Was het in de eerste wedstrijd de individuele klasse van Cengiz Topal die CVVMercurius de das om deed, nu was het een collectief geheel dat CVVMercurius voor de tweede maal dit seizoen een nederlaag toe bracht.
DVO liet CVV komen tot de middellijn voordat het stoorde, hierdoor werd de geliefde lange bal op de gevaarlijke spitsen verstoord. Tot aan de 20ste minuut gebeurde er vrijwel niets, totdat DVO aanvoerder Steven Wapenaar het op zijn heupen kreeg.
Hij veroverde de bal op eigen helft, slalomde door het middenveld en de verdediging van CVV heen zonder aangepakt te worden en kogelde vanaf 16 meter de bal onhoudbaar achter Dennis van Treuren, 0-1. De thuisploeg ging nog meer aanvallen maar de gevaarlijke spitsen werden vrij gemakkelijk in toom gehouden door de DVO verdedigers. DVO counterde naar hartelust en was bij vlagen levensgevaarlijk. Toch was er vlak voor rust een dood moment voor nodig om met 0-2 de rust in te gaan. Erman Oncu werd op 25 meter links voor het doel onderuit gehaald. Erik van Eijkelenburg zette zich achter de bal en krulde hem naar de eerste paal. Via Dennis van Treuren belandde de bal op de lat waarna Pedro Hofstee er als de kippen bij was om de rebound binnen te koppen, 0-2.
De tweede helft ging CVVMercurius direct va-banque spelen waardoor DVO ver terug moest en er nog zelden uit kon komen. CVV bracht er nog twee spitsen bij en met veel fysiek maar wel degelijk sportief geweld werd geprobeerd de DVO defensie te slechten. Met soms kunst en vliegwerk hield DVO een half uur stand. Na een rommelige aanval kwam Mehmet Soytekin alleen voor Michel Zuur te staan en rondde fraai af voor de 1-2. Dit betekende tevens de eerste tegengoal voor DVO sinds het op 5 februari tegen WCR een goal moest incasseren. Vijf minuten later werd het zelfs 2-2. Een afgeslagen corner werd door Danny van Geel vanaf twintig meter door een woud van spelers ingeschoten en verdween onhoudbaar tegen de touwen. Waar je zou verwachten dat CVV erop en erover zou gaan, was het juist DVO dat de rug rechtte en op zoek ging naar herstel van de voorsprong.
Aan een gelijkspel zou DVO immers niks hebben en het toog dan ook direct ten aanval, wat nog geen 3 minuten later succes had. Het was wederom Van Eijkelenburg die vanaf links voor het doel een vrije trap mocht nemen, nadat de CVV defensie een onnodige overtreding op Maciej Szlachta had begaan. Nu koos hij voor de verre hoek en met een prachtige boogbal plofte de bal via de het been van Dennis de Haan in eigen doel. De laatste tien minuten inclusief vijf minuten blessuretijd waren hectisch, maar DVO hield, ondanks een schot van Richard Feenstra op de lat stand, en zag de werklust beloond worden met een uitermate knappe en voor velen onverwachte overwinning op een gevaarlijk CVV.
Op deze manier kruipen de Vlaardingers toch langzaam naar de twee koplopers, VVK en CVVMercurius. DVO zal zich eerst komende dinsdag voor de 3de maal dit seizoen van WCR moeten ontdoen om in de achtervolgiong te blijven, en ook hier zal DVO weer vol aan de bak moeten voor een overwinning. Volgende week zaterdag komt als laatste in een cyclus van 5 wedstrijden in 15 dagen de nieuwe koploper VVK’68 op bezoek aan de marathonweg.
Foto: Ruben Zegers, meer op: http://www.oypo.nl/5D3D9050EBF9B346
