Met de uitwedstrijd tegen Strijen werkte SHO de derde en laatste Hoeksche Waardse derby af in de eerste competitiehelft. Trainer Jeroen Rijsdijk zond de beproefde formatie de wei in, dus met Wilson Lima als linksachter. Om spanning in de competitie te houden was vooraf meer dan duidelijk dat de thuisclub alleen gebaat zou zijn bij de volle winst. En vanaf de aftrap gingen de mannen van Geert Meijer ervoor. Pikant detail was dat aan beide zijden spelers in de selectie waren opgenomen die in een eerder stadium de clubkleuren van de (huidige)tegenpartij verdedigden.
Al snel gaf Dennis Knüppe zijn visitekaartje af met een vrije trap die onberoerd voorlangs Schomakers goal verdween. Strijen hield goed druk op de Beijerlandse afweer en lukte het de middenvelders van SHO niet om hun stempel te drukken. Dat SHO het niet makkelijk had bleek ook uit het feit dat na twintig minuten al drie SHO-ers op de bon waren geslingerd door scheidsrechter Van de Graaf en doelman Schomaker al een keer redding had moeten brengen op een inzet van Gerben de Winter. Geert Bakker en Steven van Vliet kregen een straffe mandekking waardoor het gevaar moest komen van Jan Jaspers, die hard werkte maar zijn akties -soms noodgedwonegn- te ver doorvoerde.
Na bijna een half uur spel werd Van Vliet dreigend binnen de zestien maar omdat er een Strijenaar aan zijn shirt hing bleef de schade voor de kanaries beperkt tot een hoekschop. Geert Bakker was tot dan toe vijwel onzichtbaar door goed werk van zijn bewaker Gregory Brader maar ook moest de Beijerlandse aanvalsleider het doen met ballen die lukraak naar voren werden gepeerd waar weinig eer aan te behalen was. En hoewel SHO tegen het einde van deel één meer onder de Strijense druk vandaan wist te komen was de thuisclub toch het dichtst bij de voorsprong. Een vrije trap van Knüppe werd door De Winter goed ingekopt maar Schomaker had een prima reactie.
Daarna trok Knüppe dreigend het strafschopgebied in maar hij schoof de bal naast het doel. Kort voor de pauze liep de voormalig SHO-er tegen een onnodige gele kaart aan nadat hij Van Vliet op het middenveld nogal hardhandig vloerde. Met de brilstand waarmee de rust werd gehaald kon SHO uiteindelijk het meest tevreden zijn. In deel twee begon SHO uit een ander vaatje te tappen en werd de thuisclub meer en meer op eigen helft vastgezet. Na een overtreding op Geert op de rand van het strafschopgebied mocht het slachtoffer zelf het kanon bedienen. De hard ingeschoten bal trof Ramon Barendregt vol op het hoofd die daardoor de volle 10 seconden knock out ging maar gelukkig wel weer kon worden opgelapt. Vervolgens kwam Cees Nobel nadrukkelijk in beeld maar bij drie mogelijkheden lukte het de aanvoerder niet om zijn team aan de leiding te brengen. Eerst verdween de bal net naast het doel en bij de volgende twee gelegenheden wist doelman Van Duijn zijn team staande te houden. Met nog een kwart wedstrijd te gaan was het Ramon Barendregt die na een vrije trap in het strafschopgebied opdook en doelman Schomaker, die de bal tussen zijn benen zag verdwijnen, kansloos liet: 1-0. Rijsdijk bracht daarna met Xander Koster en Joost Both als vervangers van Martin de Ruiter en Wilson Lima extra aanvallende kracht binnen de lijnen.
Bij zijn eerste balcontact was Both, net als eerder tegen Spirit, bijna succesvol toen hij een voorzet van Bakker leek af te ronden maar Van Duijn had een uitstekende reactie. Strijen werd gul met het weggeven van hoekschoppen wat hen zou gaan opbreken. Nadat Geert Bakker al een paar corners zonder resultaat had genomen boekte hij in de 84e minuut het volle rendement. Het lukte de linkerspits om zijn zoveelste hoekschop bij de eerste paal te laten indraaien waar Van Duijn er pas achter de lijn bij kon komen: 1-1. Na weer een overtreding mocht Bakker van zo’n 25 meter aanleggen maar het ziedende schot eindigde op de vuisten van de sluitpost. SHO voelde dat de volle winst mogelijk er nog in zat maar bij de beste mogelijkheid kopte Jan Jaspers -na een voorzet van Xander Koster- in handen van Van Duijn. Uiteindelijk bleef de 1-1 op het bord waar beide ploegen mee konden leven mede omdat CWO in de slotfase op eigen veld onderuit ging tegen Spirit.
Scheidsrechter Van de Graaf had tien gele kaarten nodig om het duel niet te laten ontsporen, al was het bepaald niet zo dat gesproken kon worden over een guerillastrijd die in het zuid-oosten van het eiland had gewoed, maar door de open speelwijze van weerskanten viel er niet altijd aan een overtreding te ontkomen. Door de deling is het eerste puntenverlies na elf wedstrijden een feit voor SHO maar hebben CWO en Strijen zeven verliespunten meer dan het team van Rijsdijk. SHO mag zich daarom herfstkampioen noemen want is voor de winterstop, met nog twee wedstrijdronden te gaan, niet meer te achterhalen.
{loadposition ads}
