Hij had er duidelijk zin in. Berry de Ridder van Bernisse kan het op sommige dagen flink op zijn heupen hebben en zaterdag, in de thuiswedstrijd tegen SC Botlek, was zo’n dag. In de eerste helft scoorde hij de 2-0 en de 3-0, waarvan vooral de laatste een juweeltje was. Slalommend tussen een vijftal Botlekkers speelde hij zich op een paar vierkante meter vrij en haalde vernietigend uit. In de tweede helft, toen Botlek aandrong, was het De Ridder die in zijn eentje zijn ploegmaten lucht gaf door altijd aanspeelbaar te zijn en elke bal voorin vast te houden.
Levensgevaarlijk was hij bij iedere uitbraak, vooral ook omdat hij altijd oog had voor aansluitende medespelers, die steevast de bal op de stropdas kregen.
Berry te zien voetballen zoals zaterdag doet je de wenkbrauwen fronsen. Je vraagt je af waarom hij het in vredesnaam niet gemaakt heeft bij OVV, want in deze vorm is hij zelfs voor die club te goed. Berry de Ridder is een rasechte voetballer, die zich eigenlijk moet schamen dat hij in de vierde klasse speelt. Begin dit seizoen keerde hij na een jaartje bij OVV terug bij Bernisse, waar zijn vrienden voetballen. Die vriendenploeg van Bernisse loopt niet bepaald over van kwaliteit. Er wordt hard gewerkt, de bedoeling is goed, maar er gaat veel mis. Als je goed voetbal wil zien, moet je niet naar Heenvliet gaan, maar daar denk ik na zaterdag toch iets genuanceerder over.
Een Berry de Ridder in goede doen, maakt veel, zo niet alles goed. De verdediging van Botlek, na koploper WFB en nummer 2 Simonshaven toch de minst gepasseerde defensie van de vierde klasse G, werd telkens weer in de luren gelegd door De Ridder. Wat een geweldenaar! Hem alleen al te zien lopen, is een lust voor het oog. Terwijl zijn ploeggenoten zwoegen, harken en ploegen schrijdt Berry over het veld. Hij is slim, misschien wel lui, want hij zet geen stap te veel, maar staat wel altijd op de juiste plaats. Aan meeverdedigen heeft hij een broertje dood. Daar begint hij niet aan. Dat hoeft hij ook niet, want het is voorin waar hij het verschil moet maken.
Dit seizoen was hij tamelijk anoniem bezig bij Bernisse. Tekenend is dat niet hij, maar middenvelder Marc Althusius clubtopscorer is. Ter verontschuldiging mag Berry aanvoeren dat hij in de winter sukkelde met de hamstrings en dus niet helemaal fit was, maar ik ben dit seizoen al een paar keer eerder bij Bernisse geweest en nooit was hij er uit gesprongen. Berry hobbelde mee alsof hij een veteraan was, die nog een jaartje aan het uitbollen was. Maar zaterdag was het plots allemaal anders. Het zonnetje scheen, de lucht was blauw en Berry de Ridder torende hoog uit boven alle andere spelers op het veld. Hij was het die Botlek op een hoop speelde. Waarom doet hij dat niet elke wedstrijd? Zou het dan toch gemakzucht zijn?
{loadposition ads}
