Het toch met enige zorg tegemoet geziene duel in en tegen Poortugaal, is voor DRL uitstekend verlopen. DRL won uiteindelijk verdiend met 2-4 van de ploeg met kampioens aspiratie. Met name in de 1e helft varraste DRL de thuisploeg met snel en goed voetbal en na 3 min spelen gaf het de 1e visitekaartje af. Paolo Garcia-Mendes miste het doel op een haar na. DRL ging goed door en zette de thuisploeg goed vast op eigen helft. In de 6e minuut kreeg DRL een hoekschop te nemen, en die worden als te doen gebruikelijk altijd genomen door Hafid Ben Sadik en die mikte de bal afgemeten op de geheel vrijstaande Remco de Neef, die vervolgens hoog opspringen doelman Marvin van Tienen kansloos liet (0-1).
DRL bleef de betere en meest gevaarlijke ploeg en kreeg ook voldoende kansen de voorsprong te vergroten, maar goed keeperswerk van diezelfde Van Tienen, voorkwam vooralsnog dat DRL verder uit kon lopen. In de 30e minuut ontsnapte Tony Garcia-Mendes aan zijn bewakers en leek op weg naar de 0-2, maar toen sloeg voor de spits van DRL het noodlot toe, want een verkeerde beweging en hij moest met een hamstring blessure het veld verlaten. Een dikke tegenvaller voor DRL natuurlijk dat daardoor de A-junior Levy Groeneweg al snel moest laten invallen. Saillant detail, de invaller scoorde zaterdags nog 5x!! voor zijn A1-elftal. Op slag van rust, in de 42e minuut opnieuw een hoekschop van Hafid Ben Sadik, maar nu leek de doelman van Poortugaal eenvoudig de bal te onderscheppen, maar loste de bal op het laatste moment alsnog en Levy Groeneweg was er als de kippen bij om de bal achter de doellijn te drukken (0-2). Een heerlijke voorsprong voor de ploeg van trainer Warner, die met genoegen had gezien dat zijn ploeg de betere was in die 1e helft. Na de thee kwam er echter een totaal ander Poortugaal uit de kleedkamer. Met fel en agressief voetbal zette het DRL direct onder druk en daaruit viel in de 50e minuut de tegentreffer uit via een razendsnelle counter was het Dave van Driel die weer hoop in de harten van de Poortugaalsupporters bracht (1-2). En DRL kreeg het zwaar te verduren en een 2-2 leek dichterbij dan de 1-3. Maar die 1-3 kwam er toch. Een fraaie DRL aanval stelde Lucien Klaasse in staat een gave voorzet te geven op Levy Groeneweg, die geen moeite had van dichtbij zijn 2 en DRL’s 3e binnen te schieten. Maar nog was Poortugaal niet verslagen en kwam het opnieuw terug in de 64e minuut na weer zo’n snelle counter waarop de DRLdefensie geen grip kreeg en de 2-3 gescoord werd.
Poortugaal zette nog meer aanvallers in en opnieuw kreeg DRL het zeer zwaar te verduren, maar hield manmoedig, soms met kunst envliegwerk, stand. In de 70e minuut leek het echter dan toch mis te gaan want in een chaotische situatie voor het DRLdoel rolde de bal maar rakelings langs de doellijn. Gelukkig voor de ploeg uit Rotterdam Zuid was er geen aanvaller van Poortugaal in de buurt om het beslissende zetje voor de 3-3. te geven. In de 83e minuut kon DRLdoelman Cakmak zich onderscheiden door een gemene schuiver uit zijn doel te ranselen. In de blessuretijd, waarin DRL de laatste wedstrijden opmerkelijke dingen verricht, miste in de 91e minuut allereerst Paolo Garcia-Mendes en Levy Groeneweg beide nog een fraaie kans op de 2-4, maar in de 93e minuut was het weer die kleine maar o zo rappe Lucien Klaasse die zijn tegenspeler en keeper Van Tienen uitspeelde en vanuit een schier onmogelijke hoek, bijna vanaf de achterlijn toch de bal in doel wist te werken (2-4). Een fraaie en verdiende overwinning voor DRL dat daarmede ook de aansluiting met de top behield.
{loadposition ads}
