik Ralf op het middenveld in de weer, in een aanvallende rol. Ralf is frivool en creatief, hij ziet het spelletje en kan dat vaak nog brengen ook. Dat is verschil 2. Met deze kwalificaties zou je verwachten dat een trainer hem altijd op zou stellen, en veel volgers van Botlek zouden dat ook graag zien, maar dat is niet het geval. Er is namelijk ook nog een derde verschil met pa: Ralf is een wandelend vaatje buskruit. Anders dan zijn vader reageert hij in woord en gebaar nogal eens op scheidsrechters en op tegenstanders, hoewel hij de laatste tijd wel iets rustiger is geworden. Zijn reacties in het veld hebben hem al menig kaartje opgeleverd. Daarmee berokkent hij zichzelf schade, maar doet ook zijn team te kort. Aan een Ralf die moppert en zich op die manier uit de wedstrijd lult heb je namelijk niet veel. Dus zit Ralf als reservespeler nogal eens op de bank, zoals ook afgelopen zaterdag toen SC Botlek aan de andere kant van de Spijkenisser brug de strijd aanbond met medekoploper Rijnmond Hoogvliet Sport.
Zijn vader kwam net na de rust aan hem vragen of hij die middag nog minuten zou gaan maken. ‘Ik denk dat ik helemaal niet speel vandaag’ had Ralf geantwoord, want zijn trainer Rinus Schrijver had kort daarvoor de geblesseerde doelman Patrick de Zoete ingeruild voor Leroy van Oosten en ook Maldini Maris Cruz, die te laat op was komen dagen, zou nog invallen, want die was zich al aan het warmlopen. Op dat moment stond het 1-1 door fraaie doelpunten van Lesley Bax en Reginald Steba. Die twee goals waren in de eerste helft de enige hoogtepunten van de partij. Hoewel de inzet van de 22 voetballers aandoenlijk was, was het spelpeil van een bedroevend niveau. Bij beide ploegen ging er veel mis. Het balverlies was groot en geslaagde acties waren er weinig. Ploegen die de derde klasse D aanvoeren zou je meer kwaliteit toedichten.
Toch kon Ralf die middag zijn trainingspak alsnog uitdoen, want na een dik uur was de moegestreden Jordy de Winter aan vervanging toe. Aangezien de consequent leidende scheidsrechter Rutteman vanaf de eerste minuut telkens het spel onderbroken had wanneer een voetballer zijn mond opentrok, hield menigeen zijn hart vast. ‘Hou je rustig, Ralf. Houd vooral je mond’, werd hem vanaf de kant nog toegevoegd. Het ontlokte Ralf een grijnslach en dat kon ik wel waarderen. Zijn allereerste bal raakte hij totaal verkeerd. Hij wilde de wegsprintende Steba aanspelen, maar het leer verdween meters achter zijn ploegmaat over de zijlijn. Toch bleek het inbrengen van Ralf van der Meer uiteindelijk wel het verschil te maken. Hij was het die een beetje meer lijn bracht in het aanvalsspel van Botlek, dat gaandeweg de tweede helft de bovenliggende partij geworden was. Eerst stuurde hij John Ackon de diepte in, waardoor luttele seconden later Nasser Abdalla de 1-2 kon scoren en het derde doelpunt maakte Ralf zelf. Hij heeft zaterdag dus een goede beurt gemaakt en eens te meer bewezen dat hij wel degelijk van toegevoegde waarde is. Mopperen tegen tegenstanders of tegen de arbiter heb ik hem niet zien doen. Als hij dat nou eens altijd achterwege laat, kan het niet lang meer duren of hij wordt bij SC Botlek een onbetwiste basisspeler, net zoals zijn vader lang geleden bij Spijkenisse was. Ik hoop het van harte, want Ralf kan echt heel goed voetballen.
{loadposition ads}
{loadposition gads}
