Bij het voetbal heb je liefhebbers en je hebt mensen die het resultaat heilig verklaren. De liefhebbers verketteren het Nederlands elftal bij het WK om hun spelopvatting en gruwen van het ruwe spel. Zij willen iets leuks op het veld zien, genieten van acties en pleiten er voor dat Rafael van der Vaart in de basis staat, liefst met een vrije rol. De mensen die het resultaat heilig verklaren , zijn zeer tevreden dat Oranje de finale haalde, willen Nigel de Jong in de ploeg en hadden het liefst gezien dat de manschappen van Bert van Marwijk een geniepige overwinning hadden behaald op het veel betere Spanje.
Tot welke categorie zullen de supporters van Vierpolders zich scharen? Zondag was ik op het sportpark aan de Coosenhoekstraat in het gelijknamige dorp en zag de thuisploeg aan het werk tegen RDM. Ze deden hun best, maar te genieten viel er bar weinig. In de eerste helft was de beste actie nog van de pupil van de week die de hele verdediging van de bezoekers in de luren legde, keeper Duarte incluis. Wat zich verder op het veld afspeelde was één groot drama. Ballen werden met een enorme vaart lukraak naar voren getrapt, geslaagde combinaties waren op de vingers van één hand te tellen en bij Vierpolders was er geen enkele speler die ook maar een klein beetje positief opviel. De tweede helft was niet veel beter. Eigenlijk was het RDM die de punten het meest toekwam. Zonder zelf nou zo goed te zijn hadden de bezoekers bijna de hele wedstrijd het betere van het spel, maar het was Vierpolders dat met de punten aan de haal hing. Steven van Nes lepelde negen minuten na rust de bal vanaf rechts over de iets te ver voor zijn lijn staande keeper van RDM en je kunt je afvragen of dat fraaie doelpunt nou echt zo bedoeld was. Steven was in de voorafgaande minuten namelijk nauwelijks te betrappen op een geslaagde actie. Het is een ijverig spelertje dat niet opvalt. Niet voor niets werd hij maandag in het AD Stefan van Es genoemd. Steven begon als rechtsback, maar omdat Vierpolders er in de eerste helft niet aan te pas kwam, paste trainer Jerry de Jong een tactische wissel toe. Hij haalde spits James Kuster naar de kant, posteerde de ingevallen Bas van der Harg op de rechtsbackplaats en schoof Steven een linie naar voor.
Daar draafde hij dan op zijn witte schoentjes. Veel ballen kreeg hij niet en als hij er een kreeg, verspeelde hij die, net zoals zijn ploegmaten, binnen een mum van tijd. Tot die negende minuut na rust dus, toen de bal plots voor zijn voeten viel en hij ineens uithaalde. Het was een prachtig doelpunt. De bal paste precies tussen de wanhopig springende Duarte en de lat en landde met een mooie boog in de verre hoek: 1-0 voor Vierpolders. Daar bleef het bij, ook al omdat Dré van Pelt namens RDM een strafschop gekeerd zag door Ben Rosinga, de keeper van Vierpolders, die niet lang daarvoor nog grabbelend een hoge voorzet van Xaverio Kroes bijna in eigen doel gewerkt had.
Moet je als supporter van Vierpolders nou tevreden zijn met die drie punten? Of ga je chagrijnig naar huis, omdat je niks leuks gezien hebt? Goed beschouwd doet die vraag er niet toe. Ik weet zeker dat Steven van Nes een leuke middag heeft gehad. En daar gaat het toch om. Of niet soms?
{loadposition ads}
