De hervatting van de competitie na de winterstop werd door spelers, staf en supporters van vv Rhoon met hoop, spanning en belangstelling tegemoet gezien. Hoe zou iedereen uit de winterstop komen en kon de lijn van de eerste competitiehelft worden voortgezet? Of zelfs doorbroken en de koppositie overgenomen?
Het was duidelijk dat deze topper in de 3e klasse D in de belangstelling stond. Tenslotte was Rhoon bij de uitwedstrijd als competitieopening niet goed gestart en zou een sportieve revanche op zijn plaats zijn. En daarom ook veel publiek langs de lijn op een nog erg koud complex. De velden zijn al weken in een slechte staat en zouden hoognodig onderhoud moeten hebben maar de onderhoudspot van de Gemeente is blijkbaar leeg. De hobbelige en slechte grasmat komt goed spel niet ten goede, maar daar hadden beide clubs evenveel last van. Het zat hem meer in de beleving leek het wel. Van “angstgegner” kun je niet spreken, maar de Bommelaren zijn de laatste jaren al vaker een struikelblok voor Rhoon geweest in de diverse “finales” van de competitie.
Dus werd er voorzichtig, misschien wel zenuwachtig gestart om vooral niet in de val van de snelle counterspitsen te lopen. Want de Bakkertjes zijn daar een klasse apart. Na een aantal prikstoten in het eerste kwartier, met o.a. een redding op de doellijn op een kopbal uit een corner van Den Bommel door Willem-Jan Warnaar, en het aftasten van de tegenstander werd Rhoon door de arbiter op weg geholpen. Hij beoordeelde bij een voorzet een zwiep in de rug van Borremans als een overtreding en legde de bal op de stip. Maurice Heijboer voltrok het vonnis en scoorde beheerst. Maar nog geen 2 minuten later was het alweer gelijk. Een beoordelingsfout of communicatiestoring van keeper en rechtsback van Rhoon deden de bal in de voeten van Leon van Bergen (rechtsback van Den Bommel !) belanden en deze scoorde met een subtiele lob over de uitgelopen Stephan van der Meulen.
Dus al weer gauw gelijk en Rhoon moest opnieuw aan de bak om een voorsprong te bewerkstelligen. Met een paar kansen over en weer waarbij Rhoon de druk op het doel van Den Bommel verder opvoerde. In de 27e minuut leidde dat tot een vrije trap die door Paul Bestebreurtje bij de tweede paal werd gelegd en Robin Borremans in staat stelde de 2 – 1 binnen te koppen, een mooi uitgebuitte standaardsituatie. Met die voorsprong leek Rhoon de rust te gaan halen maar er gebeurde nog van alles. De al niet geheel fitte Robin Borremans moest zich geblesseerd laten vervangen door Olaf Sap. In nagenoeg dezelfde minuut liet de middenvelden van Den Bommel een schotje los op het doel waar de goalie van Rhoon zich op verkeek en werd het alsnog 2 – 2. Maar kort daarop volgde toch wel het kantelpunt in de wedstrijd. Bij een aanval werd een overtreding op Maurice Heijboer niet bestraft en in het vervolg daarop probeerde hij de bal weer terug te veroveren. Volgens de scheids te onbesuist met een rode kaart tot gevolg.
Direct rood voor een spits die nog geen overtreding had begaan en alleen maar trappen en aanvallen op zijn benen had mogen incasseren kwam een beetje wrang over. Maar de scheid beslist, dus moest Rhoon met tien man gaan rusten en zich voorbereiden op een nieuwe taktiek voor de tweede helft. Als het dan tegen zit, zit ook alles tegen en zo ook deze tweede helft. Voor de neutrale toeschouwer gebeurde er genoeg en was het een spannende wedstrijd, maar voor de Rhoonaars werd het duel met geknepen billen bekeken.
De rappe omschakeling van verdedigen naar aanval werd met de overtalsituatie door Den Bommel gelukkig voor Rhoon niet goed uitgevoerd. De verdediging van Rhoon greep in die periode beter en resoluter in dan in de eerste helft. Kan de oplosing niet mooi, dan maar een ros over de zijlijn. Vervelend genoeg voor Rhoon was het keeper Stephan van der Meulen die wederom een hoofdrol opeiste rond de 60e minuut. In de ogen van de arbiter treuzelde hij te lang bij een uittrap, hetgeen bestraft werd met geel en een indirecte vrije trap op de 16. Welke werd breed gelegd en door Wesley Bakker hard in de benedenhoek geschoven, 2 – 3 dus. Foute boel voor Rhoon en trainer Marcel van Langeveld bracht Koen van der Ende als pinchhitter in om nog meer druk op het doel van Den Bommel te bewerkstelligen. Maar deze wilden van geen wijken meer weten en verdedigden met veel inzet en passie de verworven voorsprong.
