Toen hij nog bij Achilles Veen voetbalde stond hij bij Spijkenisse al op een lijstje van moeilijke versterkingen. Het kwam er toen niet van. Onno Doeland ging naar ASWH, kwam nadien uit voor Capelle, TOGR, DOTO en Leonidas en streek pas toen neer bij Spijkenisse, dat al tijden op zoek was naar een doeltreffende spits.
Want zo’n voetballer had de ploeg van Adrie Poldervaart toch altijd wel ontbeerd. Kansen werden er jaar in jaar uit namelijk genoeg gecreëerd, maar een afmaker werd al die tijd node gemist. Eerlijk gezegd ben ik nooit erg onder de indruk geweest van Onno. Ik had hem eens zien spelen voor DOTO in een nacompetitiewedstrijd tegen NIVO Sparta in Zaltbommel en daar blonk hij niet bepaald uit. Hij speelde een draak van een wedstrijd. Hoewel DOTO die middag won, droeg Doeland daar niet bepaald zijn steentje aan bij. Hij viel nog het meest op door vervelende handgebaartjes.
Hij speelde die middag met verve de onbegrepen, immer verkeerd aangespeelde vedette, maar bakte er zelf helemaal niets van. Dat was dan de man die toen al meer dan honderd doelpunten in de hoofdklasse achter zijn naam had staan! Een voetballer afrekenen op één mindere wedstrijd is niet iets wat je mag verwachten van een stukjesschrijver, maar ik ben ook maar een mens. Nee, Onno Doeland was geen voetballer die mij kon bekoren. Toen hij eenmaal binnengehaald was door Spijkenisse, haalde ik mijn schouders dan ook op. Wat moeten ze nou bij Spijkenisse met zo’n voetballer, 34 jaar al bovendien? We zijn nu een jaar verder en ik heb mijn mening moeten herzien. In de spits bij Spijkenisse loopt eindelijk een doeltreffende voetballer.
Hoewel de ploeg prestatief een zeer teleurstellend seizoen draait, pikt Onno Doeland bijna wekelijks zijn doelpuntjes mee. Onno Doeland; je ziet hem een half uur niet en dan, pats boem ligt de bal in het netje. Doeland is als een havik, loerend op elke mogelijkheid om dodelijk toe te slaan. In die rol is hij bijzonder waardevol voor de Spijkenissers. Onno Doeland is een-duvel-uit-een-doosje-spits en een goede duvel ook, maar zoals gezegd, al die doelpunten van Onno ten spijt gaat het dit seizoen weinig voortvarend met de groenwitten.
Zaterdag stond de cruciale uitwedstrijd tegen BVCB op het programma. Spijkenisse, onderaan de ranglijst bungelend en nog lang niet veilig had de voorgaande twee wedstrijden tegen medelaagvliegers Breukelen en DSO verloren. In die twee wedstrijden scoorde Doeland niet. Dat beloofde allemaal niet veel goeds, maar BVCB-Spijkenisse bleek de wedstrijd te zijn waarop Onno Doeland definitief alle twijfels over zijn capaciteiten bij mij wegspeelde. Alsof zijn leven er van af hing, zo joeg hij op elke bal. Hij was onvermoeibaar en legde vele meters af om de achterhoede van BVCB onder druk te houden. Veel aan de bal was hij niet, maar die keren dat het leer wel voor zijn voeten lag, haalde hij vernietigend uit.
In de eerste helft werkte hij eerst een 1-0 achterstand weg door een half weggewerkte bal via een verdediger achter keeper Mark Gaerthe te jagen en niet veel later pikte hij een verkeerde terugspeelbal van Jounes Hanatti op en poeierde die ook langs de doelman. In de tweede helft zette BVCB aan. Verliezen tegen Spijkenisse zou slecht uitkomen, want daardoor zou de voordelige tussenstand in de derde periode verdwijnen. Spijkenisse moest achteruit. En toen gebeurde het. Onder druk peerde Michael Frank, de rechtsback van Spijkenisse, de bal naar voren. Die viel voor de voeten van Onno Doeland die zich op dat moment op de linksbuitenpositie, net voor de middenlijn bevond. In één beweging controleerde Doeland de bal, deed een paar passen en haalde toen uit. Met een prachtige boog zeilde de bal over Gaerthe in de rechterbovenhoek.
Het was een geweldig doelpunt. De omhaal van Wayne Rooney werd vorige week in Engeland verkozen tot mooiste doelpunt aller tijden in de Premier League, maar die goal was minder fraai dan die van Doeland. Onno Doeland maakte het doelpunt van de eeuw. ‘We gaan niet meteen weg, maar drinken eerst hier nog iets’, had hij tegen zijn trainer gezegd, toen het nog 1-2 stond. Na die 1-3 had Doeland meer dan recht om nog uren in Bergschenhoek te blijven. Ik denk dan ook dat hij laat thuis was. Moe, maar zeer tevreden. Ik was vroeg thuis. Niet moe, maar ook zeer tevreden. Vooral over Onno’s fabelachtige derde goal, zijn 19e alweer dit seizoen.
{loadposition ads}
