Op You Tube staat een filmpje van Eric Cantona die in 1996 als spits van Manchester United een schitterend doelpunt maakt tegen Sunderland. Op het middenveld passeert de speler met de opstaande kraag een paar man, maakt een een-tweetje met Steve McClair en lepelt de bal vervolgens met een lob over de keeper stijf in het kruis. Een geweldige goal en wat het extra bijzonder maakt, is de wijze waarop hij Cantona doelpunt viert. Hij draait langzaam om zijn as , spreidt dan zijn armen en kijkt rond alsof het scoren van zo’n goal de gewoonste zaak van de wereld is. Zijn ploegmakkers vallen hem pas na drie, vier seconden bewonderend om de nek.
Zaterdag, in de wedstrijd SC Botlek – Stellendam maakte Vincent Grobecker van de bezoekende ploeg een soortgelijk doelpunt. Zag je het doelpunt van Cantona al van ver aankomen; de goal van Vincent viel uit de lucht. Letterlijk en figuurlijk. Na een afgeslagen aanval kwam de bal voor de voeten van de middenvelder die met buitenkant rechts van net buiten het strafschopgebied meteen uithaalde. Het schot was niet eens zo hard, maar akelig precies. Botlekkeeper Patrick Hartman stond als aan de grond genageld en zag de bal met een boog over hem heen in de kruising zeilen. Het was het perfecte bananenschot.
Vergeleken met Botlekspeler John Blokland die later in de wedstrijd de 2-1 maakte, het shirt uittrok en daarmee zijn pasgezette tatoeage op de bovenarm toonde, vierde Vincent zijn wereldgoal ingetogen, hoewel zijn ploeggenoten al om zijn nek hingen voordat de bal het net raakte. Daarmee ontnamen ze Vincent de kans zijn goal te vieren zoals Cantona dat deed en dat was jammer.
Diep in de tweede helft prikte Grobecker er nog eentje in en zorgde daarmee voor de 2-2 eindstand. Die goal was ook van grote klasse. Hij scoorde in de lange hoek, uit een vrij moeilijke positie en alweer vielen zijn ploegmaten hem binnen een halve seconde juichend om de nek.
Waarom toch? Die Vincent Grobecker heeft wel iets. Zijn goals deden me denken aan de grote Eric Cantona. Laat hem dan ook een doelpunt vieren zoals de Fransman dat deed! Als Stellendam nou eens in shirtjes met een kraag ging voetballen. Dan kan Vincent die van hem omhoog zetten en laten zijn medespelers hem na een volgende wonderschone treffer mogelijk iets langer met rust. Een draai om de as, de armen gespreid en de wereld inkijken met een blik van ‘hebben jullie het gezien?’ Dat is wat doelpunten van Vincent Grobecker verdienen.
{loadposition ads}
