Sinds zijn komst als assistent van trainer Hans de Heer, eind februari, heeft tweedeklasser NBSVV gewonnen van NSVV, Rozenburg en Leonidas en gelijkgespeeld bij de grote buurman SHO.
De ploeg had in vijftien wedstrijden een schamele tien puntjes bij elkaar gesprokkeld; Henk van der Horst doet zijn intrede en plots blijkt NBSVV onoverwinnelijk te zijn. De nieuwe assistent-trainer op het sportcomplex De Kreek moet een soort Ti-Ta-Tovenaar zijn. Of hij heeft het geluk aan zijn kont hangen, dat kan natuurlijk ook. Zaterdag had NBSVV een uitwedstrijd tegen FC Maense op het programma staan en zo kon ik twee vliegen in één klap slaan: het beloofde bezoek brengen aan de club van voorzitter ‘Zé’ Monteiro en kijken wat Henk van der Horst uitspookt bij NBSVV. ‘Zé’ ontving me hartelijk met een kop koffie. We kletsten wat, maar toen de warming up begon, moest ik toch echt naar het veld en zag nog net hoe Henk van der Horst aan kwam sjouwen met een grote zwarte tas.
Zouden daar zijn toverspullen in zitten? Hij haalde een paar ballen uit de tas en de mannen van NBSVV gingen aan de slag. Henk stopte zijn handen in de zakken van zijn jack en observeerde de spelers. Veel deed hij niet. Hij kletste even met Hans de Heer, maakte een kort praatje met een paar spelers en bij het afsluitende klein partijtje, trapte hij wat verdwaalde ballen terug. Toen de wedstrijd begonnen was, zag je meteen wie het voor het zeggen heeft bij NBSVV. Hans de Heer stond op nog geen tien centimeter van de zijlijn aanwijzingen te roepen en Henk van der Horst leunde, met de armen gekruist voor de borst zwijgend tegen het hek naast de dug-out. Vanaf die plek overzag hij met diepe rimpels in het aangezicht het spel en verroerde zich niet. Alleen zijn ogen bewogen. Een kwartier lang bleef hij in die houding staan en toen hij dan eindelijk de handen in de zakken van zijn jack stopte, scoorde FC Maense binnen een paar seconden de 1-0.
Keeper Robin Siep liet een snel genomen vrije trap van Emerson Delgado door zijn vingers glippen. Sjonge! Zou NBSVV alleen kunnen voetballen als Van der Horst met de armen over elkaar tegen een hek hangt? Hans de Heer had het niet meer. Zijn stem schalde zo mogelijk nog harder over het veld: ‘Dek door!’ ‘Geef druk!’ ‘Zijkant!’ ‘Hé, we lopen te wandelen!’ ‘Omschakelen!’ Henk van der Horst, die als trainer van Hekelingen geen drie minuten stil was, zei niks, tot diep in de tweede helft, toen hij zijn verdediging toeriep naar voren te trekken. Hij maakte er een uitnodigend armgebaar bij. Vanaf dat moment was het ineens helemaal anders. NBSVV werd gevaarlijker en ging nog meer verbeten op zoek naar de gelijkmaker. ‘Zé’ zag de bui al hangen. ‘Gaan we hier in de slotfase alweer een overwinning weg geven?’, zag je de Maense-voorzitter denken. Vijf minuten voor tijd scoorde Dennis Groosjohan de 1-1 en luttele minuten later maakte diezelfde speler de 1-2. Bij NBSVV waren ze door het dolle heen. Alle spelers kwamen Henk van der Horst even aanraken.
Na afloop vroeg ik Henk naar zijn geheim. ‘Mijn geheim? Dat kan alleen mijn geleuter zijn’, antwoordde hij. Maar dat is onmogelijk, want Van der Horst heeft tijdens de wedstrijd geen twintig woorden gezegd. Een tovenaar geeft zijn geheimen niet prijs. Dat wist ik toch? Grijzend verdween hij in de kleedkamer. Alweer drie punten in de knip! Ongelooflijk. Henk van der Horst doet niks en NBSVV haalt 13 uit 5. In Nieuw-Beijerland vindt een mirakel plaats.
{loadposition ads}
