Op de jaarlijkse Paardenmarkt in Heenvliet kun je paarden kopen in allerlei soorten en maten. Mijn buurman won er met een loterij ooit eens een geit. En voetbalvereniging Abbenbroek heeft er vorig jaar een keeper gevonden. Echt waar. Nadat Sjoerd Tuink, al sinds jaar en dag de vaste doelman, te kennen had gegeven aan het einde van de voetbaljaargang 2010/2011 te stoppen en diens broer Joris, de stand-in van Sjoerd, dat voorbeeld volgde, hebben ze bij Abbenbroek hemel en aarde bewogen in hun zoektocht naar een nieuwe doelman.
Stad en land werd afgebeld. Met Jan en alleman zijn ze bezig geweest. Zelfs Edwin van der Sar schijnt vanuit Abbenbroek per e-mail benaderd te zijn. Het leverde allemaal niks op. Er was er niet één bij die het verlossende ja-woord gaf, ook Van der Sar niet. Het einde van de overschrijvingstermijn naderde met rasse schreden en nog had Abbenbroek geen doelman. Marco van Diën, de man die bij Abbenbroek de meeste lijnen uitzet, werd hoe langer hoe meer wanhopig. ‘Weet jij nog een redelijk goeie keeper die vrij is’, vroeg hij aan werkelijk iedereen die hij kende. Hij kreeg links en rechts wat tips, maar een nieuwe Abbenbroek-keeper leverde dat nog steeds niet op. En toen was het Pinksterweekend, dus Paardenmarkt in Heenvliet; een evenement dat bij Marco groot is aangekruist in zijn agenda.
Hij zat daar een paar bier weg te tikken, toen plotsklaps zijn mobiele telefoon overging. Aan de andere kant was Dennis Stouthart, een knaap die bij Spijkenisse in de A-jeugd had gekeept, bij de overgang naar de senioren vanwege een studie de pijp aan Maarten had gegeven, maar zich nu weer bij Spijkenisse had aangemeld. Bij Spijkenisse hadden ze echter al keepers genoeg en via via vernam Dennis dat ze bij Abbenbroek dringend om een doelman verlegen zaten. Marco van Diën viel bijna van zijn stoel toen hij eenmaal doorhad waarom Dennis belde. Inwendig juichte hij. ‘Ja, natuurlijk ben ik geïnteresseerd. Ik wil heel graag praten met je, maar dat kan nu niet, want ik ben op de Paardenmarkt’, zei hij. Maar Dennis wilde praten en wel meteen, dus hij toog met zijn vader naar Heenvliet. Die middag is in de tuin van café-restaurant De Hoecksack de deal rondgemaakt: Abbenbroek had een nieuwe keeper en Dennis een nieuwe club. Opgelucht kon Marco van Diën ademhalen en het bier smaakte hem die dag nog lekkerder dan normaal. Dennis keepte zijn eerste competitiewedstrijd tegen FIOS en liep meteen een forse hoofdwond op, die in het ziekenhuis gehecht moest worden. Lekker begin zo! Maar Dennis is inmiddels alweer enkele weken terug op het veld.
Momenteel is hij de onbetwiste eerste keeper van Abbenbroek. Afgelopen zondag zag ik hem voor het eerst in actie, in de mist tegen koploper Flakkee. Daar stond hij dan, eenzaam en alleen in de laaghangende bewolking, met de handen in de zij. De zwarte elzen aan de overkant van het veld waren niet te zien en een groot gedeelte van het speelveld evenmin. Af en toe dook er uit de mistflarden een speler op voor zijn neus. Of het aan de mist lag is moeilijk te beoordelen, maar Dennis was een paar keer iets te laat met zijn reactie, zoals die ene keer toen daar ineens Flakkee-aanvaller Adriaan Koole opdook, achternagezeten door Abbenbroekers Danny Dijksman en Dennis Holsteyn. In plaats van de bal meteen uit de lucht te plukken, liet hij hem eerst een keer stuiten. Koole kon er niet van profiteren, maar hachelijk was het moment wel. In de tweede helft, toen de mist een klein beetje minder dik was, reageerde Dennis wederom iets te laat. Nu moest hij uitlopen, want Dimri Vogelaar stormde met de bal aan zijn voet op hem af. Eén stap te laat was Dennis toen hij naar de bal dook en daarbij Vogelaar onderuit haalde.
Scheidsrechter Felida floot voor een penalty en daar viel veel voor te zeggen. Het betekende 0-1 voor Flakkee dat later nog twee keer scoorde. Aan die treffers had Dennis geen schuld. Of hem de foutjes aangerekend worden? Ik dacht het niet. En Marco van Diën vindt dat ook niet. Dennis is nog maar 20 en kan nog veel leren. Hij is de eerste doelman bij Abbenbroek en daar zijn ze dolbij met hem. Als hij niet had gebeld met Pinksteren had Van Diën een Belgisch trekpaard of een Shetlandpony gekocht. En die kunnen veel, maar niet keepen.
{loadposition ads}
