Opnieuw een driepunter voor de hoofdmacht van IFC, want ook JEKA moest eraan geloven. Andermaal werden de mannen van Bill Tukker eerst op een achterstand getrakteerd. Maar net als vorige week was ‘na 90 minuten en een beetje’ de eindstand 2-1 in het voordeel van ‘roodzwart’. Het was overigens geen gemakkelijke wedstrijd. Geruime tijd kon duel het beide kanten op, maar gezien de kansenverhouding was de uiteindelijke victorie terecht.
Het werd een partij met fases die nogal van elkaar verschilden. In het eerste kwartier een goed IFC. Enkele mooie, over diverse schijven opgebouwde aanvallen. Maar ook vanuit de defensie een paar prachtige, snelle verplaatsingen, cross van de ene hoek naar de andere hoek van het veld. Resulterend ook in een paar uitstekende kansen. Reinder van der Velde was het dichtste bij 0-1, maar de thuisclub werd bij de doelpoging van de IFC-captain gered door het aluminium.
Maar dan na 22 minuten ineens de voorsprong voor de gastheren. IFC gaf eerst teveel ruimte weg op het middenveld, zodat JEKA simpel de rechterflank bereikte. Daar verdedigde ‘roodzwart’ vervolgens knullig. De bal werd voor het Ambachtse doel geslingerd, waar de inkomende linkerspits van JEKA fraai 1-0 binnenschoot. Een tegenvaller voor IFC, dat daarna de grip op het duel kwijt raakte. JEKA was nu plan door te drukken en de dreiging van 2-0 hing dan ook enige tijd boven het duel. Doch waar JEKA tamelijk onverwachts tot 1-0 kwam, daar plofte ook de 1-1 redelijk ineens uit de lucht. Steve Kot dolde in de 35e minuut op links de JEKA-defensie en gooide het leder voor doel. In de buurt van de penaltystip was het Ali Benomar die de gelijkmaker binnen werkte. Wat Kot betreft, hij was eerder ingevallen voor Inam Quliyev (blessure). Zijn invalbeurt was aanvankelijk niet opvallend, maar deze assist was zeker mooi. En pal na de 1-1 slingerde hij zich ook nog eens prachtig langs een paar Brabantse verdedigers. Helaas wist hij die fraaie actie net niet met een treffer te bekronen. Tot aan de rust bleef de gelijke stand op het bord staan.
Na de thee ging de thuisclub fanatiek op jacht naar een nieuwe voorsprong. Weliswaar leverde het hen bepaald geen stortvloed aan doelkansen op, maar te vaak ging het bij IFC verdedigend pas op het laatste nippertje goed. En dan de 66e minuut: Danny Slingerland nam een corner. De bal viel in ‘de zestien’ precies voor de voeten van de mee geschoven Danny Versluis. De uithaal van de Ambachtse centrale verdediger sloeg snoeihard in het Brabantse nylon. IFC zomaar op 1-2.
Het leidde een spannende laatste fase in. JEKA wilde niet verliezen en ging met vier aanvallers spelen, waardoor het ook weer gevaarlijk wist te worden. Een paar keer moest ‘klasbak’ Jim van Leer al zijn niet geringe talenten tonen om averij te voorkomen. Aan de andere kant echter steeds meer ruimte en IFC kreeg kansen om het duel op slot te gooien. Een zich vrij draaiende Danny Slingerland en een inglijdende Dennis van Noort geraakten het dichtste bij 1-3, die er echter niet kwam. Billen knijpen dus tot het laatste moment. Het laat zich raden dat het laatste fluittoontje van de leidsman bevrijdend was en tot vrolijke gezichten leidde. IFC had het weer geflikt.
Foto: Ab Dijksman
{loadposition ads}
