In Vlaardingen bleef het afgelopen zaterdag spannend tot de allerlaatste seconde maar was het uiteindelijk de thuisclub die opgelucht kon juichen. Het was de week voorafgaand het dit duel al bij iedereen in Vlaardingen en Rotterdam duidelijk waar deze wedstrijd CION- 16HOVEN over zou gaan: een onderlinge beslissing wie er nacompetitie zou gaan spelen en wie niet. Alle scenario’s waren vooraf uit de kast gehaald waarbij ook duidelijk naar voren kwam dat geen enkele stand eigenlijk een beslissing zou brengen maar dat die ploeg die zou winnen wel enorm goede zaken zou don, in de strijd om rechtstreekse handhaving.
De wedstrijd, o.l.v. arbiter van der Bend was goed of wel begonnen en daar de openingstreffer al. CION profiteerde optimaal van een oplettendheid aan 16hoven zijde en wist de bal simpel te lobben over doelman Neijman, 1-0. De toon was gezet en de wedstrijd al vroeg opengebroken. Opmerkelijk dat hierna eigenlijk vrijwel onmiddellijk 16Hoven het heft in handen nam en de wedstrijd begon te dicteren. Weliswaar probeerde de thuisclub in de counter gevaarlijk te worden maar er ontstonden vele kansen voor de Rotterdamse ploeg. Zo’n 3-4 goede kansen werden om uiteenlopende redenen echter gemist. Rechtsback Steffen van Oers begon zich er mee te bemoeien, hij kwam sterk op en gaf een perfecte voorzet die door Tommy Pronk prima van dichtbij werd afgerond. 1-1. Ondanks het vlagsignaal van de CION grensrechter was het de scheidsrechter de gelijk al aangaf de treffer goed te keuren. Deze gelijkmaker was meer dan terecht op dat moment en langzaam begon de hoop op een goed resultaat te groeien. 16Hoven bleef in het restant van die 1e helft de bovenliggende partij en zag daarbij ook nog 2 Vlaardingers geblesseerd uitvallen.
De thuisclub streed inderdaad wel voor elke meter en er ontstond dan ook een interessant duel. Een duel dat alle kanten op kon, deze teams zijn aan elkaar gewaagd ook al speelt met een totaal ander spelletje. CION is duidelijk de fysieke ploeg daar waar 16Hoven het wat meer met combinatiespel probeert op te lossen. Resultaat CION deze middag 4 gele kaarten tegen 16Hoven geen maar die pakte daarentegen in de laatste minuut een directe rode kaart ( straks meer hierover). Het was verder in de 1e helft meer boeiend dan goed te noemen maar eigenlijk mag je dat ook niet verwachten van een duel met als inzet rechtstreekse handhaving. Trainers van Leeuwen en van Vugt handen in de rust dan ook alle tijd hard nodig om een strijdplan voor die 2e helft te bedenken. Daar waar 16hoven echter in die 1e helft de betere ploeg was liet de thuisclub zien dat men daar geen genoegen mee nam. Men kwam uitstekend de kleedkamer uit en deed dit daarmee beter dan 16Hoven dat ineens achter de tegenstander aan moest gaan lopen. CION kreeg kansen; lat en falende spitsen zorgden ervoor dat de stand 1-1 bleef. Net op het moment echter dat het leek dat 16hoven met de schrik vrijkwam ging het mis. De aanvoerder van de thuisclub kapte, draaide en schoot de bal in kruising, 2-1. Een schitterende goal dat dient gezegd te worden maar voor 16hoven natuurlijk een domper. Na deze treffer werden eigenlijk de verhoudingen op het veld weer wat gelijk getrokken. De thuisclub blies wat stoom af daar waar 16hoven probeerde weer uit de schulp te komen. De minuten leken in het nadeel. Van de Rotterdammers. Men kwam niet echt tot grote kansen maar was wel door enkele schietkansen kansrijk voor de Vlaardingse goal. De minuten tikte voorbij en voorbij.
16hoven ging vol op de aanval, Cion probeerde de beslissing te forceren maar beide teams slaagden niet in hun opzet. De blessuretijd ging in en niemand gaf nog wat voor de kansen van 16hoven ook al was men er aan Vlaardingse kant niet gerust op, wat een spanning leverde dit op!!! Het was daarom ook ijzig stil langs de kant, het lek wel of iedereen de adem in hield. Een bal leek weg te worden gewerkt in het Vlaardingse strafschopgebied, werd door 16hoven weer teruggebracht en kwam hoog voor de goal richting Mo Aaguied. Deze werd echter vol besprongen door de wat onhandig uitkomende doelman hetgeen werd beoordeeld door arbiter v.d. Bend als een duidelijke strafschop. In de 92e minuut een penalty. Het duurde even voor die genomen kon worden omdat Mo Aaguied toch wel goed geraakt was. Even was de bal ook nog zoek maar uiteindelijk was het aanvoerder Niels Geleijnse die zoals altijd plaatsnam achter de bal. In het laatste seizoen van Niels achter selectiespeler wist hij als geen ander wat hem te wachten stond, scoren.
Toch mag in zulke situaties niet onderschat worden wat voor spanning er om zo,n moment op je staat. Dat was ook merkbaar langs de zijkant waar de hartslag bij iedereen aanwezig verdubbeld werd. De strafschop werd jammerlijk gemist en de Vlaardingse doelman veranderde binnen 1 minuut van schlemiel tot held terwijl dit voor Niels Geleijnse precies andersom gold. De ideale mogelijkheid op 1 punt deze middag was gemist en de wedstrijd die nog 3 minuten duurde was gespeeld, 16hoven kwam deze teleurstelling niet te boven en kreeg zelfs nog 1 rode kaart te verwerken toen invaller Alexej Potapov vrij onhandig op de achterlijn iemand onderuit haalde. Alsof het drama al niet groot genoeg was. Het eindsignaal leverde beteuterde gezichten op aan 16hoven kant, voor de 2e week achtereen bleef men met lege handen achter. Dat terwijl er gewoon punten te pakken waren.
{loadposition ads}
