De regen valt gestaag uit de donkere hemel. Op het voetbalcomplex drentelen wat mannen heen en weer. ,,Hebben we er genoeg vandaag Gert-Jan?”, vraagt Jerry met een donkere stem. Het was gisteren vrij laat geworden en de zin om het kletsnatte veld op te gaan is vandaag minimaal aanwezig. ,,Ja, als Romano en Peter ook komen, zijn we compleet,” reageert de aanvoer annex leider. ,,Mooi, dan kan ik straks reserve,” zegt Jerry nog voordat hij zijn tas oppakt en de koude kleedkamer opzoekt. Daar staan zijn ploegmaten zich al om te kleden. Er wordt over en weer wat gedold en opeens schiet John uit zijn slof. ,,Krijg nou wat!” De noeste verdediger houdt zijn vorige week niet afgedroogde zwarte schoenen omhoog. ,,Pepernoten in mijn schoen, dat moet die kleine meid hebben gedaan.” De rest schatert het uit want ze kennen allemaal de streken van hun verdediger die elke week zelf rotgeintjes uithaalt met zijn teammaatjes. ,,Waar is Theo vandaag, mannen?” Gert-Jan kijkt nog even rond of kale Theo niet ergens verscholen staat opgesteld. ,,De kleding lag niet klaar voor ons, dus Theo zal er wel niet zijn. Zijn moeder werd vandaag 90, toch?” ,,Nou, dat is toch geen reden om niet te komen, volgend jaar is ze weer jarig,” merkt Eric op.
Even later drentelen de veelal dikbuikige veteranen naar buiten, een enkeling wacht en kijkt naar de donkere hemel. ,,Hebben we wel een scheids vandaag?”, moppert Willem. ,,Ja, als het goed is komt Harry.” Nou, dat zal dan wat worden. En inderdaad, aan het begin van het complex loopt een grijze man met snor richting de kantine. Boodschappentas van de bekende grootgrutter in zijn handen. Alle acteurs van hedenochtend staan al op het veld en doen iets wat op een warmin up lijkt. De doelmannen worden onder vuur genomen door spelers die voor even denken dat ze in de Kuip staan en Pelle heten.
Het is tien over tien, en het duel had al tien minuten geleden moeten beginnen. ,,Harry, schiet nou eens op man, we wachten al een uur!” ,,Harry, moest je weer uit de kroeg worden gevist?” Het lijdend voorwerp reageert niet, stapt de kantine binnen en bestelt twee koffie en een biertje. ,,Die is voor in de rust,”merkt hij nog op. De man die alle oudere jongeren op het veld in toom moet houden heeft er, ondanks zijn ochtendhumeur, veel zin in. Dit is zijn hoogtepunt in de week. Hier gaat het om, 22 mannen in toom houden en zorgen dat ze zelf lekker kunnen voetballen. ,,Jammer genoeg heb ik zelf nooit gevoetbald,” denkt Harry hardop. Vijf minuten later staat hij fier te tos te leiden, bekertje koffie nog in de hand. Heerlijk, het is zondagochtend en het regent. Vandaag is het Harry’s dag.
{loadposition ads}