Hij is zo’n voetballer waartegen een trainer voorafgaand aan een wedstrijd zegt dat hij zijn acties moet maken. Als linksbuiten staat hij bij OHVV op een positie waarop dat kan en Ryan de Melker is meestal wel in staat aan die eisen van een trainer te voldoen. Ryan is namelijk snel, sterk aan de bal en heeft de beschikking over een arsenaal passeerbewegingen. Echt groot is dat arsenaal overigens niet. Meestal ‘gooit’ hij de bal voorbij zijn tegenstander en gaat er dan als een speer vandoor. In de derde klasse heb je tegen de meeste ploegen niet meer nodig om zo als overwinnaar uit een duel te komen.
Het tot nu toe ongeslagen OHVV staat mede door de verrichtingen van Ryan op de tweede plaats, op één punt van Slikkerveer. Zondag kwam de koploper op bezoek in Oudenhoorn en ik zal vast niet de enige zijn geweest die zich vooraf afvroeg of Ryan het verschil weer kon maken. Dat deed hij dus niet. Ryan de Melker moet tegen Slikkerveer zowat de slechtste wedstrijd van zijn carrière hebben gespeeld. Wat hij ook probeerde, niks lukte. Niet één keer kwam hij zijn tegenstander Hugo A-Tjak voorbij. Steeds was hij de bal in no time kwijt. Hoe meer de wedstrijd vorderde, hoe moedelozer hij werd. Het kopje ging naar beneden, de schouders gingen hangen, kortom: hij straalde steeds minder vertrouwen uit. Toen A-Tjak hem na een dik half uur het leer voor de zoveelste keer afhandig had gemaakt en met de bal aan de voet opstoomde naar voor, sjokte Ryan er achteraan en gaf de moed al na een paar stappen op. Hij deed dat, niet zo heel erg slim, vlak voor de dug-out van zijn eigen ploeg, pal voor de neus dus van zijn trainer Peter Marcel Nauta.
In tegenstelling tot Michiel Tange, Jan Kees den Hartog, Brian van Dam, Patrick van Dorp , Slavisa Milojevic en al die andere ploegmakkers die wel tot het gaatje gingen, viel Ryan uit de toon. Op die manier heb je dus helemaal niks aan Ryan de Melker moet ook Nauta gedacht hebben en hij ruilde zijn linksbuiten in de rust dan ook in voor Gijs Vermeer. Nauta deed nog enkele andere omzettingen, maar die moeten langs Ryan heen gegaan zijn. Die stond al in zijn witte ondergoed voor zich uit te staren, balend dat het niet zo liep als hij gehoopt had.
Op dat moment stond het door een doelpunt van Steven van Dongen 1-0 voor de bezoekers en dat was volkomen verdiend. Slikkerveer was een veel beter voetballende ploeg dan OHVV en als de bezoekers alle kansen hadden verzilverd, had het net als bij PSV-FC Twente na 45 minuten 0-4 gestaan.
In de tweede helft was de beer echt los. OHVV deed er met z’n elven nog een schepje boven op, vooral ook omdat Nauta zijn ploeg de eerste 45 minuten nog te apathisch vond. Die is ook niet snel tevreden denk ik dan, maar Nauta is kennelijk een trainer die bij zijn voetballers het onderste uit de kan halen. Nog fanatieker gingen de OHVV-ers dus de duels aan. Nog feller werd gejaagd op elke bal. Met enorme passie werd gestreden voor elke meter en Slikkerveer was niet langer de bovenliggende partij. Na tien minuten knalde Thomas Biesheuvel de gelijkmaker achter keeper Kevin Brouwer en die stand bleef tot het einde van de wedstrijd op het scorebord staan.
Nauta en zijn mannen kunnen tevreden zijn. Slikkerveer is niet uitgelopen naar vier punten voorsprong, OHVV blijft ongeslagen en er is gevochten als leeuwen. En Ryan de Melker? Die hoeft niet te wanhopen. Een volgende wedstrijd speelt hij op zijn eentje weer een verdediging op een hoop. Dat heeft hij immers al vaak genoeg gedaan. Het kan toch gebeuren dat een grillige voetballer als hij eens een dagje niet uit de verf komt? Als dat maar niet te vaak gebeurt. Daarom reken ik hem die mindere dag helemaal niet aan. Maar als ik Peter Marcel Nauta geweest was, had ik zondag niet tot de rust gewacht om hem te wisselen.
{loadposition ads}