GLZ/Delfshaven had zich wellicht de wedstrijd tegen Meeuwenplaat iets anders voorgesteld. De eindstand 4-1 in het hun voordel, doet vermoeden dat het een eenvoudige zege betreft, maar niets is minder waar. Met name voor rust verzuimde Meeuwenplaat GLZ op een ruime achterstand te zetten.
Goed georganiseerd verdedigend, kwam Meeuwenplaat er gedurende de eerste 25 minuten van de wedstrijd steeds gevraarlijk uit en had in deze periode afstand moeten en kunnen nemen van GLZ. De schade bleef echter beperkt, daar alleen Youssef El Ouasghiri, op aangeven van Kamal Atmani het net vond en verdere kansen van Stuart Cruden en diezelfde Atmani (2x) onbenut bleven. GLZ kon slechts met enkele hoekschoppen en dode spel momenten enig gevaar stichten, maar kwam toch voor rust op 1-1.
Een snel uitgevoerde aanval door het centrum stelde de sterke GLZ spits in staat van een kleine 16 meter onhoudbaar de bal in de hoek te schuiven. Het spelbeeld bleef in de 1e helft hetzelfde. GLZ viel aan zonder echt veel te creeeren en Meeuwenplaat kon diver malen gevaarlijk counteren en deed dat goed, alleen de afwerking was steeds onvoldoende. Na rust begon GLZ wat feller en een kleine 10 minuten na rust stond de ploeg zomaar ineens op 2-1 toen een strakke voorzet vanaf de de rechterkant snoeihard werd binnengekopt, al werd Darwin Essen bij deze actie wel in de grond gelopen.
Hierna kreeg Meeuwenplaat niet veel grip meer, niet omdat GLZ zo goed speelde, maar omdat de ploeg mentaal niet in staat bleek deze tik direkt te verwerken. Toch bleef de ploeg kansen krijgen, maar steeds treuzelde men in de afwerking, of was de laatste pass niet nauwkeurig genoeg. Uiteindelijk besliste GLZ de wedstrijd met nog 2 doelpunten, nadat Meeuwenplaat vol op de aanval was gaan spelen. En dus stond Meeuwenplaat met legen handen, daar waar de 1e helft de poeg zeker met 2 of 3 goals verschil had moeten gaan rusten.
{loadposition ads}
