Nadat de openingswedstrijd tegen Poortugaal door ongelukkige omstandigheden werd gestaakt, was het afgelopen zaterdag aan DVO de beurt om de eerste punten binnen te halen in deze competitie. Het affiche, thuis tegen Egelantier Boys, leek daarvoor uitermate geschikt. Iedereen die de wedstrijd heeft gevolgd bleef na het laatste fluitsignaal vol ongeloof achter, wat zich deze middag had afgespeeld hadden velen nooit eerder meegemaakt.
DVO begon tactisch sterk aan de wedstrijd en wist de achterhoede van EB constant te verrassen, onder druk te zetten en te dwingen tot fouten. In de eerste 10 minuten kregen de aanvallers van de thuisploeg dan ook meerdere malen een bal zomaar in de voeten geschoven, maar een positief resultaat had dit niet. Na 35 minuten spelen hadden Roy Stam, Peter van Hulst, Steven Wapenaar, Tolga Aydemir allen al meerdere malen de keeper of het houtwerk getroffen. Vooral een vrije trap van Van Hulst stierf op de kruising in schoonheid. 3 minuten later had Stam eindelijk zijn vizier op scherp. Nadat Mark Verkade met een geweldige rush opstoomde zette hij Stam alleen voor de keeper, die dit keer de verkeerde hoek koos en kansloos was, 1-0. Dik en dik verdiend. Dat de rust met deze stand werd bereikt was voor eenieder onbegrijpelijk, maar men was er heilig van overtuigd dat de score in de 2de helft zou worden opgevoerd.
Vanaf de 46ste minuut eenzelfde beeld, DVO mist kans op kans totdat Aydemir in de 64ste minuut een rebound snoeihard in het doel knalt, 2-0. Wat daarna gebeurde viel voor niemand te verklaren, ook voor de Egelantier Boys zelf waarschijnlijk niet.
In de 67ste minuut stond Maciej Szlachta verkeerd te dekken bij een lange bal, waardoor zijn ultieme poging om de bal te halen een eigen doelpunt opleverde, 2-1. En in de 70ste minuut besloot de tot dan toe uitstekende scheidsrechter zich ook te laten zien. Bij een actie in de 16 van een van de EB spitsen ging deze op de bal staan zodat hij voorover duikelde. De scheids had waarschijnlijk de zon in de ogen want hij wees belachelijk genoeg naar de penaltystip. Dit betekende ook de 2-2. Dit was al niemand te voorspellen, laat staan het verdere verloop van de wedstrijd. De DVO verdediging leek verlamd en greep nergens meer in, het middenveld liet gaten vallen groter dan de maasvlakte en voorin werd geen bal meer vastgehouden. 3 counters en slippertjes in de verdediging later stond het 2-5 en droop DVO gedesillusioneerd af. De doelstelling om zo lang mogelijk bovenin mee te draaien blijft ongewijzigd, maar heeft deze middag wel een ontzettende opdonder te verwerken gekregen. Het spel van de 1ste 70 minuten biedt houvast, maar DVO zal echt kansen moeten leren afmaken (ook vorig seizoen werd er slechts 18x gescoord in 22 wedstrijden) en 90 minuten geconcentreerd leren voetballen. Anders wordt het zo nog een heel lang seizoen.
Opstelling: Zuur, Grandazzi, Wapenaar, Verkade, Szlachta, Aydemir, Gerritsen, Van Eijkelenburg, Oncu (75. Sahin), Van Hulst (73. Utu), Stam
Foto en copyright: Ruben Zegers, meer foto’s op http://www.oypo.nl/AAEE0DAF1800EE26
{loadposition ads}
