Rhoon boekte 5 november een belangrijke overwinning. Niet alleen op de tegenstander maar ook op zichzelf, want dit resultaat geeft vertrouwen. De winst laat Rhoon niet alleen stijgen naar de kop van het rechterrijtje, ook het vertoonde spel en de werklust deed het team in aanzien stijgen bij zowel tegenstander als toeschouwers.
VDL was voor Rhoon, zoals de meeste teams in de 2e klasse zaterdag, een nieuwe vereniging om kennis mee te maken. De oudste club van Maassluis heeft een echte supportersschare (de Blue White Army waarvan de naam wellicht schrik inboezemt maar niet anders dan een groep loyale supporters blijkt te zijn) en een kantine die voetbal uitstraalt. Mooie foto van de Kuip, overal schermen met live voetbalwedstrijden en een gerenoveerd kunstgras hoofdveld.
Op dit kunstgrasveld van VDL kon de selectie van Rhoon de wedstrijd aardig onder controle houden, want nu we zelf over zo’n veld beschikken kan daar ook regelmatig op gespeeld en getraind worden. Hoewel er niets boven gras gaat natuurlijk, want daar hoort voetbal op gespeeld te worden, daar zijn we het gauw over eens. Maar met ons Hollandse klimaat en de weinige ruimte biedt kunstgras wel een uitkomst. Het begin was aftasten want beide ploegen hadden elkaar dus nog nooit ontmoet. Het duurde ruim een kwartier eer de eerste doelgerichte actie van Rhoon gevaar bracht. Alex Janssen stuurde Willem-Jan Warnaar op avontuur die zich goed vrijmaakte en Maurice alleen op de keeper afstuurde. Deze koos voor een hoek maar niet zuiver, dus ging zijn schot voorlangs.
Daarna wat momenten voor VDL met vrije trappen en schoten richting het doel. Op het halve uur was Rhoon weer de bovenliggende partij met een voorzet van Olaf Sap op Maurice bij de 2e paal die gestopt werd door de keeper, ook de rebound van Pascal was voor hem. En een vrije trap van Ferry de Heer die van de voet van Maurice werd geplukt. Robert van Kleeff kopte nog via de lat over uit een corner van Ferry en Pascal kopte uit een vrije trap van diezelfde Fer in de handen van de keeper. Enige wapenfeit van VDL in die periode was een combinatie, ontstaan door een misverstand bij de verdediging, waarna het schot van VDL op de paal belandde. Verder had Rhoon niet veel te duchten van de tegenstander op een aantal “noodrem” ingrepen na en het erg “scherp” vlaggen van de grensrechter die bij alle diepe ballen steevast een signaal voor buitenspel gaf. Het begin van de tweede helft weer een fel, geconcentreerd en hard werkend Rhoon.
Vroeg storen van de opbouw en jagen op de bal bracht in eerste instantie nog niet het gewenste resultaat (bal afgepakt door Maurice maar zijn voorzet werd gemist) maar na een klein kwartier wel. Wederom veroverde Maurice de bal op een verdediger en kon op het goal van VDL afstormen. Via de keeper scoorde hij de verdiende 0 – 1. De irritaties en overtredingen aan Maassluisse kant namen toe, maar de uitstekend leidende arbiter de Winter hield de wedstrijd goed in de hand. Een paar minuten later was het weer raak toen de goed storende Muhammet Oztürk de bal op het midden veroverde, Olaf Sap de diepte in stuurde (weer wilde de grens vlaggen maar corrigeerde nu zichzelf) die terug legde op Maurice. De laatste verzuimde niet en schoof beheerst de 0 – 2 in het lege doel. Tijd voor de technische staf om wat wissels toe te passen. De aangeslagen Alex Janssen mocht naar de bank en werd vervangen door Freek Zuidgeest en even later mocht de moegestreden Olaf Sap naar de kant voor Koen van der Ende. Hetgeen ook voorin weer wat leven in de brouwerij bracht want Koen kon diep weg over links, voorgeven op Maurice die goed wegdraaide en via de keeper over schoot. Even later gevolgd door een uitval over rechts van Maurice die de bal voorlegde op Koen, maar zijn schot voor open doel ging naast.
VDL schakelde snel om en combineerde naar het Rhoonse doel welke aanval eindigde met een schot op de lat. Reden voor Marcel Langeveld om toch nog even de niet fitte Luuk Bijl te brengen (verstandskies) als extra slot achterin. Dat bleek nodig want VDL kreeg opeens de geest en wilde toch nog wat forceren. Met kunst- en vliegwerk bleef de defensie overeind hoewel Remy Brugts nog een tegentreffer moest toestaan in blessuretijd. Een vrije trap werd knalhard langs de muur geschoten en bracht de 1 – 2 eindstand op het denkbeeldige scorebord. Blije gezichten dus aan Rhoonse kant voor deze met veel inzet en hard werken verdiende 3 punten. Komende week staat de thuiswedstrijd tegen fusieclub Pernis op het programma, een ploeg die na de nederlaag tegen Zuidland nu onder Rhoon staat maar tot veel in staat is, getuige de uitzege van 1 – 4 bij Strijen eerder dit seizoen. Dus Rhoon is gewaarschuwd en zal in deze streekderby weer vol aan de bak moeten om de drie punten aan de Omloopseweg te houden. Ze kunnen uw steun weer goed gebruiken en we zien u zaterdag 12 november graag terug langs de lijn om 14:30 uur.
{loadposition ads}
