Koud had hij het, vorige week zondag in het vriendschappelijke potje tegen OVV. Met opgetrokken schouders en zijn handen diep verscholen in de mouwen van zijn shirt liep hij over het veld, denkend aan warme kachels, hete chocolademelk en de zon, die nu helaas op vakantie is. Lorenzo Kranenburg, de speler van SCO’63, een mooi weervoetballer noemen gaat me iets te ver, maar iedereen zag dat hij smachtte naar meer comfortabele omstandigheden. Hij probeerde zich warm te rennen, maar door de gure wind en de ijzige kou lukte dat slechts ten dele. De winter kan Lorenzo gestolen worden, dat las je van zijn gezicht.
Zaterdag zag ik hem weer aan het werk en hij was helemaal opgeklaard. Ontdooid zou je zelfs kunnen zeggen. Lorenzo nam met zijn club mee aan het Spijkenisser zaalvoetbaltoernooi dat de plaatselijke politieke partij ONS jaarlijks organiseert in sporthal Den Oert. Een dak boven je hoofd, een prettige gevoelstemperatuur en tegenstanders als Spijkenisse, Hekelingen, SC Botlek, Simonshaven en de zaalvoetballers van OACN Boys en zie: Lorenzo was als een tropische vis in het aangename zeewater; helemaal in zijn sas. Van de kou had hij geen last meer en nu lukte alles. Hij had schitterende passeerbewegingen, mooie acties, een perfecte balbehandeling en scoorde doelpunten aan de lopende band. Geweldig om te zien. Lorenzo was plots weer dat kleine jongetje dat in de kerstvakantie deelneemt aan het zaalvoetbaltoernooi dat de gemeente Spijkenisse in elke kerstvakantie organiseert. In die toernooien was hij steevast uitblinker. Hem als jochie te zien voetballen in de kerstvakantie in de Spijkenisser sporthallen was altijd genieten. Hij was toen junior bij Spijkenisse en voetbalde met zijn team zelfs in de tweede divisie. Hij werd opgevist door betaald voetbalvereniging Emmen, waar hij een jaartje in de jeugd speelde, kwam daarna een seizoen uit voor JHR en nu is hij terug in Spijkenisse. Bij SCO’63 dus.
Op het veld mag ik hem graag bezig zien, maar in de zaal heeft hij mijn hart zaterdag definitief gestolen. Het spelletje in een sporthal is helemaal op zijn lijf geschreven. Op een klein speelveldje, met weinig ruimte komt hij helemaal uit de verf. Dan is er geen betere. Peter van Gestel, de trainer van SCO’63 moet dat zaterdag ook gezien hebben. Hij moet zijn ploeg na de winterstop maar zeer compact laten spelen, alles en iedereen laten aansluiten en op die wijze de ruimtes op het veld zo klein mogelijk maken. En dan alle ballen inleveren bij Lorenzo, die in een vrije rol mag doen wat hij wil. Op de egale ondergrond van het kunstgrasveld van SCO’63 zal hij dan hetzelfde gevoel krijgen als zaterdag in sporthal Den Oert. En als het weer dan nog niet lekker is, moeten ze bij SCO’63 maar een stel heteluchtkanonnen langs de zijlijnen zetten, die warme lucht het veld opblazen. Alles moet in het werk gesteld worden om Lorenzo te laten voetballen zoals hij zaterdag deed. Dat moet lukken toch?
{loadposition ads}
