Voor de ‘neutrale’ toeschouwer wellicht een weekje te vroeg, want zondag a.s. wacht de slotwedstrijd tegen nummer twee Swift Boys, maar geen Spartaan-aanhanger die daar om maalde. Door een eenvoudige 3-0 zege op DBGC stelde Spartaan’20 het zo begeerde kampioenschap zeker. Alle spanning van de afgelopen weken, toen het team van trainer Kok zichtbaar minder draaide dan in de perfecte eerste seizoenshelft, kwam er na afloop uit in een prachtige feestje op de middenstip in Oude Tonge. Vuurwerk, een hossende schare fans, bloemen en champagne als beloning voor een toch prachtig seizoen.
Spartaan’20 liet er vanaf de eerste minuut geen twijfel over bestaan: vanmiddag moest het gebeuren. Al na acht minuten werd die daadkracht omgezet in de eerste treffer. Een goede actie over de rechterflank van Sunny Ganpat waaruit een prima voorzet, Invanildo Chobin knalt de bal snoeihard in de touwen. Even later had de tweede er in moeten liggen, maar de kopbal van Gellor Koy miste net de juiste richting. Vervolgens nam Spartaan’20 wat gas terug en liet het de thuisclub wat meer initiatief. Tot gevaar van de kant van DBGC leidde dat overigens niet.
De laatste minuten voor de pauze zetten de Spartanen toch weer aan en had de beslissing al moeten vallen uit drie geweldige mogelijkheden. Eerst is het Chobin die naast schiet en vervolgens is het tweemaal Koy die na prachtig voorbereidend werk van Rodney van Loon vrij voor de keeper komt maar niet zuiver genoeg mikt.
Na de pauze wordt het allemaal wat zenuwachtiger. DBGC is zelfs iets meer aan de bal en de Spartaanse verdedigers hebben duidelijk meer werk te doen. Grote kansen blijven echter uit. Met nog een kwartier op de klok kan heel Spartaan een zucht van verlichting slaken, dankzij het goede werk van de twee jonge invallers. Rafael Kasmi stuurt Brian Gödeken in de diepte en die knalt de bal via de onderkant van de lat fraai binnen. Een extra feestelijk tintje ontstaat doordat routinier Patrick Molenaar ook nog binnen de lijnen wordt gebracht en zo alsnog zijn 350e ‘cap’ kan scoren. Hij is in blessuretijd zelfs dichtbij de derde treffer, maar het is de net voor hem staande Gellor Koy die de 3-0 nog binnen kopt. Daarna barst het feest los, dat nog lang zou duren aan de Oldegaarde.
{loadposition ads}