Iets te gepassioneerd bleek en zo mocht ook een speler van Den Bommel in de 80e minuut nog met rood vertrekken, zodat de laatste 10 minuten met tien tegen tien werd uitgespeeld. Waarin het Rhoon niet meezat, de 16 wel bereikt werd maar de diverse kansjes net naast op over gingen. Olaf Sap had in blessuretijd de gelijkmaker nog op zijn voet en liftte de bal net te ver over de keeper maar ook over het doel heen. Rhoon verdiende wel een gelijkmaker maar kon hem niet produceren. Dus bleef de stand van 2 – 3 op het scorebord staan en ging den Bommel als trotse koploper terug naar Flakkee. Aanval afgeslagen en los van de rest, hetgeen een mooi resultaat voor hen is. Dat kon de aan Rhoonse kant gekozen “man of the match” Willem-Jan Warnaar alleen maar beamen – hij had ook liever de punten gehad dan de fles bubbels met een kadocheque, maar dat is nu eenmaal de charme van het spelletje voetbal waar winst of verlies bijna niet te voorspellen is.
Rhoon dus weer even terug naar de 3e plaats, daar Hellevoetsluis knap wist te winnen bij Binnenmaas en nu de 2e positie heeft overgenomen in 3D. Maar de competitie is nog lang en, zeker gezien de overige uitslagen van dit weekeinde, nog lang niet beslist.
{loadposition ads}
Den Bommel wint topper in 3D
Door Maurice Bruggeman
Het was bijna 2 maanden geleden dat Den Bommel een wedstrijd speelde (ook vriendschappelijk lukte het de laatste weken niet) en het was de vraag of men klaar was voor de 2e helft van de competitie en dan ook gelijk de uitwedstrijd tegen naaste concurrent Rhoon.
In de eerste helft was er van beide kanten met vlagen goed voetbal en ook mooie doelpunten. De ruststand was terecht, 2-2. De tweede helft was minder mooi maar bleef, door de stand spannend tot aan het eind. Het was Den Bommel dat aan het langste eind trok en met 3 punten huiswaarts keerde.
Vanaf het begin liet Den Bommel zien dat men niet gekomen was voor een gelijkspel en zocht regelmatig de aanval. Rhoon had het in het begin moeilijk om in de wedstrijd te komen maar na een 15 min en wat gevaarlijke aanvallen van Den Bommel verder lukte het om de wedstrijd wat naar zich toe te trekken. In de 16e min resulteerde dit in een voorsprong voor de thuisclub. Bij een voorzet kreeg een aanvaller een lichte duw, zoals zoveel keren gebeurd bij voorzetten, in de rug en de scheidsrechter zag hier een overtreding in en wees naar de penaltystip. De strafschop werd goed ingeschoten, 1-0. Lang kon men niet genieten van de voorsprong, 2 min later een snelle aanval van Den Bommel, de doelman sloeg de bal naar de zijkant van het veld voor de voeten van Maurice. Deze aarzelde geen moment en schoot diagonaal over de doelman de bal keurig tegen de touwen, 1-1. Rhoon probeerde de druk wat op te voeren en Den Bommel moest wat meer achteruit. In de 30e min moest Wilco op de doellijn Wout assisteren om een doelpunt te voorkomen maar een minuut later was het wel raak. Een vrije trap werd hoog voor het doel geschoten en een speler van Rhoon kon vrij de bal in het doel koppen, 2-1. Even was Den Bommel aangeslagen maar pakte alweer vlug de wedstrijd goed op en ging op zoek naar de gelijkmaker. Vlak voor rust was het weer Maurice die een mogelijkheid kreeg om uit te halen en hij zag zijn schot in de linker beneden hoek achter de doelman verdwijnen, 2-2. Even later kreeg een speler van Rhoon, na een onbeholpen trap in de zij van Leon Breeman, de rode kaart en moest de thuisclub verder met 10 man.
De 2e helft startte Rhoon wat terughoudender en Den Bommel kon in 1e instantie nog geen gebruik maken van de man meer situatie. Het spel werd van beide kanten wat rommeliger en bij Den Bommel moesten er 2 gedwongen wissels, wegens blessures, worden toegepast. In de 65e min lukte het Den Bommel toch om op voorsprong te komen. De doelman van Rhoon hield volgens de scheids de bal te lang vast en kreeg een indirecte vrije trap, op de rand van de 16mtr, tegen. Johnno legde de bal terug op broer Wesley en die schoot de bal door de muur tegen de touwen, 2-3. Rhoon ging daarna steeds meer risico nemen en Den Bommel had de handen vol om de voorsprong te verdedigen. Weliswaar kregen de voorwaartsen van Den Bommel daardoor meer ruimte maar de mogelijkheden die daardoor ontstonden werden onbenut gelaten.
In de 80e min, bij een onschuldig duel, kreeg Maurice plots de rode kaart voor zijn neus te zien. Vlgs de scheids had hij wel gezien dat Maurice niet natrapte maar “omdat Rhoon een keer rood heeft gehad kan ik niets anders doen dan Den Bommel ook rood geven” was zijn verklaring. Naarmate het einde naderde steeg de spanning maar bij de thuisclub ontbrak de nauwkeurigheid en daardoor kon Den Bommel toch “vrij simpel” de voorsprong verdedigen tot het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter.
Kaarten: Sjoerd vd Mey (geel) Maurice Bruggeman (rood)
{loadposition ads}