Na de goede resultaten van de voorbije weken, was de stemming redelijk optimistisch voor de topper tegen PFC. Maar DRL kreeg al heel snel in de wedstrijd een flinke domper te verwerken. In de 2e minuut van de wedstrijd kreeg PFC een hoekschop te nemen vanaf de rechter kant. Een onachtzaamheid in de DRL defensie stelde Bryan Meyninger in staat geheel vrijstaand de 0-1 binnen te koppen.
Maar DRL knokte zich over deze teleurstelling heen en in de 5e minuut het eerste gevaar van DRLzijde. Paolo Garcia-Mendes kopte bijna raak. 3 minuten later was het wel prijs, een scrimmage voor het doel van PFC, met een bal tegen de paal en van de lijn gewerkt gaf plotseling Remco de Neef de gelegenheid in de rebound de 1-1 binnen te koppen. Het spel golfde hierna op en neer met wat kleien kansen over en weer. De gevaarlijkste aanval van PFC kwam in de 25e minuut met een schot op de paal, maar ook doelman Cakmak lag in de goede hoek. Cruciaal zou de 26e minuut worden in dit spannende duel. Okkie Pires Fonseca beging op de middenlijn een overtreding op de nr.10 van PFC, Fortes Buenaventura, door scheidsrechter Verhoeve met rood bestraft. DRL dus verder met 10 man en PFC profiteerde hier al heel snel van want in de 30e minuut scoorde Chris Lever, na later bleek, de winnende goal voor PFC, nadat de verdediging van DRL er weer niet goed uitzag want Lever kon vrij simpel uit de dekking van DRL weglopen en scoren (1-2). DRL kon hier niet al te veel tegenover stellen. Slechts 2 momenten nog in de 1e helft waarin het voor enig gevaar kon zorgen, zowel in de 35e minuut, vrije trap Hafid Ben Sadik en de 37e minuut , slim steekballetje Ben Sadik naar spits Paolo Gracia-Mendes, konden voor enige onrust zorgen bij PFC. Beid epogingen liepen echter op niets uit zodat de ruststand 1-2 werd. Na rust leek een herboren DRL op het veld te staan. Door de aanhoudende regen was dit inmiddels glad en zwaar geworden maar DRL knokte zich geweldig terug in de wedstrijd en bezorgde PFC-supporters vroegen zich dan ook ongerust af of PFC deze stand wel vast kon houden, of zelfs uitbreiden.
Maar vooralsnog was het DRL dat de meest aanvallende ploeg was. In de 47e minuut scheerde een vrije trap van Hafid Ben Sadik rakelings langs de voor DRL verkeerde kant van de paal. Het deerde de Leeuwen echter niet en trokken opnieuw met man en macht ten aanval om die inmiddels wel verdiende gelijkmaker te realiseren. Intussen moest het natuurlijk wel alert blijven op de counters van PFC, maar de DRLdefensie had er nu wel goed het oog in, en als er nog eens een aanval van PFC doorkwam, was daar altijd wel DRLdoelman Cakmak die een grotere achterstand voorkwam. In de 62e en 67e minuut, tweemaal een doorbraak van DRL, helaas voor DRL produceerde zowel Paolo Garcia-Mendes, alsmede zijn broer Tony slechts beide een afzwaaier. In de 70e minuut dan toch een gevaarlijke counter van PFC, maar Bryan Meyninger, maker van de 0-1, toonde zich nu tweemaal te zelfzuchtig en verspeelde beide malen onbenullig de bal, daar waar er een aantal mede spelers er beduidend beter voorstonden. Hierna was het echter weer de beurt aan DRL. In de 77e minuut opnieuw gevaar uit een vrije trap van Hafid Ben Sadik maar de bal ging rakelins naast en over. 3 minuten later in de 80e minuut soleerde Tony Garcia-Mendes door de PFCdefensie doch zijn schot kon fraai ge pakt worden door de PFC-doelman. Zoals de laatste weken meer gebeurde leek DRL wederom in blessuretijd langszij te komen toen Lucien Klaasse na een mooie combinatie vrij opdook voor de PFCdoelman, maar zijn te haastige inzet vloog helaas ver naast. Hoewel DRL dus de 2e thuisnederlaag leed, verdient de ploeg van Joop Warner toch alle lof en complimenten voor de wijze waarop het met 10 man PFC bestreed in de 2e helft voor een beter resultaat, en een gelijkspel zeker op z’n plaats was geweest.
{loadposition ads}
