Hij is de kleinste voetballer van de selectie maar wel o zo belangrijk. Op de website theplayerspool.com schrijft hij zelf dat zijn techniek zijn sterkste punt is en dat hij andere spelers beter kan laten spelen. Hij doet dat in het Engels, want misschien komt een verdwaalde spelersmakelaar die zo’n speler nodig heeft voor een club in pak hem beet Maleisië of Thailand al surfend op die site terecht. Zijn techniek is me nog niet zo opgevallen bij PFC, want in wedstrijden heb ik hem nog nooit een balletje hoog zien houden zoals Richard Witschge ooit deed in De Kuip en driedubbele scharen á la Ronaldo of passeerbewegingen van Maradona heb ik hem evenmin zien maken. Maar dat hij andere spelers beter laat functioneren is ontegenzeggelijk waar.
Fredson Fortes Boaventura, de 1.72 meter ‘grote’ middenvelder van PFC is een speler die ik graag in mijn elftal zou willen hebben. Dit seizoen is hij aanvoerder van de Geervlieters en dat is niet voor niks. Hij heeft volgens zijn trainer Rob Vuik aanzien binnen de groep, is correct, ook naar de scheidsrechter, helpt nieuwe spelers op weg bij PFC, is communicatief sterk en zoekt altijd op een opbouwende manier mee naar een oplossing buiten het veld. Maar ook in het veld, zo heb ik zelf vaak genoeg gezien. Fredson is namelijk een voetballer die er altijd staat en vaak nog op de goede plek ook. Opvallen doet hij niet meteen, maar in een wedstrijd ontfutselt hij op het middenveld menigmaal de tegenstander de bal en onderbreekt op die manier dus vele keren een aanval. Ze zouden een stofzuiger naar Fredson moeten noemen. Alleen een stofzuiger klop je leeg, terwijl Fredson met de veroverde bal meteen het startpunt zou moeten zijn voor de omschakeling van zijn ploeg. Voortzetting van het spel is dus voor een speler zoals hij een belangrijke zaak. En daar gaat het soms wel eens mis met Fredson; afgelopen zaterdag in de eerste helft tegen Neptunus Schiebroek misschien wel iets te vaak. Dikwijls levert hij de bal weer in, zodat er te weinig rust in het spel van PFC komt. Maar deze kritiek moeten we weer niet overdrijven, want het was wel Fredson die met een voorzet op maat Brian Meijninger bediende, die zich na een goede controle op de borst vrij speelde en uit kon halen. Het was dat Nick Vervoort, de uitstekend anticiperende keeper van de Rotterdammers meteen zijn doel uitkwam en zo de hoek verkleinde, anders was het na een dik half uur 1-0 geweest voor de thuisploeg.
Die 1-0 kwam er voor rust overigens wel omdat de doorgebroken Leandro Cardoso door verdediger Michael van der Ende aan zijn shirt teruggetrokken werd en arbiter Henry Annokee terecht voor een strafschop floot. Davey van den Berg bleef koel en scoorde beheerst.
Na de rust was Fredson nog steeds de stofzuiger en nu was hij minder slordig in zijn voortzetting. PFC had mede daardoor het beste van het spel, maar had opnieuw een penalty nodig om te scoren. Wederom voltrok Davey van den Berg het vonnis, nu in de andere hoek. Hoewel Neptunus Schiebroek in blessuretijd nog tegen scoorde, was de eerste overwinning van PFC in de eerste klasse een feit.
Terugkijkend op de wedstrijd mag Fredson tevreden zijn, doch niet overdreven veel. Akkoord, de drie punten zitten in de knip, hij was op het middenveld de ideale stoorzender met een hoog afpak-rendement, maar aan zijn voortzetting zou hij toch nog moeten werken. Die is wel aardig, maar kan beter. Dat weet hij zelf ook wel, want Fredson heeft genoeg zelfkritiek. Hij is niet zo’n voetballer die altijd haantje de voorste is en alleen oog heeft voor zijn eigen ik. Hij laat anderen beter voetballen, maar is zelf ook een goede voetballer. Van grote waarde dus voor een team.
Fredson is van oorsprong een Kaapverdiaan. Dat land heeft zich afgelopen weekend ten koste van torenhoog favoriet Kameroen geplaatst voor het eindtoernooi van de Afrika Cup. Als ik hem was zou ik eerst die website aanpassen aan de actualiteit en vervolgens dit stukje in het Portugees vertalen en opsturen naar bondscoach Lucio Antunes. Wie weet wat dat oplevert….
{loadposition ads}
