In de titel van dit verslag staat de term falend, want dit was toch wel hetgeen dat de gemoederen bezig hield aan Vlaardingse zijde nadat DVO ’32 op dramatische wijze veroordeelt werd tot nog een seizoen 4de klasse tegen een uitstekend counterend Zestienhoven. Ongekend zwaar benadeeld door de arbitrage was het niet opgewassen tegen de gevaarlijkste tegenstander die het dit seizoen voor de kiezen kreeg, met een 3-6 deceptie als resultaat.
Na de 0-0 in de heenwedstrijd van dit nacompetitieduel was er nog niets beslist, dus had deze wedstrijd het echte karakter van een finale. Beide ploegen lieten zich aanvankelijk niet gek maken en gingen van hun eigen kracht uit. DVO dat voetballend domineerde en Zestienhoven dat via de lange bal al counterend hun snelle spitsen zocht. Na 6 minuten spelen tekende zich de eerste kans voor DVO aan toen Cengiz Topal slim zijn tegenstander afschudde in de 16 en de bal panklaar legde voor Steven Wapenaar.
Foto: Ruben Zegers, meer op: http://www.oypo.nl/D0117610210D0CA0
Zijn harde schot werd met door een speler onbewust met de armen geblokt rond het 5 metergebied, maar het oordeel was onopzettelijk hands. In deze fase niet al teveel protesten van DVO, want het had de wedstrijd onder controle en besefte zich simpelweg dat het geen cadeautjes hoefde te verwachten van scheidsrechter Merkestein en het lekker voetballend moest gaan oplossen deze middag. Na een half uur gedomineerd te hebben en wat kansen te hebben gecreëerd gaf DVO het initiatief weg en was het Zestienhoven dat het doel van Michel Zuur opzocht. In de 40ste minuut brandde de wedstrijd los toen een ingekopte bal van Zestienhoven schijnbaar via de arm van Ferhat Bagiran in de armen van keeper Zuur belandde.
Zestienhovense protesten werden door de scheidsrechter genegeerd die ook deze bal als onopzettelijk leek te beoordelen, totdat de grensrechter na felle protesten zijn vlag opstak en dhr Merkestein ervan overtuigde een penalty te geven. De penalty van Hoeneveld werd perfect ingeschoten en ondanks een snelle reactie van Zuur was de 0-1 daar. Voor de 0-1 had DVO-verdediger Erik van Eijkelenburg volledig verkeerd getimed bij een lange bal met een domme handsbal en gele kaart tot gevolg, maar de combinatie van een constant duikelende Claudio da Silva aan Zestienhoven-kant en een uitermate ongeschikt arbitraal trio werd hem bij de volgende actie fataal.
Wederom een lange bal waarbij Da Silva met zijn rug op Eijkelenburg afliep waarna laatstgenoemde, de kleinste van het veld, zijn schouder gebruikte om de aanstormende aanvaller op te vangen. Oordeel van de scheidsrechter; grove duwfout en 2de geel dus rood en DVO met 10 man verder. En dat terwijl nummer 8 van Zestienhoven Volkan Unlu in de 1ste helft 4 keer een overtreding met gestrekt been mocht maken, waarvan 1 van achteren, zonder bestraft te worden met minimaal de gele kaart. Een ondertal en een achterstand, maar aan een mission impossible dacht DVO geenszins. In de 2de helft ging het over op een 4-2-3 opstelling waarbij aanvoerder Wapenaar constant doorschoof, en met succes. Waar het 11-tal zich bezondigde aan onzuiver voetbal en lange halen, was het DVO dat via een mooie aanval en nog mooier schot van Wapenaar tot 1-1 kwam.
Op dat moment volledig verdiend omdat Zestienhoven zich geen raad wist met de man meer situatie. Deze raad kwam er wel toen ze merkten dat de DVO defensie na het lange seizoen op de laatste benen liep en de spitsen in stelling werden gebracht. Een breedtepass van Topal kwam DVO duur te staan toen deze werd onderschept en spits Hoeneveld direct diep werd gestuurd. Grandazzi hief aan DVO zijde de buitenspelval op en een 1 op 1 situatie met keeper Zuur was geboren. Via zijn hand belandde de bal toch in het net een weer stond DVO op achterstand, 1-2. De wedstrijd bleef spannend en was nog lang niet beslist. Bij een interceptie van Mark Verkade leek DVO er snel uit te kunnen komen, maar de DVO-speler werd opzichtig met gestrekt been van achter neergehaald door Da Silva.
De speler werd apart genomen door de scheids en “natrappen van achter” (want dat was het na zijn balverlies) werd beloond met een gele kaart. Een beloning, want Zestienhoven bleef zo met 11 man op het veld en zou daar de vruchten van gaan plukken. Na een volgende counter waarbij spits Hoeneveld zijn derde mocht aantekenen rechtte DVO nog even de rug en was het de ingevallen Roy Stam die andere invaller Pedro Hofstee in staat stelde de 2-3 aan te tekenen. In de 83ste minuut stond het na een misser van de moegestreden Mark Verkade 2-4 en leek het verhaal definitief teneinde.
Direct na de aftrap was het Pawol Gorski die de 3-4 oog in oog met goalie Neijman op zijn schoen had maar de kans onbenut liet. Zestienhoven profiteerde optimaal en kwam nog 2 maal tot scoren, waarbij elke bal goed viel en keeper Zuur slechts kon toekijken, waarna DVO in de slotminuut via Topal op aangeven van Stam de 3-6 mocht maken. Zestienhoven zal zich in deze vorm gewoon handhaven tegen VCS, voor DVO een onverdiend einde van een lang en tumultueus seizoen en een zuur afscheid voor de scheidende trainer Wilco Wapenaar.
Een zwakke eerste periode waarna de 2de en de 3de periode verdiend werden gewonnen en de KNVB, die DVO opzichtig tegenwerkte in de “ongerechtigde speler”-affaire door 3 punten in mindering te brengen en de wedstrijd over te laten spelen. Je zou bijna denken dat het geen toeval is dat DVO juist deze arbiters kreeg toegewezen in de nacompetitie, maar dat is meer een gevoel dat heerst dan iets wat bewezen kan worden. Uithuilen en opnieuw beginnen in de 4de klasse, waarbij het volgend seizoen niet alleen zal moeten laten zien niet te thuis te horen in die klasse, maar ook de daad bij het woord zal moeten voegen middels promotie.
{loadposition ads}
