In de 42e minuut van de wedstrijd bereikte IFC dan eindelijk, na een paar momenten van combinatiespel, het hart van het vijandelijke doelgebied. Daar kwam Danny Slingerland aan de bal. Hij speelde zich meesterlijk vrij en rondde al even meesterlijk af. Zijn fraaie treffer bracht de stand op 1-2. “Dat is lekkerder rusten dan met 0-2”, zo kon langs de lijn gehoord worden. “Wordt het misschien toch nog een wedstrijd”, zo klonk het eveneens.
Maar zie, de hoop van de IFC-aanhang bleek ijdele hoop. In de 45e minuut scoorde Elinkwijk kinderlijk eenvoudig 1-3 en het duel was nog voor de warme thee beslist. Het was een roerige week voor IFC. De zware nederlaag bij Sc Feyenoord werkte nog flink door. Er was geen vertouwen en ogenschijnlijk geen beleving. Daar waar de spelers van Elinkwijk elkaar fanatiek coachten, bleef het in de gelederen van ´roodzwart´ vooral stil. De Utrechters raasden over het veld. Om kort te gaan: veel lopende mensen, lekker fel, flink tempo. Bij IFC oogde het voornamelijk gezapig.
In minuut 13 was het al raak. Utrechter Bob Verweij ging op links door tot aan de achterlijn en gooide de bal voor het hok. Daar kon Ralf de Haan van dichtbij de trekker overhalen (0-1). Overigens ging Verweij bij de genoemde voorbereidende actie door zijn enkel en was het voor hem ‘game over’. In de 20e minuut werd de 0-2 haast al geteld, maar IFC-goalie Marlon Huijser tikte een Utrechtse inzet formidabel over de kruising. Het was uitstel van executie, want in de 26e minuut werd het toch 0-2. In een scrimmageachtige situatie, waarbij verdediging en keeper er niet goed uitzagen, wist Utrechter Raoul Henar het net te vinden. De 1-2 werd in de inleiding al beschreven en de 1-3 kort daarna, werd eveneens al vermeld. Ook hier was Raoul Henar overigens de productieve man.
Er werd een bal vanaf rechts in de IFC-zestien gegooid en daar kon Henar simpel voor zijn tegenstander komen. Toch probeerde IFC in het tweede bedrijf de bakens nog wel te verzetten. Dat lukte een kwartier best aardig. Maar bij de eerste de beste Utrechtse aanval in deel twee was het opnieuw bingo voor Elinkwijk. Eer kwam wéér een bal vanaf de flank en er was wéér een vrije man in de IFC-zestien. Thomas van den Broek mocht de 1-4 in het garen werken. Daarna overwegend een wedstrijdbeeld waar het publiek niet al te warm van werd, totdat de 35e minuut aanbrak.
Toen haalde Reinder van de Velde vanuit ‘free kick’ doeltreffend uit en stond het ineens 2-4. Zou het dan toch nog spannend worden? Gezegd moet worden dat Elinkwijk het in de slotfase flink kwijt was. Kort na de 2-4 rook IFC zelfs aan 3-4 en ook daarna nog een paar hachelijke momenten in de Utrechtse zestien. Het mocht echter niet baten. Toen de prima leidsman Nick Tunnissen een punt aan de partij de blies, stond IFC opnieuw met lege handen.
{loadposition ads}
