In een aantrekkelijke wedstrijd, door beide ploegen gespeeld op het scherpst van de snede, leed Spartaan’20 voor de derde keer dit seizoen een 3-2 nederlaag. Thuis is tot nu toe geen enkel punt behaald, hetgeen overigens naar het spelbeeld in deze wedstrijd niet verdiend mag worden genoemd.
Spartaan’20 greep direct het initiatief en stichtte met een aantal goede aanvallen al in de beginfase het nodige gevaar voor het Poortugaalse doel. Ronnie Pfeffer en Mouad Fissoune waren de prima aanjagers op het middenveld en vooral de snelle Jawad Bellahsan was met zijn acties en rushes de man waar de verdedigers aanvankelijk weinig vat op hadden. Keeper Kevin Rijsdijk van Poortugaal redde enkele malen subliem op gevaarlijke schoten van Bellahsan. Aan de andere kant loerde ook steeds het gevaar van Poortugaal zijde, met de ervaren spitsen Tijdeman en Van Driel. Na een kwartier ontsnapte Spartaans laatste man Arjen Vaandrager aan de rode kaart toen hij de op het oog doorbrekende Van Driel onreglementair stuitte. Even later was het raak voor Spartaan’20: drie corners achter elkaar leidden weliswaar niet tot ‘penantie’ maar wel was het de kleine Fissoune die uit de derde hoekschop de afgeslagen bal oppikte, zijn tegenstander fraai uitkapte en hard en hoog de 1-0 tegen het net schoot. De vreugde was van korte duur, want uit de eerstvolgende Poortugaal aanval viel al weer de gelijkmaker. Een voorzet van de linkerkant werd door Dave van Driel fraai diagonaal over de kansloze Erik de Graaf binnengekopt, 1-1. Spartaan’20 liet zich niet van de wijs brengen en bleef met goed aanvalsspel kansen creëren. Arjen Vaandrager kopte uit een hoekschop op de lat en Jawad Bellahsan zag opnieuw een fraai schot gekeerd. Na 35 minuten een actie van Mouad Fissoune in ‘de zestien’ waarbij hij werd beentje gelicht, de strafschop mocht hij zelf verzilveren: 2-1. Spartaan’20 leek de wedstrijd in handen te hebben, maar geheel onnodig moest het op slag van rust toch de gelijkmaker weer toestaan. Slecht verdedigen bracht een Poortugaal-aanvaller in vrije positie voor keeper Erik de Graaf. Op het oog onnodig, want enkele meters naast het doel bijna op de achterlijn, bracht De Graaf zijn tegenstander ten val en scheidsrechter Karremans aarzelde niet: strafschop. Dave van Driel liet het buitenkansje niet onbenut, 2-2.
Na de thee liep Spartaan’20 ineens snel achter de feiten aan. Een diepe bal in de 52e minuut bracht Paul Norbruis vrij voor De Graaf, de schuiver onder de doelman langs betekende de 2-3. Volgens kenners vertrok de aanvaller in duidelijke buitenspelpositie, maar ook na het raadplegen van zijn assistent bleef de arbiter bij zijn besluit de treffer toe te kennen. Spartaan probeerde het vervolgens wel en voerde de druk op de Poortugaal defensie op, maar vond moeilijk echte gaten in de muur van verdedigers en trof bovendien een uitstekende Rijsdijk in het doel van de gasten. Jammer was het dat de wedstrijd een steeds onvriendelijker karakter kreeg door met name Poortugaals gedrag. Verdediger Wesley Hekelaar ging van achteren te hard in op Jair Wederfoor en kreeg direct rood. De situatie speelde zich af juist voor de Poortugaalse dug-out en die liet zich in woord en gedrag van zijn slechte kant zien, iets wat overigens helaas vaker tijdens de wedstrijd viel te betreuren; scheidsrechter Karremans had geen ogen in de rug en liet het erbij. Vijf minuten voor tijd viel een tweede rode kaart aan de kant Poortugaal: Dave Zaal mocht inrukken van de scheidsrechter toen hij het in woorden aan de stok had met de tegenstander en zich daarbij kennelijk al te fout had geuit. Ondanks de numerieke meerderheid zagen de Spartanen geen kans meer om in de resterende minuten het Poortugaals verzet te breken en de op z’n minst verdiende gelijkmaker aan te tekenen.
{loadposition ads}
