Zaterdag 17 september diende Bernisse, met de swingactiviteiten van Bernisse on Stage nog in de voeten, en gedeeltelijk ook in het hoofd, aan te treden in Piershil om het vervolgens op te gaan nemen tegen hun eerste elftal. Voor aanvang van de wedstrijd kon er gesteld worden dat Bernisse kon rekenen op een flinke supportersschare die allen naar Piershil waren afgereisd om deze wedstrijd te bewonderen. Door de afwezigheid van middenvelder Erik Hoek aan de kant van Bernisse, had trainer Peter Hoek een aantal wijzigingen in het elftal doorgevoerd. Bas Vermeulen, alias Lange Bas, werd van de verdediging doorgeschoven naar het middenveld waardoor er op de rechtsbackpositie een plekje vrij kwam voor Roman Pardon, die hiermee voor het eerst kon rekenen op een basisplaats in het eerste elftal van Bernisse, na dit jaar de overstap gemaakt te hebben van de A1 naar de selectie.
In aanvallend opzicht had Bernisse in de eerste helft weinig te brengen, maar verdedigend stond het goed. Na enige tijd geen doelpunt te hebben gezien, was daar dan toch Wilmar, die knap voor zijn man kwam bij een hoekschop en zo de tijd en ruimte had om de openingstreffer op zijn naam te zetten. Enige domper bij deze afronding van Wilmar was dat dit het verkeerde doel betrof en hij op deze manier dus Piershil op een 1-0 voorsprong zette. Na 35 minuten gespeeld te hebben, moest trainer Peter Hoek genoodzaakt de altijd sterk spelende Berry de Ridder naar de kant halen, omdat Berry, om in de woorden van Mark van Berg te spreken, ‘blessa’ was, wat geblesseerd betekent. Randy Schriek werd er in gebracht, die eveneens als Roman Pardon, dit jaar ook de overstap maakte van de A1 naar de selectie.
De tweede helft ging beter voor Bernisse. Nadat keeper Frank van Wijk, na een aantal fraaie reddingen, Bernisse nog overeind wist te houden, wist Bernisse in de 60e minuut de stand dan toch gelijk te trekken. Uit een vrije trap van Michael van Katwijk, die door Piershil niet goed weggewerkt werd, volgden er een aantal schoten op doel, waarbij uiteindelijk Marc Althusius de treffer op zijn naam wist te zetten. Na deze gelijkmaker groeide het geloof bij Bernisse in de overwinning en zagen de supporters een strijdbaar Bernisse waarbij bijna elk duel gewonnen werd door de spelers van Bernisse en de kansen voorin elkaar in rap tempo opvolgde. Eerst was daar Randy die zichzelf onsterfelijk had kunnen maken, toen die alleen op de keeper af ging, maar bij wie de gunfactor extreem hoog lag, en hij de bal dus terugkapte om vervolgens af te spelen naar de zijkanten, waardoor deze kans dus om zeep geholpen werd. Daarna volgde er nog een enorme kans voor Vincent van Gelderen na een aanval over links, waarbij Vincent de bal op de paal wist te plaatsen, wat overigens nog knapper was dan deze tussen de palen te schieten.
Maar na een strakke voorzet van Wilmar vanaf de rechterkant, kwam Rhafotsky Godoy bij de tweede paal invliegen, om vervolgens de voorsprong dan toch op het scorebord te zetten. Bernisse grossierde dus in het creëren van kansen en de combinaties tussen Vincent en Randy voorin liepen lekker wat resulteerde in een aantal uitbraken. Randy werd in de laatste minuten nog weggestuurd door Vincent om de 3-1 op zijn naam te zetten, maar Randy werd onderweg naar het goal helaas ingehaald door een man die driemaal zijn leeftijd had en zichzelf in dat tijdsbestek nog wel drie keer had kunnen scheren om vervolgens de bal in wandelend tempo van Randy’s voet te onderscheppen. Deze actie deed natuurlijk onmiddellijk de gelijkenis op roepen met de befaamde ‘sprint’ van Jhon van Beukering in zijn tijdperk bij Feyenoord. Hoongelach vanaf de zijkant en de leuzen: ‘haha, Randy van Beukering!’ werden gelijk naar zijn hoofd geslingerd. Maar gelukkig weten wij ook dat dit alles kwam omdat Randy er helemaal doorheen zat aangezien hij normaal gesproken de 100m sprint, met twee lange vingers (wel die van het Albert-Heijn huismerk) in zijn neus, in 9.8 zou kunnen afwerken. Ofwel, als Randy zijn conditie weer een beetje op peil heeft, kan dit eerste van Bernisse nog veel genieten van deze kleine kale knul. Overigens kan ook gesteld worden dat de andere van de A1 overgekomen speler, namelijk Roman, ook een zeer verdienstelijke wedstrijd gespeeld heeft, wat bij trainer Peter Hoek nog wel voor wat hoofdbrekens kan zorgen als de selectie weer compleet is. Maar al met al kon Peter Hoek dus tevreden zijn na deze wedstrijd, en niet alleen omdat Bernisse zijn eerste overwinning in de 3e klasse ooit geboekt heeft, maar dus ook omdat deze wedstrijd perspectief biedt voor een mooie toekomst in de 3e klasse. In een uitwedstrijd de drie punten ophalen is dan ook een geweldig resultaat wat smaakt naar meer! Er is sprake van een stijgende lijn welke Bernisse graag wil doorzetten!
{loadposition ads}
