Als een elftal voor een wedstrijd aan de warming-up bezig is staat een trainer meestal toe te kijken, vaak samen met iemand anders van de club. Dan keuvelen ze wat, ondertussen met een schuin oog hun ploeg in de gaten houdend. Zondag, voor OVV-SCO’63 deed Ton Pattinama, de trainer van de bezoekers dat ook. Samen met elftalleider Alfonso Soler keek hij hoe zijn spelers zich aan het warmlopen waren. Op dat moment stapte Ger Pot, oud-voorzitter van OVV en als supporter emotioneel nog steeds erg betrokken bij het eerste elftal van zijn cluppie op Pattinama en Soler af. Handen werden geschud en al gauw werd er gelachen, keihard gelachen.
Wat was het geval? Terwijl SCO’63 met nog vier wedstrijden te gaan niets meer te winnen of verliezen heeft, bivakkeert OVV al een tijdje in de gevarenzone van de tweede klasse D. Rechtstreekse degradatie is niet ondenkbaar. Dat gaat Pot kennelijk aan het hart en daarom gooide hij bij de SCO-trainer een balletje op om de punten cadeau te doen. Natuurlijk zei hij dat gekscherend. Hij maakte er een dolletje van en beloofde luid lachend een biertje na afloop. Pattinama en Soler schaterden het uit. Of dit voorstel toch een klein serieus ondertoontje had? Mij hoor je dat niet beweren. Hoe dan ook, bij Ton Pattinama was Pot aan het verkeerde adres. De SCO-trainer had zijn jongens al de hele week verteld dat OVV de punten hard nodig heeft en dus naar verwachting tot op het bot gemotiveerd aan de aftrap zou verschijnen, maar daar zou een gepast antwoord op gegeven worden door de ploeg die in oktober het ongenaakbare VOC versloeg en in februari PFC nog kansloos liet.
Toen Pot weer achter de afrastering was verdwenen, haalde Pattinama zijn schouders op en mompelde voor zich uit: ‘Een biertje…. Hoe verzin je het? Zelfs voor een hele pallet bier ga ik die punten niet weggeven.’
Van Ton Pattinama kan je veel zeggen en fratsen heeft hij genoeg uitgehaald in zijn voetballeven, maar punten cadeau doen, never nooit niet. Dan zou je dus denken dat de spelers van SCO’63 er hetzelfde over denken, vooral als ze door Ton geprepareerd zijn op een OVV dat voor zijn laatste kansen aan het knokken is. Hoewel SCO’63 met de geblesseerde Jair Wederfoor en Tons zoon Edinho twee belangrijke pionnen miste, zouden de bezoekers OVV wel eens wat laten zien. Toch? Niet dus. Het liep helemaal anders. SCO’63 gaf zondagmiddag niet thuis. Al voor de aftrap stonden spelers van de ploeg uit Spijkenisse te mopperen toen ze vanuit de kleedkamer eerst over de stoep langs de tribune naar het midden moesten lopen om pas daar het veld op te gaan. Te ver vonden ze dat. Het beloofde niet veel goeds. Zouden de SCO-ers zich in de wedstrijd wel willen inspannen? Die vraag was snel beantwoord. Vanaf minuut 1 was er maar één ploeg die zich uit de naad werkte: OVV. De groenwitten klapten er vol op en streden voor elke bal. Daarmee voldeden ze dus aan de verwachtingen van Pattinama. SCO’63 bakte er helemaal niets van. Niks lukte. Alles ging verkeerd. De ploeg had een totale off-day, tot grote ergernis van hun trainer, die zich staande voor zijn dug-out stond te verbijten. Maar Ton Pattinama hield zich in, de hele wedstrijd lang. Hij bleef zijn spelers positief coachen, hoewel zijn gezicht met het verstrijken van de minuten steeds meer boekdelen sprak. Van binnen kookte hij, dat werd hoe langer hoe duidelijker. Desondanks bleef zijn ploeg stuntelen. SCO’63 verloor uiteindelijk door twee fraaie goals van Pascal van Hulst kansloos met 2-0.
Als Ger Pot humor heeft, had hij na afloop Ton Pattinama een biertje gegeven. Maar ik weet welhaast zeker dat Ton die fles dan in de kleedkamer tegen de muur kapot had gegooid. Pattinama’s willen namelijk niet verliezen. Nooit niet. En biertjes betalen ze zelf wel. Toch krijgt Ton van mij de eerste keer dat ik hem tegenkom een gratis biertje. Als beloning voor zijn gedrag. Want ik had zondagmiddag stampvoetend en hevig foeterend voor de dug-out gestaan als ik trainer van SCO’63 was geweest.
{loadposition ads}
