Met een droge knal maakte hij maandag luttele minuten voor tijd een einde aan alle spanning. Hij nam een voorzet van Ramon van der Bie ineens op de slof en de bal verdween snoeihard in de rechter benedenhoek. Keeper Jeffrey van Vuuren was geklopt en daarmee ook Spirit. Invaller Terence Tokaai schreef geschiedenis in Zuidland, zoals hij dat eerder deze voetbaljaargang ook al gedaan had, maar daarover straks meer. Eerst die goal.
Het doelpunt van Tokaai zette sportpark Groot Nibbeland in vuur en vlam. Op het veld vielen spelers, reserves en mensen van de technische staf elkaar juichend in de armen. Clubgrensrechter Remco van Wijgerden, die vanwege assistent-scheidsrechters van de bond werkeloos moest toekijken, maakte een spurt van zestig meter en dook eveneens op de juichende massa. Iedereen wist het zeker op dat moment. Hoewel er nog zeker vijf minuten gespeeld moesten worden, stond het vast dat Zuidland volgend seizoen in de tweede klasse zou uitkomen. Middelpunt van alle feestvreugde was Terence Tokaai, die er bij liep zoals Patrick Kluivert in de Champions Leaguefinale van 1995, na diens winnende doelpunt tegen AC Milan: enigszins verdwaasd en zich nauwelijks realiserend wat hij teweeg had gebracht.
Terence Tokaai raakte geen bal meer na zijn winnende treffer. Nadat hij zich ontworsteld had aan de kluwen mensen boven op hem, groette hij nog wat vrienden bij het hek langs de zijlijn en kreeg daarvoor een gele kaart van scheidsrechter Scholte. Hij zag het niet. Terence zat met zijn gedachten niet meer bij de wedstrijd. Hij was in de wolken, letterlijk en figuurlijk. Opgestegen van Groot Nibbeland om er pas na het laatste fluitsignaal weer neer te dalen. De pijnlijke lies, waar hij al tijden last van had, hinderde hem nauwelijks meer. De schouders, beurs geslagen door dol geworden ploeggenoten, voelde hij niet. Voor de vorm trok hij in de resterende speeltijd af en toe nog een sprintje, maar de kroon was al op het werk gezet. De tweede achtereenvolgende promotie van Zuidland was een feit.
Samen met Jeffrey Duijnstee, Marcel van de Berg, Roy van Vugt en Nik van de Geer is Terence afkomstig uit de jeugd van Spijkenisse. Niet zo opmerkelijk gezien het feit dat Tom Larssen een viertal jaar hoofdverantwoordelijke was van de Spijkenisser jeugdafdeling voordat hij in Zuidland als trainer neerstreek. De komst van Tokaai, begin dit seizoen, was wel opmerkelijk. Hij werd namelijk de allereerste speler met een donkere huidskleur in de clubhistorie van Zuidland die zijn opwachting zou maken in het eerste elftal. Dat was dus de eerste keer dat Terence Tokaai geschiedenis schreef in Zuidland. Maandag deed hij dat nog eens. En hoe! Ze moesten hem maar meteen ere-burger maken. Of een straat naar hem vernoemen.
{loadposition ads}
