Hij voetbalt al een paar seizoenen bij Blankenburg, maar af en toe is hij een paar weken afwezig. Bilal Sert doet namelijk ook aan kickboksen en als hij er weer eens een tijdje niet is, weten ze bij zijn voetbalclub welhaast zeker dat hij tijdens een of ander vechtsportgala een paar geweldige optaters ontvangen moet hebben. Hoe dan ook, Bilal is een sportieve jongen; van alle markten thuis dus.
Dat blijkt wel als een kwartier voor het einde van de thuiswedstrijd tegen SV Besiktas de Blankenburgse doelman Remco Wuyster na een redding op de grond blijft liggen en niet verder blijkt te kunnen. Een reservekeeper zit er zondagmiddag niet op de bank bij de Blankenburgers, maar dat is geen enkel probleem. Nog voordat Wuyster opgekrabbeld is, heeft Bilal, na een blik van verstandhouding met trainer Mark Zijlstra gewisseld te hebben, diens plaats onder de lat ingenomen. Het shirtje van de gekwetste keeper wordt snel aangetrokken en de wedstrijd kan verder. Bilal is vanaf nu geen spits meer, maar doelman.
Blankenburg-Besiktas was een wonderbaarlijk potje voetbal. De twee laagst gekwalificeerde ploegen uit de vierde klasse F maakten er geen hoogstaande partij van, zeker niet als je, zoals ik, een dag eerder de ontmoeting tussen Noordwijk en Montfoort hebt gezien, een wedstrijd in de Topklasse. Maar onderhoudend was het zeker en Bilal speelde daar een grote rol in. Niet dat hij nu zo’n geweldige voetballer is, maar hij deed zijn best. Erg zijn best. Maar wel op zijn manier. Bilal is namelijk een statische spits, die alleen in beweging komt als hij de bal perfect aangespeeld krijgt. En dat gebeurt op dat niveau niet al te vaak. Dus staat Bilal in de middencirkel regelmatig met de armen in de zij toe te kijken hoe het spel zich op de helft van Blankenburg afspeelt. Maar als hij dan eenmaal de bal goed krijgt aangespeeld, komt hij in actie.
En hoe! Hij is er dan nauwelijks meer van af te zetten. Dan ploetert hij zich langs Besiktasspelers met sprookjesachtige namen als Ceyhun Ercan, Yunus Nas en Abdullah Yavuzygitoglu. Met die laatste kreeg Bilal het in de tweede helft trouwens nog even aan de stok. Toen de scheidsrechter een aanval van Blankenburg vanwege buitenspel terugfloot, moest Bilal, die op dat moment in volle vaart achter de bal aanjoeg, snelheid terugnemen. Gelijk een diesellocomotief, wat betreft de motoriek van Bilal toch wel een treffende vergelijking, lukte dat niet binnen een paar seconden en van de weeromstuit botste hij pardoes tegen de nietsvermoedende Besiktasverdediger. Die was daar niet erg van gediend en dacht dat Bilal hem expres raakte. Maar dat was absoluut niet het geval. Het was een ongelukje. Voordat dit Abdullah aan het verstand gepeuterd kon worden, waren we een paar spannende momenten verder, momenten waarin een opstootje dreigde. Vanaf de kant werd nog naar Bilal geroepen dat hij zijn handen thuis moest houden en dat was best wel grappig. Want voordat je het weet, heeft de kickbokser Bilal de Besiktasspeler, die ook nog eens een kop kleiner was, tegen het gras geslagen, nietwaar? Gelukkig gebeurde dat niet. Bilal bleef kalm, zoals je van een gedisciplineerde vechtsporter mag verwachten.
Toen het stormpje eenmaal was gaan liggen en de wedstrijd verderging, sloeg Bilal innemend zijn arm om de nek van de Besiktasback. De vrede was met dit gebaar meteen getekend en beide spelers waren weer dikke vrienden. Op dat moment stond het al 3-1 voor de thuisploeg en ook in die score had Bilal een groot aandeel gehad. Bij het eerste doelpunt kaatste hij de ingespeelde bal precies in de loop terug naar Yasmin Omeragic, die meteen doeltreffend uit kon halen. En de derde treffer maakte hij zelf, na een puike voorzet van diezelfde Omeragic. En toen moest Remco Wuyster geblesseerd het veld verlaten en vanaf dat moment kon de toch wel moegestreden Bilal leunend tegen een paal de wedstrijd bekijken. Tweemaal moest hij nog in actie komen. De eerste keer dook hij een strak schot van Samet Lale uit de benedenhoek, de tweede keer bracht hij grabbelend redding op een schotje van Emircan Nas. De wedstrijd eindigde uiteindelijk in 4-1 voor Blankenburg en breed grijnzend verdween Bilal in de kleedkamer. Voetballen, doelpunten maken, keepen; Bilal Sert kan het allemaal. Hij is multifunctioneel. Louis van Gaal houdt van zulke spelers. En kickboksen kan hij ook nog naar het schijnt, maar dat doet hij dus niet op de voetbalvelden.
{loadposition ads}
