Veel voetballers denken vaak wel eens terug met de vraag, wat als? Wat als ik deze keus had gemaakt? Wat als ik niet zo vaak geblesseerd was geweest? Maarten van Gastelen is zo’n voetballer die vooral over de laatste vraag kan meepraten. De 33-jarige speler/trainer bereikte het hoogste amateurniveau maar door vele blessures bleef het hierbij.
„Het is natuurlijk altijd moeilijk te zeggen waar je was gekomen als… Maar ik durf best te zeggen dat ik zonder blessures en de juiste keuzes ver had kunnen komen. De Stichting Feyenoord, waar ik in de jeugd een aantal maanden in de C1 heb gespeeld, kon het niet verkroppen dat ik voor DS’79 koos waar toen het vervoer een stuk beter werd geregeld. Tijdens mijn periode bij ASWH ben ik nog eens benaderd door Excelsior, maar was het in diezelfde week weer mis met mijn knie.’’
De carrière van Van Gastelen leidde hem langs Groot-Ammers, Dordrecht’90, Bolnes, ASWH, Papendrecht (zo) en Rijsoord. Bij ASWH speelde Van Gastelen op het hoogste niveau. „Dit was een geweldige tijd. De wedstrijden met ASWH om het landskampioenschap zijn wel blijven hangen. Maar nog meer zijn het de mooie doelpunten, acties en de goed gespeelde wedstrijden die zijn blijven hangen. Daarnaast ben ik gewoon een groot liefhebber van het spelletje, dus geniet ik ook van een fanatieke trainingspartij.’’
Fanatiek trainen is iets wat Van Gastelen nog altijd doet. Vorig seizoen stapte Van Gastelen over naar Rijsoord maar maakte daar geen goed seizoen door. „Ondanks de vijfde plaats werd dit een teleurstellend seizoen. Ik onderging dat seizoen ook de laatste ingreep aan mijn knie en moest gewoon eerlijk tegen mezelf zijn. De laatste zes seizoenen speelde ik met een beperkte knie op 60/70% en had ik langer nodig om te herstellen. Het vocht bleef steeds langer in mijn knie zitten en drie a vier keer in de week aan de bak kon deze knie niet meer aan, daarom kan ik nu met aangepaste trainingsarbeid nog goed mee.’’
Dit seizoen verloopt prima voor Rijsoord. Met een gedeelde eerste plaats lonkt voor het eerst sinds het seizoen 2000/2001 weer een plaats in de hoofdklasse. Van Gastelen stelde zich dit seizoen ter beschikking bij nood en is tevens assistent-trainer van hoofdtrainer Arie Schep. „Doordat ik mij altijd fit hou heb ik dit seizoen nog een aantal keer niet onverdienstelijk kunnen invallen. Bij Rijsoord coach ik ook het team van onder de 23 en ook hier geniet ik van. Het trainerschap ligt mij wel en ik wil hier zeker in verder, daarom begin ik straks aan de TC3. Ik kan en wil het voetbal niet loslaten.’’
Toch zal dit het laatste seizoen van Van Gastelen gaan worden. De middenvelder vindt het tijd worden om de schoenen aan de wilgen te hangen. De combinatie van speler/assistent en coach van het elftal onder de 23 wordt steeds moeilijker. „ Het is dat de spelers het accepteren, maar volgend seizoen zal dit niet meer voorkomen. Ik voel me dit seizoen nog teveel voetballer en heb moeite om er afstand van te moeten doen, maar ik zie het niet zitten om lager te gaan voetballen. Zonder deze beperkte knie had ik nog hoofdklasse gespeeld maar ik moet aan mijn toekomst denken. Mijn dochter zal het ook niet fijn vinden als ze straks met haar papa geen potje meer kan tennissen,’’ sloot Van Gastelen af.
{loadposition ads}
