Sportpark West in Rozenburg is een schitterend complex. Prachtig gelegen, prima onderhouden en bijzonder sfeervol. Het ademt voetbal om maar eens een cliché te gebruiken. De doelen op het hoofdveld mogen er ook zijn. Hagelwitte palen en een net, dat niet zoals op veel voetbalvelden met een paar ijzeren pinnen aan de grond is bevestigd, maar eindigt in een buizenconstructie op de grond. Alles wordt overeind gehouden door een tweetal groengeverfde ijzeren pijpen, verbonden aan de ballenvanger achter het doel.
Resultaat van dit alles: een strak naar achteren gespannen net, dat in het midden een klein beetje doorzakt. Heel mooi. Scoren is altijd leuk, maar je kunt dat als voetballer nergens fraaier doen dan op veld 1 van Sportpark West.
Raoul Neral, middenvelder van de thuisploeg, weet dat sinds zaterdag ook. De wedstrijd Rozenburg-Zuidland was een dikke twintig minuten aan de gang en er was al veel gebeurd. Voordat de toeschouwers het goed en wel beseften, stond het al 1-0 door een goal van Sander Arkenbout en daarna gingen de bezoekers verwoed op jacht naar de gelijkmaker, die er na een kwartiertje ook kwam middels een bekeken afronding van Mark Biesheuvel.
Maar het mooiste moest nog komen.
‘Ga maar, ga maar’ riep Jordi de Groot, de aanvoerder van Rozenburg toen rechtsback Jock de Burgo met de bal aan de voet de lege ruimte voor hem in sprintte. De Groot nam de positie van De Burgo over en daar ging hij dan. Tien meter, twintig meter stoomde hij op en nog kwam hij geen Zuidlander tegen. Plots hoorde hij links van hem geroep. Het was Raoul Neral die in het midden van het veld vanuit het niets opdook en schreeuwde dat hij de bal wilde hebben. Hij bevond zich op een plek waar je dat niet snel doet. Er waren namelijk nogal wat Zuidlanders bij hem in de buurt en het was nog tamelijk ver van het doel. Toch speelde De Burgo de bal in zijn richting. Het leer kwam perfect aan in de loop van Raoul, die, voordat er een speler van Zuidland iets kon doen, meteen uithaalde; vol met de wreef. Op dat moment stond hij zeker vijfentwintig meter van het doel. In één rechte streep zeilde de bal met een ziedende vaart, zo’n veertig centimeter boven de grond , richting Zuidlanddoel, waar keeper Patrick Grinwis alleen maar een zoevend geluid gehoord moet hebben. Grinwis deed niks, kon niks doen. Het ging veel te snel. De bal eindigde rechtsonder in het doel, nog steeds veertig centimeter boven de grond en eindigde zo hard in het net, dat de buizenconstructie waaraan het bevestigd was, zeker anderhalve meter van de grond kwam. Wie je na afloop ook sprak, iedereen had het over dit wonderschone doelpunt.
Raoul Neral was voor en na zijn goal praktisch onzichtbaar. In de 77e minuut werd hij gewisseld. Het was nog te vroeg voor een applauswissel en dat was het dan ook niet. Maar hoewel Raoul verder niet veel klaarmaakte op het veld, had zijn trainer Wim van der Steene best kunnen wachten met die wissel, tot één minuut voor tijd. Wie zo’n geweldige goal maakt, verdient namelijk wel degelijk een applauswissel. Haal anders een speler na zo’n doelpunt meteen van het veld.
{loadposition ads}
